Αφού με χαλβάδιαζε από μακριά κανένα τέταρτο και τον είχα πάρει πρέφα ως γνώστης της τακτικής “Φερμάρω μέχρι θανάτου το ακίνητο θύμα”, με φλέρταρε με το βλεφάριασμα και το φτιάξιμο της μπροστινής τούφας που δεν υπάκουε. Αμέσως έστρωσε τον πώγωνα τον καλοαναθρεμμένο και εύμορφα τριμαρισμένο, που είναι ένα νέο κομμάτι της γοητείας των μουσάτων αγοριών. Σαν με πλησίασε, άκουσα τη φωνη του συνειδητοποιημένου υπερεγώ μου πως ετούτος τόση ώρα θα έχει επεξεργαστεί το φλερτ και την ατάκα.
Και ακούω το σχεδόν υπόκωφο μα ολοένα ενδυναμωμένο…
“ΣΣΣΣΣσσσσσσσσσσσ..”
Προφανώς αυτός ο συριστικός ήχος ήταν ένα ερωτικό κάλεσμα, μια λάγνα προδιάθεση ζωικής έντασης και του έδωσα αμέσως το κινητό μου, την καρδιά και την οδό μου.
Τώρα ζούμε καλά εκτρέφοντας φάλαινες στο Όρεγκον των ΗΠΑ με μοναδικό τριγμό στη σχέσεις μας τις αδυσώπητες ακτιβίστριες της Peta.
Βέρα J. Φραντζή
για να επισκεφτείς το blog της Βέρας πάτησε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου