υπάρχουν μέρες που αρχίζουν με κραυγές
μέρες μυστικές σαν έρωτες
μέρες που τις φοβάται κι ίδιος ο θεός
απότομες μέρες κοφτερές σαν βράχια
μέρες που ο θάνατος γιορτάζει και τα παιδιά σιωπούν
μέρες που το "σ΄αγαπώ" δεν φτάνει
μέρες αμέτρητες που η ψυχή ασφυκτιά
βίαια χέρια σφίγγουν τον λαιμό
οι οθόνες του μυαλού ματώνουν και μετά σκοτεινιάζουν
είναι μέρες που τα βιολιά, τα κλαρινέτα και τα ταμπουρίνα
δεν βγάζουν νότες
αλλά φτύνουν φλόγες
οι χορευτές θλιμμένοι γονατίζουν μέσα στις στάχτες
καθως ο ήλιος βυθίζεται σε ύπνους μαγικούς.
υπάρχουν νύχτες που δεν είσαι εδώ.
Γιώργος Τρίκερι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου