αυγουστιάτικο μονόπρακτο στις παραλίες του μυαλού μου

μικρά νησιά στη παλάμη μου
να χωράει το καλοκαίρι μας
μικρά χαμόγελα σαν φέτες καρπούζι
τα ρίξαμε στο γιαλό
ηδονή
αναρχία
αντιηλιακό
αγκαλιά η θάλασσα
αγκαλιά τα όνειρα
τσουλήθρα στη φούστα σου
μικροί ξιφίες σου τσιμπούν τη κοιλιά
τα δάχτυλα μου ζηλεύουν
ευλύγιστοι ταραχοποιοί
ράβουν φωνήεντα
να σπάσουν τη σιωπή της λαχτάρας μου
ο ταχυδρόμος έχασε τον δρόμο
ποτέ δεν θα φέρει το φθινόπωρο 
κι εγώ θα σ' αγαπώ μέχρι
να σιωπήσει
το τελευταίο ραδιόφωνο.

Γιώργος Τρίκερι

δωρεάν προβολή του Τσίρκου του Τσάρλι Τσάπλιν

Η τελευταία προβολή του Athens Open Air Film Festival

για τον μήνα Ιούλιο είναι ένα μουσικο-κινηματογραφικό event, το οποίο περιλαμβάνει την προβολή του αριστουργήματος του βωβού κινηματογράφου, το «Τσίρκο», του Τσάρλι Τσάπλιν (1928) το οποίο θα συνοδεύσουν οι μελωδίες των His Majesty King of Spain. Η προβολή θα πραγματοποιηθεί στον θερινό κινηματογράφο της Ταινιοθήκης Λαΐς την Τρίτη 30/7 (Ιερά Οδός 48 & Μεγάλου Αλεξάνδρου 134-136). Η προβολή ξεκινάει στις 21.00 και η είσοδος είναι δωρεάν.

προς αποφυγή ταλαιπωρίας  να ελέγχετε την ημέρα της προβολής αν όντως ισχύει. 210-3609695

η αλλόκοτη πορεία ενός ορμητικού ποταμού

το κρεβάτι μου είναι ένας ζεστός πλανήτης
η αλήθεια έξω από το τζάμι είναι τόσο ενοχλητική
ποτέ δεν της ανοίγω

είμαι ένας αρσενικός σκύλος
μου αρέσει να μου ξύνουν το στήθος
δεν προσκυνώ νεκρούς θεούς
μονάχα στους αέρηδες πιστεύω
και στο βάθος των ματιών σου.
ήμουν ένα άτακτο παιδί
γέννημα κακού δημιουργού
η καρδιά γεμάτη θυμό που δεν ήξερα πως να κάνω πάθος
το κεφάλι γεμάτο όνειρα που κάποια μέρα
θα πετουσα στη θάλασσα.
στην εφηβεία ανακάλυψα την
μελαγχολία
τις γυναίκες
το κρασί
προσπάθησα να είμαι αφέντης των στιγμών μου
ποτέ δεν πρόδωσα τα μυστικά της σελήνης.
τώρα που μεγάλωσα
και δεν ηρέμησα
και δεν αγάπησα τα λάθη μου
γιατί τίποτα δεν μου έχουν μάθει
φτύνω τους μπάτσους του μυαλού μου.
με γυμνά τα πόδια
ανεβαίνω στο κατάστρωμα μιας στοιχειωμένης φρεγάτας
το ταξίδι αυτό ας καταλήξει
στα σοκάκια της Νέας Ορλεάνης
ή στις ακτές της Κόστα Ρίκα
ή ακόμα καλλίτερα
στη ζεστή σου αγκαλιά.

Γιώργος Τρίκερι

dead poets society

No matter what anybody tells you, words and ideas can change the world.

We don't read and write poetry because it's cute. We read and write poetry because we are members of the human race. And the human race is filled with passion. And medicine, law, business, engineering, these are noble pursuits and necessary to sustain life. But poetry, beauty, romance, love, these are what we stay alive for. To quote from Whitman, "O me! O life!... of the questions of these recurring; of the endless trains of the faithless... of cities filled with the foolish; what good amid these, O me, O life?" Answer. That you are here - that life exists, and identity; that the powerful play goes on and you may contribute a verse. What will your verse be?

John Keating

μετά

όταν υπήρχε ακόμα ΕΛΛΑΣ
πριν  γίνει hellas inc
πριν πτωχεύσει 
πριν γίνουμε τηλεθεατές
πριν αποκτήσουν τα όνειρα μας αλτσχάιμερ
κι οι πόθοι μας χοληστερίνη
πριν γίνουμε χειρότεροι από τα αμερικανάκια
που κοροίδευαμε 
ξέρω οι "άλλοι" φταίνε για την κατάντια τούτη εδώ
οι "άλλοι" που "άλλοι" τους ψήφισαν
που "άλλοι" κουνούσαν τα πλαστικά σημαιάκια
την ώρα που έκαναν την ΕΛΛΑΣ μαγαζάκι
και την έβγαζάν στο σφυρί.
Όχι, δεν θα γκρινιάξω
βάλε κι εσύ ένα χεράκι
να σηκώσουμε αυτές τις ιερές πέτρες
να γκρεμίσουμε ότι θέλει γκρέμισμα
να χτίσουμε ότι θέλει χτίσιμο

Γιώργος Τρίκερι

ζωή χωρίς παραφωνίες

photo by Anja Bührer

είμαι μια σανίδα του σερφ στη Καλιφόρνια
είμαι ο ανανάς δίπλα στο μήλο στο κήπο της Εδέμ
είμαι παιχνίδι στα χέρια σου
κουνούπι στα μπούτια σου
λουλούδι στα μαλλιά σου
είμαι η μπίρα που σε δρόσισε
είμαι η μπίρα που σε μέθυσε
είμαι δυο λόγια στο καθρέφτη σου
είμαι το τηλέφωνο που χτύπησε
είμαι αμαρτία
πόθος 
σπονδή
είμαι ότι δεν κατάλαβες 
είμαι ότι κατάλαβες
είμαι μια πόρνη ψυχή
είμαι ένα ευγενές πάθος
που γλιστρά στη πορσελάνη της μπανιέρας
είμαι δάχτυλα
σε ανήσυχο σκοτάδι
είμαι πανούργος θεός
είμαι ένα πρόσωπο στο πλήθος
είμαι εδώ.
είμαι.
εδώ 

Γιώργος Τρίκερι

Τετάρτη 24 Ιουλίου "Μια νύχτα στον κόσμο" Σταγιάτες, Πηλίου

Η νύχτα της Τετάρτης 24 Ιουλίου θα είνα Μια νύχτα στον κόσμο. Πρόκειται για την ταινία του Τζιμ Τζάρμους στην οποία ο σκηνοθέτης αφηγείται με το δικό του γνώριμο τρόπο πέντε παράξενες, διασκεδαστικές και τρυφερές ιστορίες από πέντε διαφορετικά σημεία του κόσμου. 
Πέντε ταξί. Πέντε πόλεις. Μία Νύχτα. Στο Λος Άντζελες, η ζόρικη ταξιτζού Γουινόνα Ράιντερ απορρίπτει την κινηματογραφική πρόταση της Τζίνα Ρόουλαντς. Στη Νέα Υόρκη, ο μετανάστης Άρμιν Μίλερ Σταλ μαθαίνει να οδηγεί και να λύνει δυσεπίλυτα οικογενειακά προβλήματα. Στο Παρίσι Ο Ιζαάκ Ντε Μπανκόλ αντιλαμβάνεται πως η τυφλή πελάτισσά του, Μπεατρίς Νταλ, 'βλέπει' πολλά περισσότερα από όσα φαντάζεται. Τέλος στη Ρώμη ο Ρομπέρτο Μπενίνι σοκάρει με τις σεξουαλικές του περιγραφές ένα παπά, ενώ στο Ελσίνκι το ταξί 'πλημμυρίζει' από ευαισθησία και μετατρέπεται σε κινητό εξομολογητήριο... 
Παίζουν οι Τζίνα Ρόουλαντς, Γουαινόνα Ράιντερ, Ρομπέρτο Μπενίνι, Αρμίν Μίλερ Στάλ, Τζιανκάρλο Εσπόζιτο, Ιζαάκ Ντε Μπανκολέ, Μπεατρίς Νταλ, Μάτι Πελόνιτα. Η μουσική είναι του Τομ Γουέιτς.
Την ταινία θα προλογίσει ο Νικόλαος Παππάς.
Όπως πάντα στις 9:15μμ στην αυλή του Κοινοτικού Κέντρου Παράδοσης και Πολιτισμού.

για περισσότερες πληροφορίες πάτησε εδώ. 

live και έκθεση ζωγραφικής του Θάνου Ανεστόπουλου

απόψε το βράδυ Ο Θάνος Ανεστόπουλος σε ένα ιδιαίτερο ακουστικό live στο καφενείο ''Δεν Ξέρω''(Πλατεία Σμύρνης 3, Βύρωνας) .το live θα συνοδεύουν και ζωγραφικά έργα το ίδιου τα οποία αποτελούν οπτικοποίηση των τραγουδιών.

new year's resolutions for bravehearts

if you set ablaze the plans you made
for a future that doesn't exist
the chaos you see flickering
above the flames
 is yourself.
discard all possessions
step onto the fallen ashes
dance
your truths
your pains
your wishes.
after the lights have dimmed
and everyone has left
the figments of your imagination
you choose to take home
is your new year.

Giorgos Trikeri

το craftbook είναι εδώ

 Τα μέλη της διαδικτυακής πολιτιστικής ομάδας CRAFT (Crisis-Resistant Art Facebook Team) παρουσιάζουν το craftbook, το πρώτο συλλογικό τους βιβλίο, που περιλαμβάνει κείμενα, εικαστικά και φωτογραφίες, αποκλειστικά δικές τους δημιουργίες, σταχυολογημένες από τις αναρτήσεις τους στο Διαδίκτυο.
Το craftbook είναι το σημαντικότερο μέχρι σήμερα βήμα της κοινής τους πορείας, που ξεκίνησε το Σεπτέμβρη του 2011, όταν ιδρύθηκε η ομάδα CRAFT.
Στην εποχή του ατομικισμού, της κατήφειας και της οπισθοδρόμησης, τα μέλη της CRAFT κάνουν ένα βήμα μπροστά, επιλέγοντας το δρόμο της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης και της δημιουργικότητας για να αρθρώσουν μια δυνατή φωνή ενάντια στην κρίση.

 

για να γνωρίσεις την ομάδα μας πάτησε εδώ.

Η Μαντάμα Μπαττερφλάι στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου

Μια μουσική έκπληξη περιμένει τους κατοίκους της Αθήνας την Πέμπτη 18 Ιουλίου στις 20.00, στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου (στο ύψος του Μεροπείου Ιδρύματος), όπου θα πραγματοποιηθεί ανοιχτή πρόβα της Ορχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για την παράσταση "Μαντάμα Μπαττερφλάι". 

Στο πλαίσιο της προετοιμασίας της όπερας του Πουτσίνι "Μαντάμα Μπαττερφλάι", η οποία θα παρουσιαστεί στα τέλη Ιουλίου στο Ηρώδειο, ο Μαέστρος Μύρων Μιχαηλίδης, οι Μουσικοί της Ορχήστρας και Μονωδοί που πρωταγωνιστούν στην παράσταση θα αφήσουν για λίγο τις κλειστές αίθουσες των προβών και θα βγουν στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου - μια ανάσα από το Ηρώδειο- για μια ανοιχτή πρόβα έκπληξη στο πιο όμορφο σημείο της Αθήνας, μέσα στο ρυθμό και τους ήχους της πόλης.

Μια δράση που εντάσσεται στην εξωστρεφή πολιτική της ΕΛΣ, με στόχο να φέρει τους κατοίκους, τους περαστικούς αλλά και τους επισκέπτες της πόλης μας σε επαφή με την πολυσύνθετη διαδικασία δημιουργίας μιας μεγάλης παραγωγής όπερας.

Η πρόβα θα διαρκέσει μια ώρα και οι θεατές που θα βρεθούν στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου θα έχουν τη μοναδική ευκαιρία να απολαύσουν τη μελωδική μουσική του Πουτσίνι, να ακούσουν τις οδηγίες και τις υποδείξεις του Μαέστρου προς τους Μουσικούς και τους Μονωδούς, αλλά και να ζήσουν τη μαγική ατμόσφαιρα της προετοιμασίας μιας μεγάλης Ορχήστρας σε ένα εμβληματικό έργο του οπερατικού ρεπερτορίου.

Η Mαντάμα Μπαττερφλάι, το αριστούργημα του οπερατικού ρεπερτορίου του Τζάκομο Πουτσίνι, είναι δεύτερη μεγάλη καλοκαιρινή παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και θα παρουσιαστεί στις 27, 28, 30 και 31 Ιουλίου στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, σε μουσική διεύθυνση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή της ΕΛΣ Μύρωνα Μιχαηλίδη και σκηνοθεσία του διάσημου Αργεντινού σκηνοθέτη Ούγκο ντε Άνα.

Διάσημη για τις υπέροχες άριες, την πρόδηλα μελωδική μουσική και τη δραματική θεατρικότητά της, η "Μαντάμα Μπαττερφλάι", συγκινεί διαχρονικά και προκαλεί έντονα συναισθήματα.

Η "γιαπωνέζικη τραγωδία", η οποία εξιστορεί το μοιραίο έρωτα της δεκαπεντάχρονης γκέισας Τσο-Τσο-Σαν για τον Μπέντζαμιν Φράνκλιν Πίνκερτον, υποπλοίαρχο του Ναυτικού των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, παρουσιάζεται σε νέα μεγαλειώδη παραγωγή με θεαματικά σκηνικά και αυθεντικά παραδοσιακά γιαπωνέζικα κοστούμια.

Madama Butterfly - Giacomo Puccini / ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Μουσική διεύθυνση: Μύρων Μιχαηλίδης

Σκηνοθεσία - Σκηνικά - Κοστούμια: Ούγκο ντε Άνα

Ωδείο Ηρώδου Αττικού

27, 28 30, 31 Ιουλίου στις 21.00

Η προπώληση εισιτηρίων πραγματοποιείται στα ταμεία του θεάτρου Ολύμπια (Ακαδημίας 59), του Φεστιβάλ Αθηνών (Πανεπιστημίου 39, Στοά Πεσμαζόγλου) & στο www.nationalopera.gr.

Πηγή:  http://www.nooz.gr/entertainment/i-mantama-mpatterflai-sti-dionusiou-areopagitou

καλοκαιρινή προσφορά: δύο κείμενα στη τιμή του ένος

photo by Margaret Morrissey

ευγνωμοσύνη

ήσουν η αιτία που βρέθηκα σ' αυτή τη γέφυρα
που έγραψα το βιβλίο
που δεν έβαλα ξανά τσιγάρο στο στόμα μου
που θαύμασα τον χορό των κυμάτων.
ήσουν αμέτοχη σε όλο αυτό
είχες τις δικές σου γέφυρες
τα δικά σου βιβλία
τα δικά σου τσιγάρα
τους δικούς σου εφιάλτες
(sweet indifferent bystander with unresolved issues of her own)

ήσουν μια μικρή μούσα
όμορφή σαν ηλιόφως
με το νου της εστιασμένο στα παιχνίδια της
στα μαλλιά της 
στα μυτερά της στήθια.
έγραψες τα τραγούδια σου με τις δικές μου νότες
έπαιξες τις μελωδίες σου στο δικό μου βιολί
αυτές οι μελωδίες ηχούν στα αυτιά μου
την ώρα που διασχίζω τη γέφυρα
αγαπάω ξανά τα σύννεφα
 τα πρόσωπα μέσα στο πλήθος
τις ερωτιάρες νύχτες
(καμιά απ΄τις χορεύτριες δεν είναι σαν εσένα)
άφησες μαχαιριές στη πλάτη μου
μα μου δίδαξες μια καινούργια θρησκεία
σ΄ευχαριστώ.


delete contact

even fake tears will ruin your mascara
so stop your crying
and stay a pretty picture for me.
I will hold on to the toxic memories
(why would I want to forget?)
of our fabulous vacations in the greek isles
our long walks on the Athenian hills.
intimacy is the disease I tried to infect you with
your walls were impenetrable 

ok, your kisses were delectable
and your features impeccable
you will be hard to forget
but forgotten you will be.

σημείωση του μπλογκραφέα:
πόσα κείμενα χρειάζονται για να αποβάλλεις μια γυναίκα από τον οργανισμό σου? προφανώς στη δική μου περίπτωση πολλά.
έπρεπε να την ξυσω σαν νικοτίνη από τα πνευμόνια μου, σαν μοράβια από το δέρμα μου.
όσοι διαβάζετε συστηματικά soulpie θα έχετε παρατηρήσει ότι τώρα τελευταία ότι γράφω αναφέρεται σε κάποιον χωρισμό.
δεν πρόκειται καν για χωρισμό μια πιο ακριβής περιγραφή θα ήταν έκτρωση συναισθημάτων για μια τσακαλοφιλία (ένα σκαλί κάτω από τη λυκοφιλία και ένα πάνω από την υαινοφιλία. ενίοτε παρέχω το δικαίωμα στη διαδικτυακή πέννα μου να στάζει δηλητήριο αντί του σύνηθους ροδόνερου και αυτό μόνο για λόγους εξορκισμού συσσωρευμένης αρνητικότητας.)
ευελπιστώ ότι αυτός ο κύκλος, τον οποίον κάποια μέρα θα εκδόσω τιτλοφορώντας τον "η αυτοκρατορία των ψευδαισθήσεων", ολοκληρώθηκε.

υπόσχομαι ότι θα επιστρέψω δριμύτερος με ένα κείμενο για τις διατροφικές συνήθειες και τις μεθόδους αναπαραγωγής του Αυστραλιανού τυφλοπόντικα το οποίο θα είναι γεμάτο χιούμορ, χρήσιμες εγκυκλοπαιδικές γνώσεις και άφθονο βρώμικο σεξ. επίσης ένα κείμενο για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο το οποίο θα έχει σαφώς λιγότερο χιούμορ και σχεδόν καθόλου βρώμικο σεξ. συνεχίστε να έχετε ένα καλοκαίρι ("καλο καλοκαίρι" είναι πλεονασμός) και διατηρείτε καθαρές τις παραλίες που επισκέπτεστε.

Γιώργος Τρίκερι

μουσικές υποτροφίες του Ωδείου Αθηνών

Η ενίσχυση της μουσικής παιδείας της Ελλάδας μέσω υποτροφιών σε παιδιά των οποίων οι οικογένειες αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στο κόστος των διδάκτρων είναι ο σκοπός του νέου προγράμματος με τίτλο "Μικροί Μουσικοί" το οποίο σχεδιάστηκε από το Ωδείο Αθηνών και το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση.

     
Το πρόγραμμα απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 6-12 ετών από την Αττική τα οποία είτε έχουν ήδη παρακολουθήσει μαθήματα μουσικής είτε είναι αρχάρια. Η πρωτοβουλία αποσκοπεί στην περαιτέρω ενίσχυσή της μέσω νέων υποστηρικτών, ιδιωτών ή φορέων οι οποίοι επιθυμούν να συνδράμουν για την περαιτέρω ανάπτυξή της.

           
Οι υποτροφίες καλύπτουν για κάθε μαθητή τα ετήσια δίδακτρα σε ποσοστό 50% ως 100% και δίνονται με βάση κριτήρια που συνδυάζουν την κλίση στην μουσική με τις ειδικές οικονομικές συνθήκες κάθε οικογένειας. Η επιλογή των μικρών υποτρόφων θα γίνει μέσω ακροάσεων που θα πραγματοποιηθούν στις 25 και 26 Σεπτεμβρίου ενώ για την ενίσχυση του προγράμματος θα διοργανωθεί συναυλία στο Ηρώδειο στις 12 Σεπτεμβρίου με την συμμετοχή διακεκριμένων αποφοίτων, καθηγητών και σπουδαστών του Ωδείου.

        

 Οι ενδιαφερόμενοι για το πρόγραμμα μπορούν να απευθύνονται στο Ωδείο Αθηνών (Βασ. Γεωργίου 19 και Ρηγίλλης) και στο τηλ: 210 7240673

murder, he wrote

even the most damaged heart will manage a smile.
small, crooked,uneasy.
I still smile but it hurts, I do it carefully.
so the muscles won't ache, the memories won't wake.

I saw you love a man once, you did it too fast, too much. maybe that's the only way to love.
I saw you immersed in desire, I saw you drowing in it.
you did it silently. as you do all things.
this is a sad story.
he left because he thought you were indifferent, devoid of emotions.
as he was walking away you just stood there whispering his name.
it was the first time I heard you speaking his name.
and the last.
I do not judge. I got drunk with you that night.
I listened to you curse men for being selfish pigs and inconsiderate bastards without taking it personally. 
before you passed out you asked me to kill him.
I did it to ease your pain.

a few days later I met you on the street, I asked if you 'd like to go to a movie sometime. you said you 'd call.
you never did.
I don't think of you, anymore. most of the time.
I was not your friend, just a convenient weapon.
your secret will be safe with me.

Giorgos Trikeri

no exit and other existential axioms

photo by Dara Scully

you had your booty calls
you had your coup de grâce (more than once)
you had your days in the sun
you had your fifteen minutes
you picked the dances and you picked the dancers
you shed you fake tears
and the crowd at your feet screamed for more
now you are a parenthesis 
in the glorious pages of the past
like a tiny spot in a distant sun
news flash, sunshine
sometimes we fall face-first in the black holes we dig
hate is not like love
it has a cure
it's called oblivion
look at the bright side
next time you meet someone like me
you won't treat him the way
you treated me
neither will I.
I love happy endings

Giorgos Trikeri

Αηδίες

Αηδίες - ο χρόνος έγινε για να κυλάει,
οι έρωτες για να τελειώνουν,
η ζωή για να πηγαίνει στο διάολο
κι εγώ για να διασχίζω το Άπειρο με το μεγάλο διασκελισμό ενός μαθηματικού υπολογισμού,
μονάχα όποιος τα διψάει όλα
μπορεί να με προφτάσει,
ό,τι ζήσαμε
χάνεται,
γκρεμίζεται μέσα στο σάπιο οισοφάγο του χρόνου
και μόνο καμιά φορά,
τις νύχτες,
θλιβερό γερασμένο μηρυκαστικό τ’ αναμασάει η ξεδοντιασμένη μνήμη,
όσα δε ζήσαμε
αυτά μας ανήκουν.

~Τάσος Λειβαδίτης, απόσπασμα από τη συλλογή 25η ραψωδία της Οδύσσειας

Δωρεάν προβολές του Athens Open Air Film Festival

National Lampoon's Animal House

Την Παρασκευή 5/7, προβάλλεται ο «Γυναικοκατακτητής» («The Ladies Man», 1961) του Τζέρι Λιούις, στην είσοδο του θεάτρου Διονύσου στον Πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου.

Την Τετάρτη 10/7 επιστροφή στο κέντρο της Αθήνας με τους «Απέναντι» του Γ. Πανουσόπουλου (1981)  στην Πλατεία Αβησσυνίας, για μια ηδονοβλεπτική ματιά στην αθηναϊκή πραγματικότητα της δεκαετίας του '80. 

Την Παρασκευή 12/7 προβάλλεται το «Ένα Τρελό Θηριοτροφείο» («Αnimal House», 1978) του Τζον Λάντις στο Άλσος Πετραλώνων (πάνω από την οδό Τρώων).

Την Κυριακή 14/7 το Φεστιβάλ τιμά την εθνική επέτειο της Γαλλίας με την προβολή της ταινίας «Η Ζαζί στο Μετρό» (1960) του Λουί Μαλ- μιας από τις πιο παιχνιδιάρικες δημιουργίες της νουβέλ βαγκ στο κήπο του Νομισματικού Μουσείου.

Zazie Dans Le Metro

Άντρες

 artwork by Z. Z. Wei

κάποιος, κάποτε έψαξε σε ποιο ξενοδοχείο, σε ποιο δωμάτιο έμεινε η πρώην του με τον άντρα της για μήνα του μέλιτος. το νοίκιασε και πέρασε τον δικό μήνα του μέλιτος με την δική του γυναίκα.

   κάποιος, κάποτε έμαθε ότι ο φίλος του και η γυναίκα ήταν εραστές. το έκαναν στο σπίτι του, στο κρεβάτι του όταν αυτός ήταν στη δουλειά. ποτέ δεν είπε τίποτα. ποτέ δεν έκανε τίποτα.

   κάποιος, κάποτε όταν η γυναίκα με την οποία ήταν καψούρης παντρεύτηκε κάποιον άλλο, πήγε και παντρεύτηκε κι αυτός μιαν άλλη. μετά από δύο χρόνια η γυναίκα με τη οποία ήταν καψούρης χώρισε. αυτός παρέμεινε παντρεμένος, έκανε παιδιά. ακόμα τα βράδια όταν οι υπόλοιποι κοιμούνται βγαίνει στη βεράντα και ανάβει τσιγάρο.

ερωτεύτηκα κι εγώ κάποτε.
τώρα δεν θέλω να την βλέπω μπροστά μου ούτε ζωγραφιστή.
δεν είμαι θυμωμένος.
δεν είμαι απογοητευμένος.
δεν γουστάρω να μου γκρεμίζουν τα είδωλα.
δεν γουστάρω να μου χαλάνε τα παραμύθια.
ίσως μετά από χρόνια όταν την πετύχω στη πλατεία να σπρώχνει ένα καροτσάκι με ένα νεογέννητο, να της πω ένα γεια, τι κάνεις, τι ωραίο μωρό, πόσο σου μοιάζει.
εκείνη την ώρα θα βγει ο άντρας της κρατώντας χωνάκια με πολύχρωμες μπάλες παγωτού ή κρέπες με λευκή σοκολάτα και τριμμένα αμύγδαλα ή σκουλαρίκια ή ότι είναι αυτό που φέρνει ένας άντρας σε μια γυναίκα που του χάρισε ένα μωρό και χρόνια αγάπης και αφοσίωσης.   

   κάποιος, κάποτε αγόρασε για την κοπέλα του ένα κίτρινο ποδήλατο. το πήρε μέσα σε ένα κουτί και διέσχισε τον ωκεανό. κάθισε και το συναρμολόγησε μπροστά από το σπίτι της και την περίμενε να γυρίσει από το πανεπιστήμιο. 

  κάποιος, κάποτε έγραψε ένα τραγούδι για μιας γυναίκας τα μάτια, τα γόνατα, τη μύτη και το ανέβασε στο youtube. το τραγούδι έγινε επιτυχία και αυτός πλούσιος. αγόρασε ένα τροχόσπιτο και τώρα διασχίζουν την Αμερική. προχθές μου έστειλε ένα email με μια φωτογραφία τους με φόντο το Γκραν Κάνυον και την είδηση ότι παντρεύτηκαν στο Λας Βέγκας.
   τώρα περνούν τον μήνα του μέλιτος σε ένα μικρό ξενοδοχείο στα σύνορα Νεβάδας με Αριζόνα, σε ένα δωμάτιο με μεξικάνικη διακόσμηση που κανένα άλλο ζευγάρι δεν πέρασε τον μήνα του μέλιτος εκεί μέσα.

ερωτεύτηκα κι εγώ κάποτε. ξέρω πως νιώθει. 

Γιώργος Τρίκερι.

συνήθειες ευτυχισμένων ανθρώπων

ο ευτυχισμένος άνθρωπος δεν ανοίγει την τηλεόραση γιατί δεν έχει τηλεόραση.
δεν ερωτεύεται πριν τον ερωτευτούν.
δεν κάνει πολλές ερωτήσεις.
εκτιμά με έναν παιδικό ενθουσιασμό αυτά που έχει στη ζωή του πολύ πριν τα χάσει.
δεν γκρινιάζει, δεν βουλιάζει στη μιζέρια. γνωρίζει τα λόγια του ποιητή που λένε "δεν υπάρχουν προβλήματα, μοναχά οι λύσεις τους" οπότε τις ψάχνει.
δεν φοβάται τις μεγάλες λέξεις.
όταν δεν μπορεί να προσφέρει σε μια γυναίκα αυτό που αυτή θέλει την αφήνει στην ησυχία της.
προσπαθεί να λέει την αλήθεια, όταν δεν τα καταφέρνει προσπαθεί τα ψέμματα του να είναι όσο αληθινά γίνεται.
δεν παίρνει τη ζωή στα σοβαρά.
συγχωρεί εύκολα.
γελάει εύκολα.
χορεύει.
κολυμπάει.
γράφει.
δεν ξεχνάει τον χρυσό κανόνα της ευτυχίας:
είναι για μικρές δόσεις και πιο γλυκιά όταν την 
μοιράζεσαι.

Γιώργος Τρίκερι.

p.s. be happy

σπουδή στην αισθητική της πολύχρωμης τρέλας

θέλεις παγωτό?
φτιάξε παγωτό.
έτσι λειτουργεί ο κόσμος, μάτια μου. 
θέλεις ελευθερία?
σήκω, χόρεψε
φτιάξε ένα όνειρο
μεγάλο σαν νησί,
όμορφο σαν ουρανό
χόρεψε ξυπόλητος στις αμμουδιές του
πέτα τις σκέψεις, τις αλήθειες,
τις μάσκες που φοράς
στη θάλασσα.
ζήσε ένα δευτερόλεπτο.
ένα απλό, ηδονικό δευτερόλεπτο.
αν σου αρέσει ζήσε άλλο ένα.
θέλεις αγάπη?
μπράβο, το βρήκες.

το άρωμα μένει στο χέρι που 
χάρισε το λουλούδι.
δίνε άφοβα.

Γιώργος Τρίκερι.

ο μήνας Ιούλιος

Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, στις 4 Ιουλίου η Γη μας θα βρίσκεται στο πιο απομακρυσμένο σημείο της τροχιάς της, δηλαδή στο αφήλιό της, γεγονός που δεν πρέπει να ξενίζει κανέναν αφού η απόστασή μας από τον Ήλιο δεν σχετίζεται με τις θερμοκρασίες που επικρατούν πάνω στη Γη. Αυτό, όπως είναι άλλωστε γνωστό, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην κλίση του άξονα της Γης κι όχι στο αν βρισκόμαστε στο αφήλιο ή στο περιήλιο της γήινης τροχιάς. Έτσι, στη διάρκεια του καλοκαιριού ο Ήλιος ευνοεί το βόρειο ημισφαίριο, οι ακτίνες του πέφτουν πάνω μας περισσότερο κάθετα κι ενώ εμείς έχουμε καλοκαίρι, στο νότιο ημισφαίριο έχουν χειμώνα.

Οι εποχικές, άλλωστε, αλλαγές είχαν για τους αρχαίους τεράστια σημασία, ιδιαίτερα μετά την εμφάνιση της γεωργίας, αφού η σπορά η συγκομιδή και οι άλλες γεωργικές ασχολίες εξαρτιούνταν από τις αλλαγές των εποχών. Λόγω των γεωργικών αυτών ασχολιών, ο Ιούλιος ονομάζεται και Αλωνάρης ή Αλωνιστής, αφού το μήνα αυτό γίνεται το αλώνισμα των δημητριακών. Παλαιότερα, όταν δεν υπήρχαν οι σύγχρονες μηχανές, οι γεωργοί μας καθάριζαν από τα αγριόχορτα το αλώνι που βρισκόταν σε μέρος που να το φυσούν οι περισσότεροι άνεμοι και ήταν στρωμένο με πέτρα ή συχνότερα με χώμα. Όπως γράφει σ’ ένα ποίημά του και ο Γεώργιος Δροσίνης (1859-1951): «Στ’ αλώνια καλοσάρωτα / και ξεχορταριασμένα / θα ξαπλωθούν οι θημωνιές / ξανθόμαλλες πλεξίδες».

Το αλώνι είχε σχήμα κυκλικό και στη μέση βρισκόταν το «στρέντζερο» ή το «στρογγερό», το ξύλινο δοκάρι γύρω από το οποίο έτρεχαν τα ζώα που θα αλώνιζαν τα στάχυα. Τα βόδια, τα άλογα, τα γαϊδούρια ή τα μουλάρια που χρησιμοποιούνταν ήταν ζεμένα το ένα δίπλα στο άλλο και γυρνούσαν γύρω από τον κεντρικό στύλο ποδοπατώντας έτσι στα στάχυα. Πολλές φορές χρησιμοποιούσαν και τη «δοκάνα», μια ειδικά διαμορφωμένη πλατφόρμα που θρυμμάτιζε τα στάχυα. Κατόπιν με ένα δικράνι, σαν φτυάρι, ξεκινούσε το λίχνισμα, δηλαδή η διαδικασία που ξεχώριζε τον καρπό από το άχυρο με τη βοήθεια του ανέμου. Σύμφωνα, πάντως, με τα έθιμα του αλωνίσματος δεν κάνει να βρεθεί στο αλώνι γυναίκα με ρόκα γνέθοντας γιατί «είναι ξωτικιά και διώχνει τον άνεμο και δεν μπορούν να ανεμίσουν (λιχνίσουν)». Πολλά από τα έθιμα αυτά προέρχονται μάλιστα από τα αρχαιοελληνικά Θαλύσια, προς τιμήν της Δήμητρας.

Με το λίχνισμα συνδέεται επίσης και ο Προφήτης Ηλίας που διαφεντεύει τους ανέμους και του οποίου η μνήμη γιορτάζεται στις 20 του μήνα. Γι’ αυτό άλλωστε ο Ιούλιος ονομάζεται και Αϊλιάτης ή Αϊλιάς. Ο Προφήτης Ηλίας, όμως, είναι συνδεδεμένος και με τις βροχές και με τις κορυφές των βουνών. Σε κάθε περιοχή θα βρούμε κι από ένα ξωκλήσι του. Από την αρχαιότητα άλλωστε οι κορυφές ήταν κέντρα λατρείας και ταυτίζονταν με τον Δία, που ήταν επίσης και θεός των μετεωρολογικών φαινομένων, εξ ου και οι ονομασίες του Νεφεληγερέτης, Υέτιος και Κεραύνιος, ιδιότητες που οι νεοέλληνες, αλλά και οι Σλάβοι, αποδίδουν και στον Προφήτη Ηλία.

Σύμφωνα με μια παράδοση που αναφέρει ο Γεώργιος Ν. Αικατερινίδης: «Οι βροχές και τ’ αστροπελέκια από τον Προφήτη Ηλία γίνονται. Ξαπλώνει στα σύννεφα και κοιμάται όταν είναι να καλοσυνέψει ο καιρός. Μα όταν είναι για νερό, τρέχει με τ’ αμάξι του στον ουρανό και γι’ αυτό βροντάει… Όταν βροντάει είναι που με το πύρινο αμάξι του κυνηγάει τη Λάμια να τη σκοτώσει, για να μην καταστρέψει τα σπαρτά των ανθρώπων. Οι αστραπές που πέφτουν τότες είναι οι πύρινες σαγίτες που ρίχνει στη Λάμια ο άγιος».

Δεν είναι, όμως, μόνο ο Προφήτης Ηλίας που γιορτάζεται τον Ιούλιο. Πολλές από τις μεγάλες γιορτές του μήνα είναι αφιερωμένες στους άγιους «ατήρες», αρχίζοντας με τους Ανάργυρους γιατρούς Κοσμά και Δαμιανό, την πρώτη του μήνα. Η αφιλοκερδής δραστηριότητά τους εξόργισε τον έπαρχο, ο οποίος τους ζήτησε τον 3ο αιώνα να αποκηρύξουν την πίστη τους κι όταν αυτοί αρνήθηκαν, τους βασάνισε και στο τέλος τους αποκεφάλισε. Στη συνέχεια έρχεται η γιορτή της θεραπεύτριας Αγίας Κυριακής στις 7 Ιουλίου, ενώ στις 17 του μήνα γιορτάζεται η μνήμη της Αγίας Μαρίνας, η οποία «ξεμαραίνει», δηλαδή αναζωογονεί, τα καχεκτικά παιδιά. Στη γιορτή της στο Θησείο συνήθιζαν να περνούν ξάγρυπνοι τη νύχτα όσοι είχαν άρρωστα παιδιά, αλλάζοντας τα ρούχα τους μπροστά στην εικόνα της.

Και οι γιορτές συνεχίζονται με την οσιομάρτυρα Αγία Παρασκευή, η οποία σύμφωνα με την παράδοση θεραπεύει τα μάτια και η μνήμη της εορτάζεται στις 26 του μήνα. Μία ημέρα αργότερα γιορτάζεται άλλος ένας ιατρός που ασκούσε την ιατρική ως φιλανθρωπία και ο οποίος αποκεφαλίστηκε το έτος 305. Πρόκειται για τον Άγιο Παντελεήμονα, του οποίου η ιδιότητα είναι εμφανής και από την παροιμία «κουτσοί, στραβοί στον άγιο Παντελεήμονα». Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και η ανθρωπολόγος Λίντα Παπαγαλάνη: «Η θρησκευτική λαϊκή παράδοση κρατά ζωντανή τη θαυματουργική χαριτοδότηση των αγίων, όπως και των αρχαίων θεοτήτων. Με ευχές, τελετικά δρώμενα και προσφορές, οι πιστοί προσπαθούν, σ’ ένα συνδυασμό ευλάβειας, πίστης, φόβου και προσωπικής ωφέλειας, να διασφαλίσουν τη συνεπικουρία των θείων δυνάμεων».

Σιμόπουλος, Διονύσης Π. Οι Μήνες Ιούλιος και Αύγουστος, Γεωτρόπιο Ελευθεροτυπίας, Τεύχος 480 (27 Ιουνίου 2009)