Δρόμος κι οδοί κι εγώ σε κάθε κόκκινο φανάρι να περνάω με 100 να προλάβω ακόμα ένα σου χάδι κι άλλο ένα φιλί και μια κουβέντα. Έγινε γέφυρα η απόσταση που από κάτω λιμνάζουν όλοι μου για σένα οι πόθοι κι όταν λείπεις, κάθομαι να ψαρέψω μία μία τις αναμνήσεις με την φανταστική απόχη της ρεαλιστικής σου αποχής.
Δ.Π.Β.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου