Κυριακή απόγευμα

Πλήξη ή επιθυμία για περισσότερες επιθυμίες; 
Οι αναμνήσεις μας είναι το αντίστροφο των ελπίδων μας. Αλήθεια για ποιον στίχο σου έκλαψες λιγότερο Τσιτσάνη μου..;
Πόσο με θλίβουν οι ατέλειωτες ώρες της Κυριακής. Είναι και αυτό όμως ένα είδος τεμπελιάς! 
Ο Θεός όταν δεν έκανε τίποτα, τι έκανε; Πως περνούσε όλον αυτόν τον τρομακτικό ελεύθερο χρόνο του; 
Αν δεν υπήρχε η Κυριακή θα ολοκλήρωνε τον Κόσμο; 
Καθώς λύνω αυτό το ερώτημα, δεν συνεχίζω να παραμένω αδρανής; 
Πως φαίνεται η επίδραση του Big Lebowski στο μυαλό μου! 
Είναι χειρότερο να φοβάμαι η να βαριέμαι; Πάντα ήμουν αναποφάσιστος αλλά έτσι μπορούσα πάντα να είμαι ευέλικτος. 
Πάντα ήθελα να ταξιδέψω σε ολόκληρο τον κόσμο. Όχι απλά για να αλλάξω μέρη, αλλά ιδέες. 
Η πραγματική μου πατρίδα παραμένει όμως η παιδική μου ηλικία.Έχω ξεχάσει το χαμόγελο σου. Αλήθεια τι φορούσες την τελευταία φορά που σε είδα; 
Βράδιασε ας ανοίξω την τηλεόραση να δω τα γκολ της αγωνιστικής. 
Έρχεται Δευτέρα. Ακόμα μια λακκούβα στον δρόμο προς την επόμενη Κυριακή. 

Π. Πόντικας.