ένα περίεργο δέρμα καλύπτει το σώμα μου τα βράδια
δεν με αφήνει να κοιμηθώ
κομματάκια σοκολάτας
λιώνουν στο σεντόνι δίπλα σε σταγόνες αίμα
ενός φόνου
που δεν διέπραξα
το φάντασμα μιας γριάς
με κίτρινο φακιόλι στο κεφάλι
ζωσμένη με σφαίρες και λεπίδια
στέκεται φρουρός στο προσκεφάλι μου
καπνίζει άφιλτρα που μυρίζουν
Άνοιξη και θλίψη
-τα γηρατειά είναι αρρώστια, μου λεν τα μάτια της
-κι ο έρωτας αρρώστια είναι, της απαντούν τα δικά μου
στο κομοδίνο μικρές πυραμίδες φτιαγμένες από νάτσος
ένα πικ απ που έχει να τραγουδήσει από το 78
κι ένα ξυπνητήρι που δεν ξέρει την ώρα
μόνο την μοίρα
δεν έχω γνωρίσει πόλεμο
δεν έχω φοβηθεί θεό
το άψυχο σώμα σου
το πέταξα στη θάλασσα
χωρίς να κάνω ούτε μια ευχή
κι αργεί να ξημερώσει
Φανταστικό!!! Ανατρίχιασα!!! Με έστειλες φίλε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή