Football is War

Στις σελίδες της ιστορίας του ποδοσφαίρου μπορεί να βρει κανείς αρκετούς πρωταγωνιστές. Μαραντόνα, Κρόιφ, Πελέ, Ζιντάν και πολλοί άλλοι έγραψαν με χρυσά γράμματα την δική τους πορεία στο πιο δημοφιλές άθλημα του κόσμου!

Πως θα ήταν η ζωή όμως των παραπάνω ποδοσφαιριστών; Η εξέλιξη τους στους αγωνιστικούς χώρους; Πως θα έμοιαζε ένας ποδοσφαιρικός αγώνας δίχως τακτική; Σε ποιες θέσεις θα έπαιζε ο καθένας από αυτούς αν πρώτα κάποιος δεν τους ''έδειχνε''το δρόμο;

Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ ξεκίνησε την καριέρα τους ως επιτελικό χαφ καθιερώθηκε όμως στην θέση του λίμπερο, όπου με την κλάση του συνέβαλε στη ανάδειξη νέων τρόπων προσέγγισης ενός ποδοσφαιρικού αγώνα καθώς και στην αναχαίτιση της αντίπαλης επίθεσης! Αντρέα Πίρλο. Ο Εγκέφαλος της Εθνικής Ιταλίας, της Μίλαν και προσφάτως της Γιουβέντους. Ξεκίνησε ως επιτελικό χαφ και με την παρότρυνση του τότε προπονητή του στην ομάδα του Μιλάνου εξελίχθηκε ως ένα από τα σπουδαιότερα αμυντικά χαφ του σύγχρονου ποδοσφαίρου.

Ένα ποδοσφαιρικό club όσα ''αστέρια'' και αν διαθέτει στις τάξεις του, όσους φροντιστές και αν έχει, ακόμα και τα λεφτά του Προέδρου να εκμεταλλεύεται, χρειάζεται έναν ''Δάσκαλο'', κάποιον που με τις ιδέες του όσο ριζοσπαστικές και αν είναι αυτές να δώσει την ώθηση που απαιτείτε για να πάρει μπρος το όλο εγχείρημα. Γυρνώντας το χρόνο πίσω θα συναντήσουμε σπουδαίους ''Oραματιστές'', ''Δασκάλους της τακτικής'', μετρ των mind games. Ζαγκάλο, Λομπανόφσκι, Τσαπμαν, Χερέρα και ο μεγαλύτερος ''επαναστάτης'' του σύγχρονου παιχνιδιού ο Ρίνους Μίχελς. Γεννήθηκε τον Φλεβάρη του 1928 στο Άμστερνταμ και μας ''άφησε'' μια μέρα σαν και αυτή 03 Μαρτίου του 2005.

Κομβικό σημείο για την μορφή του αθλήματος όπως την γνωρίζουμε σήμερα αναμφίβολα θα πρέπει να σταθεί η δεκαετία του '60, όταν και ανέλαβε τις τύχες του άσημου τότε Άγιαξ σώζωντας τον από τον υποβιβασμό στην δεύτερη κατηγορία της Ολλανδίας. Ήταν ο πρώτος που κατανόησε ότι μια ομάδα ''αλλάζοντας'' τις διαστάσεις του γηπέδου αναλόγως με το αν αμύνεται ή επιτίθεται, μπορεί αυτόματα να ελέγξει απόλυτα το παιχνίδι.

Το αποτέλεσμα γνωστό. Τρόπαια και διακρίσεις αφενός από μια προικισμένη φουρνιά ποδοσφαιριστών (Κρόιφ, Νεέσκες, Ρεπ, Mιούρεν), αφετέρου, μια ευρωπαική πρωτεύουσα έτοιμη πάντοτε να κυοφορήσει επαναστατικές ιδέες σε μια εποχή που άλλαζε. Η κληρονομιά που άφησε στον Αίαντα ανεκτίμητη, φυσικά συνέχισε το μεγάλο έργο του και στην Μπαρτσελόνα όπου δικό του δημιούργημα είναι η περίφημη ακαδημία ''Μασία'' όπου ξεπήδηδαν τα τελευταία χρόνια ποδοσφαιριστές όπως οι Τσάβι, Πικέ, Ινιέστα, Μέσι, οι οποίοι πιστά ακολούθησαν τον πλάνο του Μίχελς. Πρέσινγκ, τεχνητό οφσάιντ, εκμετάλλευση κενών χώρων, κατοχή μπάλας, έκαναν εκατομμύρια φιλάθλους σε όλο τον κόσμο να συγκρίνουν τον Άγιαξ της δεκαετίας του '70 με την ομάδα της Καταλονίας.

''Professional football is something like war. Whoever behaves too properly, is lost. Often misquoted in the form "Football is war". Rinus Michels.
 
Π. Πόντικας.