Σινεμά με την Βίκυ: Madeo, μια ωδή στη μητρική στοργή.

Μία μητέρα ζει με με τον 28χρονο γιο της, ο οποίος φαίνεται να έχει νοητική στέρηση. Όταν αυτός κατηγορηθεί για τη δολοφονία μίας νεαρής κοπέλας, εκείνη θα κάνει τα πάντα για να αποδείξει την αθωότητά του.
Δραματικό θρίλερ της Ν. Κορέας, σε σκηνοθεσία του χαρακτηριστικότατου πλέον σε ύφος, Joon-ho Bong (The Host, Memories of Murder, Snowpiercer), η οποία προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού στο φεστιβάλ Καννών, το 2009.
Όμορφη κινηματογράφηση και δυνατές ερμηνείες, κυρίως από την Hye-ja Kim στο ρόλο της μητέρας. Βέβαια, όπως και σε άλλες ταινίες του Κορεάτη σκηνοθέτη, είναι έντονο το χιουμοριστικό στοιχείο και η υπερβολή στους χαρακτήρες, κάτι που κάνει αυτόματα την ταινία να μην είναι αρεστή σε όλους.
Δημιουργεί κοινωνικό προβληματισμό, κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο με τις συνεχείς ανατροπές, ειδικά προς το τέλος, και σε βάζει στη διαδικασία να αναρωτηθείς για το τι είναι σωστό και τι λάθος, τι είναι καλό και τι κακό και μέχρι που μπορείς να φτάσεις για τους ανθρώπους που αγαπάς.
Μία ιδιαίτερη παραγωγή, αμφιλεγόμενου χαρακτήρα. Ή την εκτιμάς ή τη θεωρείς βαρετή (κάτι που άκουσα, όχι κάτι που πιστεύω). Εγώ επιλέγω το πρώτο.

Βίκυ Ελευθερίου

τον σκύλο μου τον λένε Βαλεντίνο

οι αριθμοί της Άνοιξης είναι όλοι ζυγοί
δυο μάτια που σε ψάχνουν
τέσσερις μέρες καρτερώ
κάτω από το παραθύρι σου
εξάσφαιρη η καρδιά σου
κι όλες οι σφαίρες κόκκινες σαν άνθη όλο μέλι
πυροβολείς το στήθος μου
κι αντί για θάνατο πικρό
παράδεισους γνωρίζω  
Είναι εκείνοι οι έρωτες που κάνουν ο'τι θέλουν
είναι κι άλλοι που κάνουν ο'τι μπορούν
είναι κι αυτοί οι ταπεινοί
που ανακατεύονται στο χαλί
με τις τρίχες του σκύλου.
Ήρθε η Άνοιξη
όλοι οι έρωτες θα ζήσουν.

Γιώργος Τρίκερι

Μικρό ηλιάκι στον ώμο της Αγίας Ειρήνης

(Εκείνο το Πάσχα στη Σαντορίνη)
Ήσουν εξουθενωμένος
δεν το έκρυβες από τα χάδια
αργά τα πάθη κυλούσαν στις σκέψεις σου
το καράβι πλησίαζε με κακό καιρό το λιμάνι
πήγα να πέσω και με κράτησες
κι έτσι για μια τόση δα στιγμούλα
ο ουρανός συγκατάθεσε την παρουσία μας
σε τούτο το πλεούμενο τσόφλι
καταμεσής της Μεγάλης Στιγμής.
Ανεβαίναμε το βράχο σειρά κινητή
εσύ μπροστά
πίσω σου εγώ
ξωπίσω μας χιλιάδες των αγγέλων τα σώματα
τραβούσαν κι αυτά για την άσπρη πλαγιά.
Εκεί μας περίμενε ο θάνατος, η ζωή και κάτι χαρούμενοι φίλοι.
Ήσουν μέσα μου βαθιά
Ήμουν μέσα σου ανομολόγητα
Όσο το μικρό ηλιάκι ψέλλιζε νυσταγμένα
στον ώμο της Αγίας Ειρήνης
είδα τα χείλη σου να σχηματίζουν το όνομά μου
και να τ’ ακούω ξεκάθαρα όπως χιλιάδες αιώνες πριν
όταν ανάψαμε το πρώτο μας κερί
σ’ αυτό το νησί
κάτω από τη θάλασσα.

Αυγή Βυθούλκα, 8/4/2015

Comicdom στην Αθήνα

Στις 24, 25 και 26 Απριλίου 2015, η Comicdom Press και η Ελληνοαμερικανική Ένωση σας προσκαλούν στην επετειακή 10η διοργάνωση του διεθνούς φεστιβάλ που άλλαξε τα δεδομένα στην εγχώρια σκηνή και την σχέση των Ελλήνων με τα comics.
Πλουσιότερο από ποτέ, το πρόγραμμα του φετινού, επετειακού τριημέρου περιλαμβάνει:

Εκθέσεις: Η κεντρική έκθεση του φεστιβάλ, Great American Cοmics, αποτελεί τμήμα της ομώνυμης συλλογής του Cartoon Art Museum του San Francisco, και φιλοξενεί αυθεντικές σελίδες και αναπαραγωγές έργων από σημαντικούς δημιουργούς, όπως οι Milton Caniff, Mort Walker, Jules Feiffer, Patrick McDonell, Mike Mignola, και Sergio Aragones. Παράλληλα θα φιλοξενηθεί η ατομική έκθεση του διεθνούς φήμης Έλληνα δημιουργού Ηλία Κυριαζή (ο οποίος επιμελείται και το επίσημο εικαστικό της φετινής διοργάνωσης), αλλά και φωτογραφική έκθεση Cosplay του Σπυρίδωνος Κακούρη.

Προβολές: Το αμερικανικής παραγωγής ντοκιμαντέρ SHE MAKES COMICS, που ανιχνεύει τη συναρπαστική ιστορία των γυναικών στη βιομηχανία των comics. Επίσης, το ειδικό εκτεταμένο preview του MADE ORDINARY, μιας δραματικής ταινίας υπερηρωικής φαντασίας (παρουσία του σκηνοθέτη της, Christian Kotey), και σε παγκόσμια πρώτη παρουσίαση, το ντοκιμαντέρ για τη 10ετή, παράλληλη και αλληλένδετη πορεία του Comicdom Con Athens με την ελληνική σκηνή comics.

Παρουσιάσεις – Ανοιχτές Συζητήσεις: Παρουσιάσεις νέων τίτλων, αλλά και ανοιχτές συζητήσεις (panels) με θέματα όπως οι καμπάνιες συμμετοχικής χρηματοδότησης, η λογοκρισία στα comics και τη γελοιογραφία, οι υπερηρωικές ταινίες και σειρές, αλλά και οι μεταφορές λογοτεχνικών έργων σε comics.

Workshops για τις τεχνικές του σεναρίου και της εικονογράφησης, από τους διεθνείς προσκεκλημένους μας, τους Έλληνες δημιουργούς Τάσο Ζαφειριάδη, Δημήτρη Κάσδαγλη και Soloup, καθώς και ένα masterclass του βετεράνου Σπύρου Ορνεράκη.

Διαγωνισμός Comicdom Cosplay: Ήρωες από όλο το φάσμα της pop κουλτούρας, ζωντανεύουν επί σκηνής, με τον νικητή να εκπροσωπεί τη χώρα μας στον πανευρωπαϊκό διαγωνισμό EuroCosplay, στο MCM EXPO του Λονδίνου.

Sketch event με τη συμμετοχή των διεθνών και Ελλήνων σχεδιαστών.

Απονομή Ελληνικών Βραβείων Comics: Τα βραβεία στους καλύτερους Έλληνες δημιουργούς comics της προηγούμενης χρονιάς, απονέμει μια Ακαδημία επαγγελματιών του χώρου, αποτελούμενη, μεταξύ άλλων, από δημιουργούς, εκδότες και δημοσιογράφους του χώρου.

Bazaar ελληνικών καταστημάτων comics και εκδοτικών εταιριών και Artists Alley, με πλήθος νέων, αλλά και παλαιότερων εκδόσεων και, φυσικά, αμέτρητα signing events!

Παιδικό Πρόγραμμα: Οι μικροί φίλοι της 9ης Τέχνης θα έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε σεμινάρια εξοικείωσης με τα comics μέσα από το δημιουργικό παιχνίδι, καθώς και να παρακολουθήσουν ταινίες κινουμένων σχεδίων.

για περισσότερες πληροφορίες πάτησε εδώ. 

Barbara Stok

photo diary: afternoon walk

απλές εικόνες της γειτονιάς μου που μου αποσπούν την προσοχή στη καθημερινή βόλτα με τον σκύλο.

simple images of my neighborhood that catch my attention on the daily walks with the dog.

1. Ντουσιέρες

    Showerheads

2. Εγκατάλειψη
    Abandonment

3. Καθαρίζοντας παράθυρα
    Cleaning windows

4. Οδός χωρίς όνομα, αριθμός 43
    Street with no name, number 43

5. Καφάσι στη φύση
    Produce box in nature

6. Επιστροφή από τη δουλειά
    return from work

7. Φρουρός
    Guard dog

8. Το μονοπάτι της Μακά
    Maka's path

9. Πρώτες παπαρούνες
    first poppies

10. Κάποτε άνθρωποι πατούσαν πάνω μου, χόρευαν πάνω μου. Τώρα λιάζομαι στην ακροθαλασσιά.
      Once upon a time people walked on me, danced on me. Now I sunbathe by the seaside.

11. Βάρκα στο τσιμέντο.
      Row boat on concrete.

12. Παράθυρο ως επίλογος.
      Window as epilogue.



Γιώργος Τρίκερι

Σινεμά με την Βίκυ: Medianeras, βρες τον άνθρωπό σου

Medianeras - Sidewalls - Μεσοτοιχίες (2011)

Η Marianna και ο Martin, μια αρχιτέκτονας που επιμελείται βιτρίνες καταστημάτων κι ένας web designer, είναι δύο νέοι με αδιέξοδη συναισθηματική ζωή που μένουν στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο του Buenos Aires. Συχνάζουν στα ίδια μέρη, ψωνίζουν από τα ίδια μαγαζιά, κολυμπούν στην ίδια πισίνα κι όμως ποτέ δεν πρόσεξε ο ένας τον άλλο. Άραγε θα τους φέρει η μοίρα κοντά;
Η πρώτη κινηματογραφική δουλειά του Αργεντινού Gustavo Taretto, δεν είναι απλά μία αισθηματική/δραματική ταινία. Βασισμένος στο ομώνυμο φιλμ μικρού μήκους που σκηνοθέτησε το 2005, δημιούργησε μία ταινία-καθρέφτη για τις ανθρώπινες σχέσεις, για τον έρωτα και την μοναξιά. Ξεκινά κάθε εποχή του έτους με μία εισαγωγή ντοκιμαντερίστικου ύφους, συνεχίζει με τις δύο παράλληλες ιστορίες των ηρώων και τελειώνει με τη συνάντησή τους. Χρησιμοποιώντας την ''τεχνική'' της τραγικής ειρωνείας (ο θεατής γνωρίζει, οι ήρωες όχι), δεν τρώει χρόνο σε στιγμές αγωνίας, εφόσον ξέρεις από την αρχή το τέλος της ιστορίας (αποφεύγοντας έτσι να θεωρηθεί κλισεδιάρικη), αλλά προσεγγίζει το θέμα με ειλικρίνεια και δίνει μεγάλη βαρύτητα στην καθημερινότητα των ανθρώπων, στην παρουσίαση των συναισθημάτων τους, είτε αυτά είναι χαρά, είτε θλίψη, είτε προσωπικές τσαλακωμένες στιγμές, είτε απελπιστική απομόνωση από τον έξω κόσμο. Τελικά, από την Ελλάδα έως την άλλη άκρη του κόσμου, όσο και να αλλάζει η νοοτροπία και η κουλτούρα, η ανάγκη να αγαπηθείς και να μοιραστείς στιγμές και προβλήματα, είναι παντού η ίδια.

