σκηνοθεσία: François Ozon (2005)
Ένας 30χρονος φωτογράφος μόδας που πληροφορείται ότι έχει καρκίνο σε τελικό στάδιο και οι πιθανότητες θεραπείας είναι μηδαμινές, αρνείται την οποιαδήποτε ιατρική παρέμβαση και αποφασίζει να ζήσει το χρόνο που του απομένει.
Ο σκηνοθέτης των Dans la maison, 8 femmes και 5x2, το 2005 μας παραδίδει ένα αξιοπρεπές κοινωνικό δράμα, δείγμα λιτότητας και ήρεμης δύναμης.
Ο πρωταγωνιστής Melivl Poupaud, γνωστός από το Laurence anyways, στο ρόλο ενός gay φωτογράφου που σκοπός του δεν είναι να περάσει τις τελευταίες του μέρες τραγικοποιώντας καταστάσεις και κάνοντας τους δικούς του ανθρώπους να νιώσουν άβολα και άσχημα, αλλά επιλέγει να μείνει σιωπηλός, έχοντας ως μόνο σύμμαχο τη γιαγιά του, έναν άνθρωπο που καταλαβαίνει τί περνά, μιας και η ίδια, λόγω ηλικίας, βρίσκεται πιο κοντά στο θάνατο από τον καθένα.
Μία καλή στο σύνολο της ταινία, χωρίς πομπώδεις ερμηνείες και υπερβολές, που προσεγγίζει ένα τόσο οδυνηρό θέμα όπως είναι ο θάνατος, χωρίς καμία μελοδραματική διάθεση.
Απλή, άμεση και ώριμη.
Βίκυ Ελευθερίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου