Πέμπτη 31 Μαΐου 2018

ημερολόγιο ενός performer. σημείωμα* αυτάρκειας


ακούω τα παγάκια να πέφτουν στο ψυγείο και δεν νιώθω μόνος.
Αν πάθω κάτι, ποιος θα ποτίζει το δυόσμο και τις καλέντουλες;
θα ξεραθούν στο μπαλκόνι. θάρθουν οι δεκαοχτούρες και θα τσιμπολογούν τα ξεραμένα φύλλα.
θα μπουν απ' το παράθυρο της κουζίνας και θα αρπάξουν τα μπισκότα από το ράφι.
θα γεμίσουν ψίχουλα το πάτωμα.
Ό'τι δεν έζησα δεν σημαίνει ότι δεν το πόθησα αρκετά.
πόθησα κι εγώ φιλικά χτυπήματα στον ώμο.
μηνύματα ερωτικά στο κινητό.
θέλησα κι εγώ να ζήσω έστω για μια στιγμή
σαν εραστής σε ταινία.
να μπορώ να μοιράζομαι
τα μικροαστικά μου όνειρα με κάποιον άλλον
εκτός από το γαμημένο ψυγείο

Γιώργος Τρίκερι

*το σημείωμα ανακάλυψε ο πυροσβέστης στερεωμένο με μαγνητάκι, μια μικρογραφία του Σνούπι να πληκτρολογεί στη γραφομηχανή του, στην inox επιφάνεια του ψυγείου. Η θερμοκρασία σε αυτή τη μητρόπολη του δυτικού πολιτισμού (που δεν είναι πολιτισμός) ήταν 32 βαθμοί κελσίου. Ο πυροσβέστης περιμένοντας το ασθενοφόρο έπιασε μια μπίρα από το ψυγείο. Η δεκαοχτούρα από το μπαλκόνι κοιτούσε με περιέργεια τον άγνωστο άντρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου