Almasy: You're wearing the thimble.
Katharine: Of course, you idiot. I always wear it; I've always worn it; I've always loved you.
Στην κατηγορία ''ρομαντικές ταινίες'' τον "Άγγλο Ασθενή'' τον βάζω πρώτο. Ο Άγγλος Ασθενής δεν είναι απλά το χρονικό μιας σχέσης. Είναι ένα μεθυστικό ταξίδι στην ιστορία της ανθρωπότητας, μια ονειρική περιπλάνηση στην εύθραυστη ομορφιά του κόσμου επ' ευκαιρία ενός έρωτα.
Οι ιστορικές και καλλιτεχνικές αναφορές που γίνονται είναι συχνές. Οι σκηνές στην περιοχή της Φλωρεντίας είναι ένας φόρος τιμής για μια εποχή της ανθρωπότητας που πέρασε κι άφησε πίσω της έργα τέχνης. Η ευθεία αναφορά στον πατέρα της ιστορίας Ηρόδοτο γίνεται με το βιβλίο του που χρησιμοποιείται σαν ημερολόγιο από τον πρωταγωνιστή Ralph Fiennes. Οι ιστορίες από την πατρίδα του κόμη Αλμάσυ μας μιλάνε για μια εποχή που πέρασε ανεπιστρεπτί με ευγενείς και τίτλους τιμής. Ακόμα κι οι πρώτες σκηνές με τη δημιουργία πανάρχαιων τοιχογραφιών μέσα στη σπηλιά που δείχνουν ανθρώπους να κολυμπάνε είναι μια μαρτυρία πρωτόγονου προβληματισμού και καλλιτεχνίας.
Όλα αυτά θέλουν να εντάξουν την ιστορία μας μέσα στο γενικότερο ρου της ιστορίας. Μιας ιστορίας αγάπης που χάθηκε στον κουρνιαχτό που σήκωσε η έρημος κι η ζωή. Μια ιστορία που αποτελεί απλώς ένα ψήγμα σε ένα συνόλο από τέτοιες ιστορίες. Ιστορίες με νόημα κι αξία για αυτούς που τις έζησαν. Για όλους τους υπόλοιπους απλά μια γλυκόπικρη αναφορά.
Κάθε φορά που βλέπω αυτήν την ταινία αντιλαμβάνομαι το πόσο ωραία, το πόσο απαλά κι αριστοτεχνικά ο πρόωρα αποβιώσας σκηνοθέτης Minghella χτίζει το συναίσθημα και τον αισθησιασμό με έναν τρόπο σοβαρό, ειλικρινή, ρυθμικό.
Ήδη από την πρώτη σκηνή με το αεροπλάνο να πετά πάνω από τους αμμόλοφους της ερήμου κατευθυνόμενο στον αχανή γαλάζιο ορίζοντα, η όλη ταινία είναι μια μυσταγωγία ρομαντισμού, γλυκιάς μελαγχολίας, γλυκόπικρης ηδονής.
Ένας καταδικασμένος έρωτας με φόντο τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στην περιοχή της Βόρειας Αφρικής και τη Μέση Ανατολή. Μια μελαγχολική εξιστόρηση του ανθρώπινου βίου.
Γεωργία Καλδάνη
Katharine: Of course, you idiot. I always wear it; I've always worn it; I've always loved you.
Στην κατηγορία ''ρομαντικές ταινίες'' τον "Άγγλο Ασθενή'' τον βάζω πρώτο. Ο Άγγλος Ασθενής δεν είναι απλά το χρονικό μιας σχέσης. Είναι ένα μεθυστικό ταξίδι στην ιστορία της ανθρωπότητας, μια ονειρική περιπλάνηση στην εύθραυστη ομορφιά του κόσμου επ' ευκαιρία ενός έρωτα.
Οι ιστορικές και καλλιτεχνικές αναφορές που γίνονται είναι συχνές. Οι σκηνές στην περιοχή της Φλωρεντίας είναι ένας φόρος τιμής για μια εποχή της ανθρωπότητας που πέρασε κι άφησε πίσω της έργα τέχνης. Η ευθεία αναφορά στον πατέρα της ιστορίας Ηρόδοτο γίνεται με το βιβλίο του που χρησιμοποιείται σαν ημερολόγιο από τον πρωταγωνιστή Ralph Fiennes. Οι ιστορίες από την πατρίδα του κόμη Αλμάσυ μας μιλάνε για μια εποχή που πέρασε ανεπιστρεπτί με ευγενείς και τίτλους τιμής. Ακόμα κι οι πρώτες σκηνές με τη δημιουργία πανάρχαιων τοιχογραφιών μέσα στη σπηλιά που δείχνουν ανθρώπους να κολυμπάνε είναι μια μαρτυρία πρωτόγονου προβληματισμού και καλλιτεχνίας.
Όλα αυτά θέλουν να εντάξουν την ιστορία μας μέσα στο γενικότερο ρου της ιστορίας. Μιας ιστορίας αγάπης που χάθηκε στον κουρνιαχτό που σήκωσε η έρημος κι η ζωή. Μια ιστορία που αποτελεί απλώς ένα ψήγμα σε ένα συνόλο από τέτοιες ιστορίες. Ιστορίες με νόημα κι αξία για αυτούς που τις έζησαν. Για όλους τους υπόλοιπους απλά μια γλυκόπικρη αναφορά.
Κάθε φορά που βλέπω αυτήν την ταινία αντιλαμβάνομαι το πόσο ωραία, το πόσο απαλά κι αριστοτεχνικά ο πρόωρα αποβιώσας σκηνοθέτης Minghella χτίζει το συναίσθημα και τον αισθησιασμό με έναν τρόπο σοβαρό, ειλικρινή, ρυθμικό.
Ήδη από την πρώτη σκηνή με το αεροπλάνο να πετά πάνω από τους αμμόλοφους της ερήμου κατευθυνόμενο στον αχανή γαλάζιο ορίζοντα, η όλη ταινία είναι μια μυσταγωγία ρομαντισμού, γλυκιάς μελαγχολίας, γλυκόπικρης ηδονής.
Ένας καταδικασμένος έρωτας με φόντο τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στην περιοχή της Βόρειας Αφρικής και τη Μέση Ανατολή. Μια μελαγχολική εξιστόρηση του ανθρώπινου βίου.
Γεωργία Καλδάνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου