Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

The Ring..





Μια αμερικάνικη ιστοσελίδα προκήρυξε προ καιρού διαγωνισμό για την πιο ωραία ιστορία απαλλαγής από βέρα, μετά από διαζύγιο.
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι υποψηφιότητες περιλάμβαναν βιαιοπραγίες κατά της βέρας.
Η μόνη από την οποία απουσίαζε η δριμύτητα, ήταν εκείνη μιας κοπέλας που έδεσε τη βέρα της σε ένα μπαλόνι με ήλιο και το άφησε ελεύθερο να αναληφθεί στους ουρανούς..
Ήταν πολύ θετική η σκέψη της να εξοστρακίσει στους αιθέρες το πρώην σύμβολο αιώνιας δέσμευσης και νυν πόνου της, και συγχρόνως να το μεταβάλει σε γούρι για τον άγνωστο που θα το βρεί τυχαία κάπου, κάποτε στο έδαφος..



απόσπασμα απ' το άρθρο του Γιάννη Κωνσταντινίδη "Βέρα στο Δεξί. Ένα περίπλοκο ρεπορτάζ για ένα απλό δαχτυλίδι" στην Athens voice

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

μέσα στα μάτια


σαν σε κοιτάζω μέσα στα μάτια
γίνεται ο κόσμος τόσο πλάτυς
κ άλλες φορές είναι κομμάτια ,είναι σκοτάδι, είναι πληγή...

μέρες που τρέξαν μεσ'τα δωμάτια
στίγμες που γίναν φωτιά και σιωπή ,μα μεσ΄τα χέρια σου εγώ ανασαίνω
κι άλλοτε πάλι μου φεύγει η πνοή...

Μαζί σ'ενα σώμα υπάρχουμε ακόμα,
υπάρχουμε ακόμα σαν τέλος κι αρχή,
μα πες μου σταλήθεια αν τα δεσμά μας
είναι τα καράβια που χες ονειρευτεί
κ αν οδηγούν στης ψυχής τα παλάτια
ή μήπως έχουν κ αυτά γελαστεί.
Μέσα στα μάτια είναι τα παλάτια,
που γίναν κομμάτια και ψάχνουν μορφή...


Άννα Τσαμ Αναστο.
(19 και κάτι μηνών)



Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

dirty love


dirty love on a table on the grass
dirty love and a cup of tea on a table on the grass
dirty love, a cup of tea and my pocket knife on a table on the grass
dear friends enjoy their tea and biscuits* on the grass. dirty love is unspoken but omnipresent
* "bisküvi petit beurre kakaolu" courtesy of my friend Medet Zorer.

... to be continued

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

σαβουρογάμης ή σαβουρομπήχτης.


   
σαβουρογάμης και σαβουρομπήχτης. Προσοχη δεν ειναι το ιδιο,υπαρχει λεπτη εννοιολογικη διαφορά:

Σαβουρογάμης ή αλλιως σαβουρογαμόσαυρος: αυτός που γαμεί μεν, ευτελείς γκόμενες δε. Η λέξη σαβούρα έχει στην αργκό δύο κυρίως σημασίες: «άσχημη γκόμενα» και «πτώση φαρδύπλατη στο έδαφος», πεζή ή από δίκυκλο. Σε τυπικά ελληνικά σημαίνει «έρμα» (πλοίου), «σκουπίδια, σωρός από αχρείαστα καλαμπαλίκια» και «ευτελούς αξίας και ποιότητας».Η τρίτη αυτή σημασία, της «ευτέλειας» (απ' όπου και η σαβουρογκόμενα άλλωστε), είναι ίσως η πιο συνηθισμένη, και σίγουρα η πιο ενδιαφέρουσα συγκεκριμένα για την αργκό. Καταρχήν, η ευτέλεια μπορεί είναι οικονομικής, κοινωνικοπολιτικής ή πολιτιστικής φύσης, συνεπώς η σαβούρα περιγράφει πράγματα της κοινωνίας που συγγενεύουν με την ασχήμια, το περιθώριο, την αρρώστια, τη βρομιά, και έτσι τροφοδοτούν και στηρίζουν διάφορες μορφές υποκουλτούρας –πάνω κάτω δηλαδή, αυτό που οι αμερικάνοι αποκαλούν τρας.

Σαβουρομπήχτης απο την αλλη χαρακτηρίζεται αυτός που οχι μονο γαμει αλλα τη βρίσκει κιολας να έχει σχέσεις με γυναίκες άσχημες ή όπως αλλιώς λέμε μπάζα, αν και είναι αρκετά όμορφος ή έστω συμπαθητικός.Το μόττο του: - ''Αν δε μπαζώσεις, σπίτι δε χτίζεις!''

Κι αμα τωρα εσυ φιλε του γουεμπ ξενογλωσσε με δεις ολο αυτο να στο μεταφρασω στα εγγλεζικα, εμενα να με χεσεις!

Ειρήνη Χαρίτου

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Μπερδεμένες σκέψεις ενός ρομαντικού μυαλού



Υποσχέσεις μιας ζωής και αδαμάντινοι λόγοι , που με το πέρασμα του χρόνου αποδείχθηκαν λόγια του αέρα και χάρτινες κατασκευές στη βροχή.

Πόσες τέτοιες καταστάσεις να αντέξει κανείς;

Πως μπορούμε μετά από αυτές να εμπιστευτούμε κάποιον;

 Μα δεν τον εμπιστευόμαστε. Τα στοιχειά το παρελθόντος έχουν εγκατασταθεί στο μυαλό μας.

Πότε δεν βγαίνεις ο ίδιος από μια κατάσταση.
*****
Πολλοί τολμούν να ξεστομίσουν το “Για πάντα..” , μα είναι πολύ νωρίς για το πάντα (όπως λέει και ο αγαπημένος μου κ.Θανάσης).

 Άνθρωποι εκεί έξω , σας ρωτώ : Σκέφτεστε ποτέ πριν μιλήσετε; Αναρωτιέστε ποτέ για τις συνέπειες των λόγων σας ; Έχετε τεστάρει τον εαυτό σας να δείτε αν μπορείτε να πραγματοποιήσετε τα λεγόμενα σας και τις υποσχέσεις σας ; Άνθρωποι που είναι το μυαλό σας , 
για το οποίο υπερηφανεύεσθε ;

 Άνθρωποι μήπως καταντήσατε παγωμένες κούφιες μηχανές;

 άνθρωποι από το άνω + θρώσκω (κοιτάω ψηλά) , γιατί κοιτάτε το έδαφος;

 Άνθρωποι χάσατε πια ό,τι σας έκανε ξεχωριστούς.
Γι' αυτό ΞΥΠΝΗΣΤΕ.Αγαπηθείτε. Φωνάξτε. Γελάστε δυνατά. Τραγουδήστε. Χορέψτε.
Ερωτευτείτε όπως ποτέ άλλωτε...

Πλέον είμαι σίγουρη πως ανήκω στους ρομαντικούς της εποχής μου και κανένας από εσάς τους ανθρώπους – μηχανές δεν έχει το δικαίωμα να σκοτώσει τον ρομαντισμό μου..μας όσων απομείναμε.

 Η δύναμη που πηγάζει από μέσα μας και από τα συναισθήματα μας , μέχρι και σίδερα λυγίζει.


Kate I.

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

Είναι μικρή


 
   Με ρωτάει πως είναι να είσαι ερωτευμένος. Τι αστείο. Κι εγώ μικρή είμαι. Αλλά είχα ερωτευτεί. Πως ήταν όμως? Ξέχασα. Ξέχασα τόσο γρήγορα. Ήταν σαν να μην το ένιωσα ποτέ. Δεν είναι σαν τις άλλες αναμνήσεις. Όταν το θυμάμαι είναι σαν να βλέπω ταινία. Δεν νιώθω αυτή την αγαλλίαση. Δεν συμμετέχω. Είμαι ένας απλός παρατηρητής.

Κι όμως ίσως έτσι γίνεται πάντα. Ίσως να μην πρέπει να θυμάσαι. Για να έχεις την επόμενη φορά που θα ερωτευτείς, την ίδια ενέργεια. Άλλωστε για να ερωτευτείς ξανά πρέπει να αφοσιωθείς ολοκληρωτικά, να μην υπάρχει μέτρο σύγκρισης ξεχασμένο σε κάποιο μέρος του μυαλού σου. Να αφήσεις το παρελθόν.

Να αφήσεις το μέλλον. Ο έρωτας περιορίζεται μόνο στο τώρα. Ούτε καν στο σήμερα.

Ή ίσως ο έρωτας είναι μια ψευδαίσθηση. Και ίσως το χάπι αυτό που ονομάζεται καθημερινότητα μας γιατρεύει.

Και ίσως... ίσως είναι μια μορφή αυτοάμυνας. Ο οργανισμός μας διαγράφει αυτή την ανάμνηση εσκεμμένα. Γιατί ίσως έρωτας ισούται με ευτυχία. Και ίσως δεν υπάρχει πιο μίζερη ζωή, απο αυτή δίχως έρωτα.

Ή ίσως όλα αυτά που λέω είναι βλακείες.

 

Είναι κρίμα να θες να πεις τόσα πολλά και απλώς να στερείσαι

το ταλέντο να το κάνεις.

 

 

missA insanE

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012



Λύπη που δε μιλιέται..
Ο αυγινός σπασμός της σιωπής
ελεύθερος στην πολιορκία του..
κι η ανάγκη φριχτή και μόνη
παραμιλάει ακόμα στα αδιέξοδα..
Μια τέλεια αποτυχία ίδρωσε πολύ
για να βγει στο φως….
Όλοι οι τάφοι που παράσταινα στα σκοτάδια
χάσκουν άρτια αχόρταγοι..
Λύνεται η ψυχή στα άγουρα χάδια
στο τέλος της στιγμής…
και το μυριστικό ξεχείλισμα της ηδονής στερεύει..
Όταν θα φύγω δε θα φταίω…

ΚΔαφνη