Σαν χθες ήταν που άκουσα
Ότι τα παιδιά είναι το μέλλον
Και πίστεψα πως είμαι
Και γω σ' αυτό
Και σήμερα εδώ να
Γρονθοκοπω το αδιέξοδο
Και ο φόβος τοίχος
Πελώριος
Γεννημένη στο πέταλο
Της μοίρας
Και μετά από παλάμη σε παλάμη ταξίδευα
πλάνα από ξένα δάχτυλά Σχεδιασμένα
Την αρχή πιάνω να βρω
Βαδίζοντας τις βουβές μου σκέψεις .....
Irini DarkEsterlite
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου