Byron

Luna and the Whale, Eugenio Cuttica

Θα μπορούσα να σε ρωτήσω πότε βάρυνες
ήταν κάτι ξαφνικό;
κατάπιες μια άγκυρα ελπίζοντας ότι θα την χωνέψεις
επειδή σου πήγαινε τόσο πολύ να φοράς το καπέλο;
Καπετάνιος σωστός
θα είχες γίνει
μέχρι που ανακάλυψες ότι μπορείς να κολυμπάς μόνο από την μία μεριά του σώματός σου
ευτυχώς, έγραφες και με τα δυο σου χέρια
Σε παρακαλώ, αν σκοπεύεις να πνιγείς,
επιτέλους, πες το μου να σταματήσω να βάζω αλάτι στο φαγητό.
Θα βρεις τόση γεύση στον πάτο.
Θα μπορούσα να σε ρωτήσω πότε ελάφρυνες
ήταν κάτι απότομο;
πόσους εμετούς έκανες σε μια μέρα
για να βγάλεις μόνο ένα νύχι που έσπασα γρατζουνώντας την πλάτη σου
έχεις το νύχι αλλά δεν έχεις το σημάδι
Δεν μπορούμε να τα κρατάμε όλα.
Καταλαβαίνω.
Ιεράρχηση.
Τα γυναικόπαιδα πρώτα.
Παιδιά δεν έχουμε.
Πάω μόνη.
Το έχουν αυτό το ρίσκο οι διασώσεις ξηράς
ενδέχεται να σου αρέσει υπερβολικά να επιπλέεις.
Να θυμάσαι, όμως, σε παρακαλώ
Ότι και τα κλαδιά
τον κορμό του δένδρου τον βλέπουν ως το σώμα του κρεμασμένου.
Φοβάται ο φυλλοβόλος τον άνεμο;
Πες μου.

Όλγα Αικατερίνη Φουντέα