Το απαίσιο είναι όταν έχεις ακόμη τόσα πολλά να δώσεις και να πεις και ο άλλος δεν στο επιτρέπει.
Ξαφνικά μένεις μόνος. Οι τίτλοι τέλους πέφτουν με ραγδαίο ρυθμό. Τι μπορείς να κάνεις? Να σκίσεις την οθόνη ? Οι τίτλοι θα συνεχίζουν να πέφτουν, απλώς δεν θα τους βλέπεις.
Μπορείς πάντα να ανέβεις πάνω σε εκείνο το δωμάτιο που βρίσκεται η μηχανή προβολής και να πατήσεις παύση. Ή να τα διαλύσεις όλα εκεί μέσα. Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο, η ταινία θα έχει σταματήσει, και θα έχεις βγάλει και το άχτι σου. Βέβαια αυτή η εναλλακτική απαιτεί σβελτάδα και σωστή τακτική. Και φυσικά δεν αφήνει περιθώρια για λάθη.
Συνηθίζω να κρατάω τα πράγματα για αργότερα. Να μην τα αποκαλύπτω όλα με τη μία. Να έχει λίγο ενδιαφέρον βρε αδερφέ.
Μάθε ότι στη ζωή δεν είναι όλα περαστικά. Ή τουλάχιστον εγώ αυτή τη φορά επιλέγω να μην είμαι περαστική.
missA insanE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου