τα μπλουζ ενός οικογενειάρχη

Wassily Kandinsky

είμαι παντρεμένος με την ίδια γυναίκα εδώ και 32 χρόνια
έχω την ίδια ερωμένη για 33
ήρθε στο γάμο μου και έκλαιγε
στη δεξίωση συνέχισε να κλαίει
μετά από ένα χρόνο είχα βγάλει το νεογέννητο γιο μου
βόλτα στη πλατεία
μας είδε και έβαλε τα κλάματα
το κάναμε στα όρθια εκείνο το βράδυ
στη τουαλέτα του σουβλατζίδικου της γειτονιάς
κάλυψα τη μυρωδιά του σεξ με τζατζίκι.
δεν κάνουμε πια σεξ
με την ερωμένη
με τη γυναίκα πρέπει,
συμπεριλαμβάνεται στις συζυγικές υποχρεώσεις
αλλιώς δικαιούται διαζύγιο και τη μισή περιουσία
τη πολυκατοικία στη Νέα Σμύρνη
το κότερο που είναι παρατημένο στη μαρίνα Αλίμου
ούτε που θυμάμαι τι χρώμα είναι
τη βίλα στη Τζιά
που με τόσο κόπο έχτισαν
Αλβανοί λιθοξόοι, άριστοι τεχνίτες και λάτρεις
της φτηνής μπίρας
ονειρεύονται τη μέρα που θα γυρίσουν στους Σαράντα
και θα έχουν συζύγους και ερωμένες,
φτωχοί μετανάστες θα χτίσουν τις δικές τους βίλες.
ο γιος μου είναι εθισμένος στο τζόγο,
τη πορνογραφία και τα προφιτερόλ
έχουμε χρόνια να μιλήσουμε
δεν έχω κάποια σοφία να του κληροδοτήσω
μόνο το κότερο αν θέλει.
καμιά φορά σκέφτομαι να γυρίσω στο χωριό της μάνας μου
να γίνω βαρκάρης ή μελισσοκόμος 
να μην φοράω γραβάτα.
η κόρη μου με λατρεύει
τη μέρα του γάμου της
της έδωσα τη καλύτερη πατρική συμβουλή
τη μέρα που ο εραστής σου
πάψει να κάνει σεξ μαζί σου,
παράτα τον.

Γιώργος Τρίκερι