Έχω και εγώ το iq των ανθρώπων που προσπαθούσαν με όρους φιλοσοφικούς μα και με δεδομένα,νόμους,στοιχεία, θεωρίες που βρίσκονται σε απόλυτη εγκυρότητα με τη φυσική, τη χημεία, την αστροφυσική και τις αντίστοιχες επιστήμες, που εγώ σταμάτησα να παρακολουθώ στη τρίτη δημοτικού, όταν τα κλάσματα μου φάνηκαν ότι πιο δύσκολο θα μπορούσε να μάθει άνθρωπος σε άνθρωπος και έκτοτε απέκτησα μια αίσθηση ότι ζω τη μέρα της μαρμότας σε ανάλογου περιεχομένου μαθήματα στην μετέπειτα μαθητική μου ζωή.
Λοιπόν, πρώτον πως ένα παιδί διάνοια δεν είχε λυμένο το κύβο του ρούμπικ στο κομοδίνο του;
Δεύτερον, μόνο μια γυναίκα σαν την Αν Χαθαγούει θα μπορούσε να είχε επανδρώσει μια τέτοια αποστολή για να μην εξιτάρει τους ενενήντα χρόνια μη εκτονωμένους σεξουαλικά επιστήμονες.
Τρίτον,δε χρειαζόταν ολόκληρη ταινία για να μάθει η Μαντόνα τις δυνατότητες της κρυογεννητικής και να την φάει στη μάπα με την ίδια αντιπαθητική τριγωνική ποντιμούρη η επόμενη γενιά. Δε ξέρω πως αντιδρούν τα ακριλικά νύχια, όμως, καθώς και τα εξτέσιον.
Τέταρτον, η ποιότητα τον έφαγε τον Μάθιου Μακόναχι… και αυτόν και το στιλ του γοητευτικού εργένη.
Πέμπτον, ο Μάθιου τραγούδησε σε κάτι τρομερά σεκλέτια “Philae, έλα απόψε που πονάω..”
Έκτον, ανέκαθεν… ευτυχώς που υπάρχουν οι Αμερικάνοι.
(Όσον αφορά το πλάσιμο της εισαγωγής ήταν αποσματική. Ο Νολαν δε μπόρεσε να ξεφύγει από τις αμερικανικές ιδεοληψίες. Μα και τρομερά απλοϊκή προσέγγιση του επιστήμονα που είναι ορκισμένος στο αντικείμενό του που ταυτίστηκε καταθλιπτικά με την ασημαντότητα του ανθρώπου ως μονάδα.
Επίσης, είναι το κλασικό δείγμα τανίας που η μυθιστοριοποίηση τους θα γεννούσε ένα κακό αλά Στίβεν Κινγκ ανάγνωσμα. Οι τέχνες δεν αλληλεπιδρούν πάντα.
Ευτυχώς , που είδα και το boyhood και αναπτέρωσα λίγο το ηθικό μου.)
Βέρα J. Φραντζή
για να επισκεφτείς το blog της Βέρας πάτησε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου