Άτιτλο #2

Gino Rubert

Σε περνούν για Θεό, ον, ζωή, νόηση

                    Λένε πως έχεις ψυχή δαιμονική, ακόλαστη, ανθρώπινη

              Σε ζωγραφίζουν  λυγερό και σπαθάτο νεαρό

αφράτο βρέφος με φτερά

γυναίκα με φορέματα λευκά.

Σου βάζουν ψυχή

δαιμονική

ακόλαστη

ανθρώπινη

   Σε λένε αήττητο, απατεώνα, ληστή

Σου βάζουν πνεύμα πολεμικό

κέρινα χέρια

μακιγιαρισμένα χείλη.

Είσαι, όμως, Θεός

…ούτε των άστρων, ούτε των στοιχειών

και άλλοτε Βάκχος

ανεξάρτητος Θεός

απόλυτος και φυσικός.

Είσαι λεπτό φως και το σώμα του κόσμου

και εγώ όχλος φανατισμένος, αδιάσπαστος

σε ακολουθώ με μαχαίρια…



Βέρα J. Φραντζή

για να επισκεφτείς το blog της Βέρας πάτησε εδώ.