την προηγούμενη φορά περίμενε για πάντα

Pierre Mornet

Η Ελλάδα είναι όμορφη χώρα. Όμορφη χώρα αποκαλούν και την Αίγυπτο και ένας από τους λόγους είναι οι πυραμίδες. Αλλά εγώ προτιμώ τις πυραμίδες που αφήνει η σκυλίτσα μου στο χώμα γιατί είναι πάντοτε διαφορετικές. Είναι επειδή δεν τις γνωρίζεις ακόμα, πάω στοίχημα ότι σύντομα θ’ αλλάξεις γνώμη. Τώρα δε μου πάει πολύ αλλά περίμενε να το δεις στο σκοτάδι. Ωραία δε μυρίζει; σαν να κλείνεσαι σε ένα κελάρι γεμάτο με αναθυμιάσεις από μούστο. Κι εκεί βάζεις τελεία. Τόση προσπάθεια και εν τέλει δεν πέρασε τις εξετάσεις. Αν είναι να ξύνεις το θρανίο κι ύστερα να το γεμίζεις μελάνι, γιατί δεν κοιτάς να βάλεις τη γόμα σου κάπου που να στέκεται; προσπάθησε τουλάχιστον να βγάλεις ένα εισιτήριο μη μείνεις ξέμπαρκος. Καλά αν είναι κοίτα εσύ το πρώτο μισάωρο κι αν δεις ότι κλείνουν τα μάτια σου φώναξε με να φυλάξω εγώ. Όχι δεν πρόκειται να σε απογοητεύσω μόνο πες του ότι ίσως χρειαστεί λίγο χρόνο μέχρι να ξεκινήσει. Άσε που μας έπρηξε με τις δικαιολογίες της. Τουλάχιστον αν η διάλεξη είχε μια δομή θα μπορούσα να παρακολουθήσω με μεγαλύτερη προσοχή. Πάντα κρατάει μέχρι ένα λεπτό το πολύ αφού κοστίζει πολύ λόγω τηλεθέασης. Λες την καλημέρα σου κανονικά και πας ήσυχος στη δουλειά σου. Κάτω από το καρεκλάκι είναι ένας μαγικός κόσμος. Ζούσε οπότε τη μεταφέραμε στο νοσοκομείο. Αυτή τη φόδρα μην τη ξαναφορέσεις. Σου προσθέτει κιλά και χρόνια. Ει μαέστρο δεν πιάνεις κανένα καλό να χορέψουμε. Θέλει κανένα πεντάλεπτο να ζεσταθεί. Πωπω την επόμενη φορά θα πάρω λιγότερα λεφτά μαζί μου. Μα κι εσύ το θεό σου δεν έχεις. Ας αφήσουμε να εννοηθεί ότι κατάλαβες τι είπε κι αν δεις ότι έχεις απορίες…Πες μου Γιώργο! Μ’ αγαπάς; Συγνώμη. Σιωπή! Σιωπή είπα! Σεισμός παιδιά! Χριστός Ανέστη εκ νεκρών. Ευχαριστούμε που και σήμερα ήσασταν μαζί μας. Καλό σας βράδι. Και μην ξεχνάτε…σας αγαπώ. Αυτό το τελευταίο δεν το κόβεις καλύτερα κάθε βράδι; Νομίζω ότι τα δύο είναι αρκετά. Ναι αλλά εσύ θεωρείσαι μεγάλος στο θέμα. Σίγουρα αλλά ξέχασα να φέρω τη βιβλιογραφία μου ρε γαμώτο. Ορίστε το ‘καψες τώρα, τι κατάλαβες; Άιντε πάλι απ’ την αρχή. Ένα δύο έν δυό έν δυό ένα. Σήκω ν’ ανοίξεις τη γη, να προλάβεις τ’ αμπέλια, να διώξεις τη μύγα, τη δόλια ελπίδα, το χιόνι του Μάη, ο πόνος σου πάει. Μην αφήσεις ποτέ να σου πάρουν το λουλούδι απ’ το χέρι. Την επόμενη φορά που θα έρθω θέλω το έπιπλο να είναι στη θέση του. Πήγες κι έτριψες όλο το μοσχοκάρυδο του κόσμου πάνω από τον μπακλαβά; θα πληρώσεις ή θα πεθάνεις. Θεός σχωρέστον. Εγώ σου είπα να ρίξεις λάδι στη φωτιά και δε με άκουσες. Τώρα φα’ το μόνος σου. Χρειάστηκαν 137 χτυπήματα για να πέσει αναίσθητη. Τώρα θα περιμένει πάνω στο δέντρο μέχρι την άνοιξη. Δεν είναι πολύς καιρός, την προηγούμενη φορά περίμενε για πάντα. 
Καλό καλοκαίρι παιδιά.


Νίκος Παππάς