Βίκυ Ελευθερίου

Η Τεχνική Του Collage

Lee Krasner, City Verticals

Η λέξη «collage» (κολάζ) προέρχεται από το γαλλικό ρήμα «coller» που σημαίνει κολλάω και περιγράφει την τεχνική που δημιουργείται κολλώντας διαφορετικές φόρμες από διάφορα υλικά δημιουργώντας ένα ενιαίο σύνολο και που χρησιμοποιήθηκε ιδιαίτερα στον χώρο της τέχνης μέσα στον 20ο αιώνα.

Τα υλικά τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην τεχνική του collage είναι πολλά και διάφορα με πρωταγωνιστή το χαρτί σε διάφορες ποιότητες, κομμάτια από ύφασμα ή ταπετσαρίες, κομμάτια από ξύλο, φωτογραφίες, σύρματα, κλπ.

Οι ρίζες αυτής της τεχνικής μας μεταφέρουν πίσω αρκετές εκατονταετίες. Για παράδειγμα τεχνικές που έχουν έντονη αναφορά στο collage χρησιμοποιήθηκαν περίπου το 200 π.Χ. στην Κίνα κατά την εποχή της ανακάλυψης του χαρτιού. Ή και πάλι πολύ αργότερα, μετά τον 10ο αιώνα. Ωστόσο, η τεχνική αυτή και ο τρόπος με τον οποίο έγινε γνωστή σε εμάς σήμερα χρονολογείται στις αρχές του 20ου αιώνα και οφείλεται σε μια καλλιτεχνική νεωτεριστική τάση και ανακάλυψη των καλλιτεχνών Georges Braque και Pablo Picasso. Μέσω των πειραματισμών των δύο καλλιτεχνών με το collage, η τεχνική αυτή γνώρισε ιδιαίτερη απήχηση κατακτώντας μια σημαντική θέση στον κόσμο της μοντέρνας τέχνης.

Ανάμεσα στις ιστορικές πηγές που αφορούν την τέχνη, κάποιες χρονολογούν την αρχή της τεχνικής του collage την ίδια περίοδο που ξεκινούν χρονικά τα όρια του καλλιτεχνικού ρεύματος του Μοντερνισμού. Οι πειραματισμοί των δύο καλλιτεχνών έφεραν ως αποτέλεσμα στο προσκήνειο την επαναστατική τεχνική του collage, η οποία έχει ιδιαίτερη σημασία και θέση μέσα στον χώρο της τέχνης αφού αποτελεί μια τεχνική που γεφυρώνει καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη το θεμελιώδες χάσμα ανάμεσα στην τέχνη της ζωγραφικής και της γλυπτικής.

Το collage, προσθέτοντας στοιχεία της ζωγραφικής στη γλυπτική και αντίστροφα, δημιουργώντας όγκους στις δύο διαστάσεις και γραμμικές διατάξεις στα τρισδιάστατα γλυπτά, κατάφερε να συνδέσει τις δύο καλλιτεχνικές αυτές εκφράσεις και να τις τοποθετήσει για πρώτη φορά στην ιστορία της τέχνης σε έναν άμεσο και ουσιαστικό διάλογο μεταξύ τους. Ένας ακόμη ουσιαστικός λόγος που συνδέεται με την καινοτομία της τεχνικής του collage είναι η ελευθερία του ιδεολογικού πλαισίου στο οποίο κινήθηκαν τα έργα που ακολούθησαν αυτή τη τεχνική μεταφέροντας μηνύματα που σχετίζονταν με την πολιτική και κοινωνική ζωή της εποχής και αφηγούμενα ιστορίες της λαϊκής παράδοσης, πράγμα που δεν είχε συμβεί μέχρι τότε.

Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, η μοντέρνα έκδοση της τεχνικής του collage ξεκίνησε όταν οι δύο Κυβιστές καλλιτέχνες Georges Braque και Pablo Picasso άρχισαν να πειραματίζονται κολλώντας αντικείμενα ή κομμάτια από ύφασμα και χαρτί πάνω στα έργα τους. Κάποιες από τις πηγές αναφέρουν πως ο Braque ξεκίνησε να πειραματίζεται με αυτή τη τεχνική πριν από τον Picasso στα σχέδιά του ενώ ο Picasso ήταν εκείνος που τη χρησιμοποίησε για πρώτη φορά πάνω σε καμβά ζωγραφικής με λάδια. Στη πραγματικότητα, οι δύο καλλιτέχνες δούλευαν για τόσο καιρό μαζί που από ένα σημείο και μετά τα έργα τους είχαν εξαιρετικά πολλές ομοιότητες μεταξύ τους μέχρι και που ο ένας δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τα έργα του από τα έργα του άλλου.

Στα 1912 ο Picasso τοποθέτησε ένα κομμάτι από ύφασμα στο έργο του "Still Life with Chair Caning" (Nature-morte à la chaise cannée) δημιουργώντας ένα από τα σημαντικότερα έργα στην ιστορία της τέχνης. Άλλοι καλλιτέχνες που χρησιμοποίησαν επίσης την τεχνική του collage ανήκαν στο καλλιτεχνικό ρεύμα του Σουρεαλισμού.

Το Collage, όπως όλες τις τεχνικές, ακολούθησαν και οι παραλλαγές του. Μια χαρακτηριστική περίπτωση ανήκει στην καλλιτέχνιδα Lee Krasner η οποία συχνά κατέστρεφε τους πίνακές της κόβοντάς τους σε κομμάτια μόνο και μόνο για να δημιουργήσει νέα έργα με την τεχνική του collage συναρμολογώντας τα κομμάτια αυτά σε νέα ζωγραφική επιφάνεια.

Το Collage είναι μια τεχνική που χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα, είναι ένας από τους πιο εύκολους τρόπους δημιουργικής έκφρασης από τεχνικής πλευράς. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι προσεγγίσεις από γνωστούς καλλιτέχνες μέσα στην ιστορία της τέχνης και την άνοδο της τεχνικής μέσα στον χρόνο μέχρι και σήμερα με το collage να πρωταγωνιστεί στα νέα εικαστικά μέσα και να συνδέεται με τη ζωγραφική, τη γλυπτική, αλλά πολύ περισσότερο με τη μεικτή τεχνική και τη σύγχρονη τέχνη.

Αναστασία Βουτσά (Εικαστικός - Μουσειολόγος)



Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

Adamowicz, E., Surrealist Collage in Text and Image, Cambridge University Press, 1998
Daix, P., Picasso; Life and Art, Icon Editions, 1994
Herskovic, M., American Abstract and Figurative Expressionism Style Is Timely Art Is Timeless, New York School Press, 2009
Mullins, E., The Art of Georges Braque, Harry N. Abrams Inc, 1968
Shearer, W., The Bullfinch Guide to Art, Bloomsbury Publishing, 1996

πηγή: artmag.gr

Φαινόμαστε μια χαρά, είμαστε όμως?

Για να συμμετάσχεις στις εξετάσεις της εθνικής σχολής δικαστών, ζητείται (ευλόγως) ένα πιστοποιητικό ψυχικής υγείας. Στο πλαίσιο αυτό, προ τριετίας περίπου, πηγαίνω σε δημόσιο νοσοκομείο σκαστή από Ευελπίδων, μπαίνω φουριόζα στο ιατρείο του διευθυντή της ψυχιατρικής, του εξηγώ αδρομερώς τι θέλω, με ακούει προσεκτικά και περιμένω να πιστοποιηθώ.
-Καλά φαίνεσθε, μου λέει.
-Καλά νιώθω, του λέω.
-Και να εξακολουθήσετε, μου λέει.
-Ομοίως, γιατρέ μου, του λέω.
Χαμογελά, σκύβει, σημειώνει, υπογράφει, σφραγίζει, μου δίνει το πιστοποιητικό.
Φεύγω χωρίς πολλά-πολλά, αφενός γεμάτη ευγνωμοσύνη για την ταχύτητα και την αναντίρρητη ακρίβεια της διάγνωσης (…), αφετέρου μ’ έναν κάποιο προβληματισμό για τις εν γένει παρόμοιες χορηγήσεις τέτοιας σοβαρότητας βεβαιώσεων για τέτοιας σοβαρότητας θέσεις. Καλό μεν το ότι δεν ταλαιπωρήθηκα με διεξοδικά τεστ και αναλύσεις, καλό το ότι επέστρεψα έγκαιρα στο ακροατήριο και δεν ερημοδικάστηκα, επικίνδυνο πολύ δε το ότι υπάρχουν αστυνομικοί,καθηγητές, νοσηλευτές και πλείστες άλλες ειδικότητες εκεί έξω οι οποίοι φαίνονται καλά…
Είναι αργά, όταν ανακαλύπτουμε πως δεν είναι.

Μαργαρίτα Θάνου

θάρρος ή θέρος

Παρακολουθείς την κίνηση του σώματος.
Κλέφτης εικόνων γίνεσαι , μόνο και μόνο γιατί μαγνητίζεσαι και δεν μπορείς να αποστρέψεις το βλέμμα σου.
Κοιτάς για να δεις πως κάθεται, πώς σηκώνεται, πως μαζεύει τα πόδια κοντά στον κορμό, πως λυγίζει η μέση κι έρχονται και λυγίζονται μέσα σου οι παραστάσεις της γύμνιας.
Κοιτας για να δεις.
Πως απλώνεται εκεί στην άκρη του νερού, στην ρίζα της απεραντοσύνης, στο ενδιάμεσο του ύπνου και του ξύπνιου.
Απλώνεις το χέρι για να φτάσεις.
Το δέρμα που γυαλίζει από την υγρασία, το φως που αντανακλάναται μέσα από το πράσινο του σκίνου. Και θάμπωνει η επιθυμία τις σκέψεις σου.
Σκύβεις να οσμιστείς. Να μυρίσεις κρυμμένες ανάσες και ατέρμονους πόθους, να αναπνεύσεις τον καπνό από το τσιγάρο που μόλις ξεκόλλησε από το στήθος. Και σωριάζεται ο κόσμος σου σε θρυμματισμένες στιγμές.
Στάζει πάνω σου η θάλασσα κόμπους κόμπους από μια τούφα που ξέφυγε και αιωρείται στο πέρασμα του κορμιού. Τινάζεσαι, αρπάζεσαι, ορμάς με φόρα στον πόθο που ανεξέλεγκτα οργώνει το μυαλό σου.
Είσαι εδώ, κι ομως είσαι εκεί. Στους λαγόνες, στην κοιλιά, στους ώμους, στο  δέρμα. Ο τρύγος και ο πόλεμος του έρωτα. Η γεύση της νίκης και της ήττας στην κρουστή σάρκα ενός σύκου που δαγκώνει το στόμα που εσύ αναζητάς απελπισμένα.
Ν’ αρπάξεις και να φύγεις.
Να πονέσεις και να σε πονέσει.
Να διεκδικήσεις και να παραδοθείς. Στον ήλιο του μεσημεριού, στην άπληστη ηδονή μιας νεότητας που ξέφυγε, στην ζωή που ακόμα δεν πρόλαβες.
Κι όπως κυλάνε οι κόκκινοι χυμοί της καλοκαιρινής ντομάτας από τα ακρόχειλα, έτσι βουτάει χαμηλά ο πόθος και σου πυρώνει τα σωθικά και σου μουδιάζει τα μέλη.
Παρακολουθείς την κίνηση του σώματος.
Βγάζεις τα μαύρα γυαλιά με τις αρμύρες από το πιτσίλισμα, βάζεις την παλάμη απέναντι από το φως, κι αρθρώνεις γράμμα γράμμα τ΄όνομα. Να γίνει λεξη με ήχο και υποσταση, να δραπετεύσει από το στόμα, να φτάσει στα φιλόξενα αυτιά, να γίνει κάλεσμα ερωτικό, απόλυτο, αμετανόητο.
Κοιτάς για δεις αν η λαγνεία σου απλώθηκε και κατέκτησε όλη την παραλία.
Διψάς για να φτάσεις και να γευτείς τους οργασμούς.
Κι ύστερα απλώνεις το χαμόγελο δειλά και λες ψιθυριστά αυτό που πάντα ούρλιαζες.

Μαρίνα Οζόριο

Hermosa juventud, το πορτρέτο ενός μοντέρνου ζευγαριού

Ελληνικός τίτλος: Όμορφη νιότη 

Η Natalia και ο Carlos είναι 20 μόλις χρονών και προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα στην Ισπανία του σήμερα. Έχουν να αντιμετωπίσουν την ανεργία, μένουν με τους γονείς τους, έχουν όμως μία πολύ όμορφη και στοργική σχέση. Οι δύο νέοι έχουν ανάγκη από χρήματα και ελλείψει δουλειάς θα στραφούν ακόμη και στο γύρισμα ταινίας πορνό. Τα προβλήματα όμως θα μεγαλώσουν δραματικά όταν η Natalia θα μείνει έγκυος και αν και σκέφτεται την έκτρωση τελικά θα κρατήσει το παιδί, για να βρεθεί στην συνέχεια στην δραματική κατάσταση της έλλειψης χρημάτων και στην ανάγκη να συνεχίσει να μένει με την μητέρα της. Η οικονομική ανέχεια θα συνεχίσει με αποτέλεσμα η ηρωίδα να σκέφτεται την μετανάστευση στην Γερμανία.

Η Ισπανική "Όμορφη Νιότη" που απέσπασε Ειδική Μνεία Οικουμενικής Επιτροπής στο τελευταίο Φεστιβάλ των Καννών, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ρεαλιστικής απεικόνισης της σύγχρονης κοινωνίας. Η κοινωνική κατάσταση που επικρατεί στην Ισπανία δεν είναι καθόλου μακριά από τη δική μας καθημερινότητα.
Ο σκηνοθέτης με αμέτρητα κοντινά πλάνα, αντιμετωπίζει με ρεαλισμό την κατάσταση των νεαρών πρωταγωνιστών και των γύρω προσώπων τους και δεν μασάει τα λόγια του για ότι έχει να κάνει με τη σκληρή πραγματικότητα. Είναι φανερό ότι στοχεύει στην αποτύπωση της σύγχρονης πραγματικότητας με κάθε δυνατό μέσο. Συνδυάζει υλικό με εικόνες που τράβηξαν οι ηθοποιοί τους εαυτούς τους με τις δικές τους ερασιτεχνικές συσκευές (smartphone/web-cam). Ενδιαφέρουσα και αρκετά έξυπνη η επιλογή του να δείχνει υλικό από αμέτρητες φωτογραφίες μέσω των κινητών τηλεφώνων. Με αυτήν την επιλογή μάλλον θέλει να στηλιτεύσει το γεγονός ότι σήμερα η πλειοψηφία της νεολαίας, ζει και απαθανατίζει κάθε λεπτό σχεδόν της καθημερινότητας της μέσα από τα smartphones και όλα τα συναφή. Και φυσικά βασίζεται αρκετά στις ζωντανές ερμηνείες των νεαρών και στους αυθόρμητους διαλόγους τους. Η πρωτοεμφανιζόμενη Ingrid Garcia Jonsson, είναι καταπληκτική και για αυτό υπήρξε δύο φορές υποψήφια για βραβείο ερμηνείας.

Ο τίτλος "Όμορφη νιότη" είναι ειρωνικός και έχει μια δόση πίκρας αν σκεφτούμε το περιεχόμενο της ταινίας. Με την  ολοκλήρωση της ιστορίας στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα. Όντως η νιότη είναι όμορφη, είναι από τις ομορφότερες περιόδους της ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά οι απάνθρωπες κοινωνικές συνθήκες απαγορεύουν αυτήν την ομορφιά να ανθίσει όπως της αρμόζει. Τα χαμένα όνειρα ολοένα και πληθαίνουν..

Παρασκευή Γιουβανάκη

πηγή: film-c.blogspot.gr