Ήταν από αυτά τα ραντεβού που κατά τη διάρκειά τους όλα πάνε όπως θα’ θελε ο σκηνοθέτης της διαφήμισης της βονταφον “για πάντα μαζί”. Διήρκησε 2,5 ώρες, το οποίο πρέπει να σημειωθεί και να υπογραμμισθεί, γιατί θα χρησιμοποιηθεί προς υπεράσπισή μου. Χαιρετηθήκαμε, λοιπόν, και δώσαμε όρκους πως θα ξανασυναντηθούμε.
Όσον αφορά τους όρκους των πρώτων ραντεβού, θα πρέπει όλοι να συμφωνήσουμε πως ακόμη και αν δεν υπάρχει ούτε το παραμικρό ψήγμα αλήθειας, δίνονται με θεατρική ζέση και κοσμοϊστορική αληθοφάνεια, που θα έκανε τους περίπου 2.812 βραβευμένους με όσκαρ ηθοποιούς να επαναπροσδιορίσουν την σχέση τους με την τέχνη. Τους έχουμε δώσει όλοι. Και εγώ φυσικά. Ωστόσο, με την οίηση της εμπειρίας νόμιζα πως όντως είχα διαγνώσει καλά και θα έπιαναν τόπο στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Το δεύτερο ραντεβού δε πραγματοποιήθηκε ποτέ, αλλά όποιος ξέρει να πεταλώνει τη μύγα, ξέρει πως όλοι επιστρέφουν. Όταν συνέβη αυτό για τελείως εγκυκλοπαιδικούς λόγους και για την έρευνα που κάνω για εσάς, τον ρώτησα γιατί δε με πήρε τότε για να πάρω την απάντηση πως του φάνηκα αρκετά δεσποτική.
Αν θυμάμαι καλά, τη στολή δεσμοφύλακα του στρατοπέδου Ράβενσμπρικ την είχα αφήσει στο καθαριστήριο, είχα αλλάξει το ρινγκοτόουν μου από το “Υπάρχω” του Καζαντζίδη στο ¨Εγώ θα είμαι εδώ¨ της Σαμπρίνα και δήλωσα ένθερμο μέλος των Αντίφα.
Βέρα J. Φραντζή
για να επισκεφτείς το blog της Βέρας πάτησε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου