Jazzmine says........piece of a wish

είσαι τόσο όμορφος που θέλω να σου θρυμματίσω την καρδιά
να τσακίσω τα μακριά σου δάχτυλα και να τα κάνω σκόνη
να κομματιάσω το αγγελικό σου γέλιο και να μην ξαναντηχήσει πουθενά στον κόσμο
 
θέλω να περπατήσουμε μαζί, πολύ μακριά και τα πόδια μας να τσαλαβουτάνε σ' ακτές σκεπασμένες πληγωμένα πουλιά.
 
να σκεπάζεις τα μάτια σου και τα φτερά να σου μαστιγώνουν τα πόδια
 
θέλω να με κρατάς όταν πίσω μας θα σβήνει το φως κι εγώ θα σ οδηγώ στο σκοτάδι.
 
δε θέλω την ευτυχία σου, τη χαρά σου, τη γαλήνη σου,
 
θέλω να είσαι ανήμπορος και χαμένος, 
χωρίς ανάμνηση καμιά, 
χωρίς ελπίδα, 
γατζωμένος απ' την απελπισία..
 
θέλω να σε πληγώσω τόσο βαθιά..ν' αφήσω μια πλατιά παλάμη έρεβος μέσα στην ψυχή σου με τ όνομα μου, 
έτσι που καμιά φωτιά ποτέ να μην σε ξαναζεστάνει..
 
θέλω να πληρώσεις για την αποκοτιά της λάμψης σου.
 
θέλω να τραυματιστείς θανάσιμα που σκόρπισες την ομορφιά σου τόσο ανενδοίαστα μπροστά μου.
 
θέλω να σε καταραστούν οι Θεοί,
που σ ερωτεύτηκα.




jazzmine @ dark

sleepless on the moon

write write !!
she says
wrong yoi got it all wrong.
you' re there dancing with your teddy bear all high and mighty stuck on each other, posing for your magazines.
I' ve been to the moon and let me tell you, it' s got a dark side.
lost sailors live here stoned on drugs you never heard of.
Mexican aslan it will get you horny if you' re with a girl, but if you' re in front of the mirror for too long you' ll discover the word Suicide slashed on your chest. you won't even know, it's your hand holding the razor.
clowns deported from earth for making the audience depressed live here. they had to leave wives and children behind.
Syd Barrett dropped in one time but it was too creepy, too bizarre for him so he flew back home.
Major Tom gave him a ride.

-how can you stand it here? he asked throwing stuff in his suitcase.
-a girl I knew, drowned in a river I dreamt one night
-oh, I see.
his eyes did shine like a deer's on headlights.
-you know I' ve been insane for so long. it never gets easier.
-you should try falling in love.
-i think that's how it started.
it was my turn to say "oh, I see".
loud bang on the door.
the Major entered, completely dazed but so handsome in his uniform.
-gentlemen, our vessel is ready to jitterbug earthbound and you are invited.
-I see you' ve been hanging out with the sailors, Major.
-yes, indeed. fine lads they are and very generous with their stash.
-you' re sure, you' re in a condition to travel, Major?
-hey, I don' t have to drive. all I gotta do is fly.
he blinked his green eye, his blue one smiling at me.
-will you be joining us?
-no sir. I gotta feed the clowns and make sure the sailors don' t take off their gravity boots when they start dancing.
-a man' s gotta do what a man gotta do. I 'll be back next month with the supplies. let' s go, Pink.
-I told you a thousand times not to call me that.
-don' t be a sourpuss. I' ll let you play with the lasers. I know you love it when they go crazy once we reach the speed of light.
Syd smiled.
I offered to help with the suitcase but he waved me off. he took a book out of his back pocket and handed it to me.
-a parting gift, he said in his shy voice. a turkish baglama player we jammed in Rabat with, gave it to me. they' re poems by a guy called Kavvadias. just don't read "the knife". it might put ideas in your head.
they walked off bickering like school boys.
I laid on the double bed and started reading about a man who bought a knife.

Giorgos Trikeri 
for Evi Hassapides Watson

to learn more about Nikos Kavvadias: http://en.wikipedia.org/wiki/Nikos_Kavvadias

the Erinyes wept

today I will do nothing.
I will look at the ladder but not climb it.
I will dip potato chips into honey, only because it's stupid.
I will not think of my favourite things because I will start thinking of you.
I will not sing, dance or cook.
I will drink the ginger ale my mother left behind,
a mother I might or might not see again.
I will not fall in love with a beach volley player
no matter how pretty, sensitive or sexy she is.
when I read the book of my life today will be an empty page.
neither happy nor sad
just empty.

Giorgos Trikeri

freewheeling

Artist Sue Austin has used a wheelchair since 1996. Instead of allowing her circumstances to hinder her art, she uses it as a vehicle — so to speak.

Austin has created, with the support of diving experts, an underwater wheelchair outfitted with a propeller and fins that allow her to steer. With it, she gracefully hovers through the deep ocean, mingling with fish and flying past coral reefs. The wheelchair is equipped with a clear fin, making the artificial device seem slightly less out of place in the serene ocean.

On her website, Austin discusses how she uses her art to challenge the perception of wheelchairs and disabilities:

“My studio practice has, for sometime, centered around finding ways to understand and represent my embodied experience as a wheelchair user, opening up profound issues about methods of self-representation and the power of self-narration in challenging the nexus of power and control that created the ‘disabled’ as other.”

Κάθε Πέμπτη Κύριε Γκρίν

Να θυμάσαι κάθε άνθρωπος που συναντάς κάτι φοβάται, κάτι αγαπά, κάτι έχει χάσει. Χρειάζεται πολλές πρόβες για να είναι ο εαυτός του. Μπορεί ο κόσμος να ξεκίνησε με τον άνθρωπο, αλλά μάλλον θα τελειώσει χωρίς αυτόν.
Κάθε άνθρωπος είναι μια παραλλαγή του εαυτού του. Ο τρόπος που σε αντιμετωπίζει η ίδια η ζωή είναι ένας ανελέητος καθρέφτης του τρόπου που εσύ αντιμετωπίζεις τη ζωή. Αν έχεις χάσει την ψυχή σου, τότε ίσως έχει μείνει λίγο ακόμα ψυχή για να χάσεις...και το ξέρεις...
Ο Χριστός πέθανε, ο Μωάμεθ πέθανε, ο Ναπολέων πέθανε και εγώ εδώ που τα λέμε τώρα τελευταία δεν αισθάνομαι και πολύ καλά! Αν μπορούσα να κάνω τα μικρά ψάρια να μιλήσουν!Πως γίνεται να είστε όλοι ΤΟΣΟ λίγοι,και εγώ να είμαι ΤΟΣΟΙ πολλοί...Αν διέθετα λίγη ταπεινοφροσύνη...
Όλα πωλούνται. Η Αγάπη, η τέχνη, ο πολιτισμός, ο πλανήτης, εσείς, ΕΓΩ..Δεν έμαθα και τίποτα. Έτσι δεν έχω να ξεχάσω και τίποτα. - Πόσες μεραρχίες έχει ο Πάπας; - Έκανα παρέα με πολιτικούς, διανοούμενους, πόρνες, ποιητές, δεν με ενδιέφεραν τα μυστικά τους, αλλά οι εξομολογήσεις τους. Άραγε που θα βρω περισσότερες απαντήσεις; Το αίμα θα αποκαλύψει!
Έχω κάνει τόσα λάθη Κύριε Γκρίν, δεν χρειάζεται να σας δώσω συμβουλές. Δεν θα σας εξαναγκάσω! Κάποτε είδα ένα περιστέρι να πέφτει από το κλαρί...Να είμαι τόσο δυνατός, αλλά τόσο μόνος...Το Λίβερπουλ μπορεί να είναι πολύ μουντό και μοναχικό τα Σαββατόβραδα, και είναι ακόμη Πέμπτη πρωί κύριε Γκρίν...
Οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται! Πείνασα! Θα πρέπει να βρούμε με ποιον θα φάμε και θα πιούμε, πριν βρούμε τι θα φάμε και θα πιούμε. Λοιπόν δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά σήμερα είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, είμαστε! Οι επισκέπτες πάντα σας δίνουν χαρά, έτσι δεν είναι Κύριε Γκρίν; Μερικοί όταν έρχονται, άλλοι όταν φεύγουν. Αν δεν μπορείς να πεις κάτι καλό για αυτούς, παρακαλώ, να το ακούσω!
Πολιτικός δεν είμαι, ηθοποιός δεν είμαι, αλλά αποσύρθηκα εγκαίρως από την δουλειά μου. Η εμμονή με τη συνέχεια και τη συνέπεια επιβραδύνει την πρόοδο. Η γυναίκα μου έγινε φεμινίστρια σαν εναλλακτική λύση ώστε να γίνει μαζοχίστρια.

Δεν διαλέγουμε τα πράγματα που μας συγκινούν. Είναι μύθος, οι πελάτες ποτέ δεν ξέρουν τι θέλουν. Όποια πλευρά και αν διαλέξεις, να ξέρεις ότι θα κατηγορηθείς. Καλό, γρήγορο ή φθηνό. Πάντα διάλεγε δύο. Ένα είναι το σίγουρο, όσοι παραπλανιούνται, χάνονται. Ελάτε, ποτέ δεν είναι αργά να ανακαλύψουμε έναν καινούργιο κόσμο.
Θα τα πούμε την επόμενη Πέμπτη, μέχρι τότε να είστε καλά.

Π. Πόντικας.

still a drama queen

I envy young men.
their ability to fall in love.
their belief that lovesongs hold some universal truth.
their ability to be crushed by the love they fell into.
their innocence.
their anger.
their skin.
the way they look in the pictures holding their girl
like they will hold her forever.


I envy myself from thirty years ago.


Giorgos Trikeri
charliemj94@gmail.com 

Δίδυμες Φλόγες

Θαρρώ πώς οι δείκτες του ρολογιού έχουν κολλήσει. Τα απομεινάρια της μαρμελάδας φράουλας ίσως.

Κόκκινη.

Σαν το χρώμα της αγάπης. Κάποιες φορές είναι και μαύρη. Σαν άβυσσος που σε ρουφάει. Σου σκίζει το δέρμα, και σου συνθλίβει τα κόκκαλα. Πονάει η αγάπη. Πονάει να ξέρεις ότι το «είναι» σου μοιράζεται.

Οι δείκτες του ρολογιού με κοιτούν αυστηρά. Ίσως περιμένουν να τους μετακινήσω εγώ.

Σηκώνομαι στις μύτες. Δεν τους φτάνω.

Το τηλέφωνο χτυπάει. Δεν το προλαβαίνω. Ποτέ δεν το προλαβαίνω όταν πρέπει. Το κοιτάω. Δεν ξαναχτυπάει.

Λένε πώς υπάρχουν 3 είδη αδελφών ψυχών. Τα πρώτα δύο είναι συμβατά. Το τρίτο είδος εμφανίζεται λίγο πιο προβληματικό. Λένε πώς οι άνθρωποι που μοιράζονται αυτό το δεσμό, κάποτε ήταν ένα, και κάποια στιγμή διαιρέθηκαν σε 2 μέρη, πλήρως ίσα και αντίθετα μεταξύ τους.

Δυστυχώς είναι η πιο έντονη και δύσκολη μορφή αγάπης και συνήθως διαλύεται αφήνοντας και τα 2 μέρη… μισά.

Τα συμπεράσματα δικά σας (σου).

missA insanE

http://fragmentsofentropy.blogspot.gr/

thanx Vasilli

50 years ago, at the height of the Cuban Missile Crisis, second-in-command Vasilli Arkhipov of the Soviet submarine B-59 refused to agree with his Captain's order to launch nuclear torpedos against US warships and setting off what might well have been a terminal superpower nuclear war.

The US had been dropping depth charges near the submarine in an attempt to force it to surface, unaware it was carrying nuclear arms. The Soviet officers, who had lost radio contact with Moscow, concluded that World War 3 had begun, and 2 of the officers agreed to 'blast the warships out of the water'. Arkhipov refused to agree - unanimous consent of 3 officers was required

His story is finally being told - the BBC is airing a documentary on it.

Raise a glass to Vasilli Arkhipov - the Man Who Saved the World.

Source: The Idealist