τα λόγια μικρές δονήσεις του βλέμματος
εισχωρώ σε αυτό το βλέμμα
λησμονώ το όνομα σου
και το δικό μου
αγγίζω τις χορδές των συλλαβών σου
ταξιδεύω πρώτη θέση
σε όποια κόλαση θέλεις να με πας
στον ενδιάμεσο χρόνο
βαδίζω με πόδια ευδαιμονίας
ανάμεσα στο σωστό και το λάθος
γδύνομαι από το ουράνιο περίβλημά μου
αφήνομαι στη ροή των απλών ανέμων
με ευλάβεια και άνεση
δεν σκέφτομαι τους νεκρούς
που δεν θα γυρίσουν πίσω
έχω να ζυμώσω τον δικό μου θάνατο
στα ανοιχτά σου στήθη
θεριεύω όταν μου τραβάς τα μαλλιά
εθισμένος στην γλύκα της φθαρτής σάρκας
ίσως να γίνω σοφότερος στο μέλλον
ίσως να βρούμε μαζί φως
ίσως χορτάσουμε έρως
ίσως μάλιστα λυγίζοντας
στο άγγιγμα της φλογάτης γλώσσας
γευτούμε τη βαθιά πίστη
της βεβαιότητας
Γιώργος Τρίκερι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου