Jazzmine says......again Love

Οχι και πάλι όχι. Ηρωϊκά, όχι.

Δεν μπορεί ο κάθε ένας που περνάει απ' τη ζωή μας να μας προσδιορίζει.

Τι είμαστε, που χρήζουμε βελτίωσης, που θέλουμε μάζεμα, που κατάργηση.

Δεν μπορεί, δεν πρέπει να μπορεί ο έρωτας να χει αυτή την απαίτηση.

Να φέρνει τα πράγματα στα μέτρα του.

Δεν του χρειάζεται του έρωτα καμιά δικαιολογία, καμιά συμβουλή, δεν του χρειάζεται χώρος, ούτε χρόνος κι έτσι δεν του χρειάζονται κι οι κατάλληλες συνθήκες.

Η ο κατάλληλος άνθρωπος.

Δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να μ' ερωτευτείς.

Έγινα ο κατάλληλος άνθρωπος επειδή μ' ερωτεύτηκες.

Jazzmine @ spring

Muere lentamente

Πάμπλο Νερούδα - Ἀργοπεθαίνει


Αργοπεθαίνει ὅποιος γίνεται σκλάβος τῆς συνήθειας, 
επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τὶς ἴδιες διαδρομές, 
ὅποιος δὲν ἀλλάζει περπατησιά, 
ὅποιος δὲν διακινδυνεύει ν᾿ ἀλλάξει χρῶμα στὰ ροῦχα του, 
ὅποιος δὲν μιλᾶ σὲ ὅποιον δὲν γνωρίζει.


Ἀργοπεθαίνει ὅποιος ἀποφεύγει ἕνα πάθος, 
ὅποιος προτιμᾶ τὸ μαῦρο γιὰ τὸ ἄσπρο 
και τὰ διαλυτικὰ σημεῖα στὸ «Ι» 
ἀντὶ ἑνὸς συνόλου συγκινήσεων ποὺ λαμποκοποῦν τὰ μάτια, 
που μετατρέπουν ἕνα χασμουργητὸ σὲ ἕνα χαμόγελο, 
ποὺ κάνουν τὴν καρδιὰ νὰ κτυπᾶ στὸ λάθος 
και στὰ συναισθήματα.


Αργοπεθαίνει ὅποιος δὲν ἀναποδογυρίζει τὸ τραπέζι, 
ὅποιος δὲν εἶναι εὐτυχισμένος στὴ δουλειά του, 
ὅποιος δὲν διακινδυνεύει τὴ βεβαιότητα γι᾿ ἀβεβαιότητα 
για νὰ κυνηγήσει ἕνα ὄνειρο, 
ὅποιος γιὰ μιὰ φορὰ τουλάχιστον στὴ ζωή του 
ν᾿ ἀποφύγει τὶς ἐχέφρονες συμβουλές.


Αργοπεθαίνει ὅποιος δὲν ταξιδεύει, 
ὅποιος δὲν διαβάζει, 
ὅποιος δὲν ἀκούει μουσική, 
ὅποιος δὲν βρίσκει χάρι στὸν ἑαυτό του.


Ἀργοπεθαίνει ὅποιος καταστρέφει τὸν ἔρωτά του, 
ὅποιος δὲν ἐπιτρέπει νὰ τὸν βοηθήσουν, 
ὅποιος δαπανᾶ μέρες παραπονούμενος γιὰ τύχη κακή 
ἣ γιὰ τὴν ἀσταμάτητη βροχή.


Ἀργοπεθαίνει ὅποιος παρατᾶ ἕνα σχέδιο πρὶν ν᾿ ἀρχίσει, 
ὅποιος δὲν ρωτᾶ γιὰ πράγματα ποὺ δὲν γνωρίζει,
ὅποιος δὲν ἀπαντᾶ, ὅταν τὸν ρωτοῦν κάτι ποὺ ξέρει.


Αποφεύγουμε τὸν θάνατο σὲ μικρὲς δόσεις, 
ὅταν θυμόμαστε πάντοτε ὅτι γιὰ νὰ εἶσαι ζωντανὸς 
χρειάζεται μία προσπάθεια πολὺ μεγαλύτερη 
ἀπὸ τὸ ἁπλὸ γεγονὸς τῆς ἀναπνοῆς.


Μόνο ἡ ἔνθερμη ὑπομονὴ θὰ ὁδηγήσει στὴν ἐπίτευξη 
μιᾶς λαμπρῆς εὐτυχίας.

όταν κοιτάς από ψηλά

Ο Αστροναύτης της ΕSA Paolo Nespoli είναι ο επίσημος προσκεκλημένος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και του Ιδρύματος Ευγενίδου την Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012 και ώρα 19:00. Πρόκειται για μια μοναδική ευκαιρία για το Ελληνικό κοινό να συναντήσει στο Αμφιθέατρο του Ιδρύματος Ευγενίδου τον Ιταλό αστροναύτη και να μοιραστεί μαζί του τις εμπειρίες του από την εξάμηνη παραμονή του στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.


Ο Πάολο Νέσπολι θα μιλήσει για τις πιο σημαντικές στιγμές ως αρχιμηχανικός της αποστολής MagISStra . Ο Ιταλός αστροναύτης παρέμεινε συνολικά 159 ημέρες στο διάστημα μαζί με άλλα πέντε μέλη του πληρώματος. 'Όπως παλαιότερες αποστολές, η αποστολή MagISStra συμπεριλάμβανε ένα μεγάλο εύρος δραστηριοτήτων. Το πλήρωμα του Διαστημικού Σταθμού αφιέρωσε χρόνο στην ολοκλήρωση απαραίτητων εργασιών συντήρησης, και την υποδοχή Ευρωπαϊκών, Ιαπωνικών και Ρωσικών διαστημικών φορτηγών, τα οποία μετέφεραν τεχνολογικό εξοπλισμό και εφόδια. Επιπλέον, το πλήρωμα της αποστολής MagISStra δέχθηκε την επίσκεψη δύο διαστημικών λεωφορείων και συνέβαλε στην επιτυχία των αποστολών τους.


Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη αποστολή έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό μέσα από διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σημαντικό ρόλο έπαιξε η δημοσιοποίηση φωτογραφιών του Πάολο Νέσπολι, οι οποίες παρουσιάζουν πολλά και διαφορετικά σημεία του γαλάζιου πλανήτη μας. Πολλές από τις λήψεις παρουσιάζουν την Ευρώπη και ειδικά την Ελλάδα.


Τις φωτογραφίες αυτές η ΕSA επέλεξε να παρουσιάσει ανάμεσα σε άλλες, την ίδια ημέρα, στην έκθεση φωτογραφίας με τίτλο: «Ένα ταξίδι στο Διάστημα, μέσα από τις εικόνες του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA)”.  Τα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας θα πραγματοποιηθούν την ίδια ημέρα (21 Μαρτίου) στο Ίδρυμα Ευγενίδου αμέσως μετά την ομιλία του Πάολο Νέσπολι.


Η έκθεση περιλαμβάνει εικόνες εκτοξεύσεων, φωτογραφίες από το μακρινό Σύμπαν και βεβαια εικόνες της Γη από ψηλά, που τράβηξε ο Πάολο Νέσπολι, συμπεριλαμβανομένων και των εντυπωσιακών φωτογραφιών της Ελλάδας.


Η είσοδος στην εκδήλωση είναι ελεύθερη, αλλά απαραίτητη είναι η κράτηση θέσεων στο τηλέφωνο  210 9469688. 

Οι Κυκλάδες όπως φαίνονται από το διάστημα

Διάρκεια Έκθεσης 21 Μαρτίου 2012 έως 12 Απριλίου 2012. Ώρες λειτουργίας καθημερινά 11:00-20:30 (εξαιρούνται οι επίσημες αργίες). 
περισσότερες πληροφορίες: http://www.eugenfound.edu.gr

DIOLA LUNE - LIVE

Ψάξαμε να βρούμε τι μας χαρακτηρίζει. Αρχίσαμε από τα τραγούδια που λέμε. Μα πως να βρεις κοινά στον Καζαντζίδη και τον Χιώτη με την Amy Winehouse ή τους Kings of Leon; 


Καταλήξαμε -και πάλι- στο μοναδικό μας όπλο, να τα ενώσουμε. Και πέτυχε! Το πείραμα πέτυχε! Και το αποτέλεσμα ονομάστηκε Diola Lune: 


Δύο άνθρωποι στη σκηνή - με μόνη συνοδεία τους ένα πιάνο - βγάζουν τα μάτια στα τραγούδια που λένε και τα οδηγούν τυφλά το ένα στο άλλο. Ένα έγκλημα διαπράττεται και οι ένοχοι ξέρουν να κρύβουν καλά τα ονόματα και τις ιδιότητές τους. 


Συνεργός στο μουσικό αυτό έγκλημα, με την κρυφή ιδιότητα του πιανίστα, ο Ισαάκ Τεπελένης.


Εσείς θα είστε συνεργοί ή καταδότες; Αυτό μόνο στο Barazz!




PS. Στο δικό μας έγκλημα η είσοδος είναι ελεύθερη, το ποτό 7e και η παρουσία μαρτύρων απαραίτητη.

Το ημερολόγιο μιας ανοχής

Η πόρνη ξύπνησε με το κορμί γεμάτο μελανιές και εκδορές.
Είχε πλυθεί το προηγουμενο βράδυ μετά την οργιαστική πράξη.
Είχε χωθεί μέσα στα πουπουλένια της ονειρα και την εξαίρεση
της αφαιρετικής τρυφερότητας που την έκανε να νιώθει ξανά...
Είχε φροντίσει την ανολοκλήρωτη ταυτότητά της και ειχε πιεί,
ασυνήθιστα πολύ απο την μεθυστικά πορφυρόχρωμη συνουσια.
Σηκώθηκε απο το ντιβάνι της και προχώρησε στο έπιπλο του
καθρέφτη. Άγγιξε προσεκτικά τα φιλιά του στους ώμους, τα άλλα
στο εσωτερικό του καρπού, ενώ γεμάτη αθώα ντροπή ένιωθε
το αίμα μέσα της να κοχλάζει απο πόθο. Στις μελανιές του γέλασε
με αυθάδεια, στις εκδορές αισθάνθηκε περηφανη ενθυμούμενη την
ορμή που τον δεχόταν στο δέρμα της, στο σώμα της...
Γύρισε στον κόσμο της που βρισκόταν σε πλήρη σύγχυση και πριν
προλάβει να τοποθετήσει εκ νέου τα κομμάτια του στις σωστές θέσεις,
είδε ένα αποτσίγαρό του στο τασάκι στο κομοδίνο. Γελούσε δυνατά.
Γελούσε και θυμόταν το πάθος του καθε φορά που την
ζητούσε απο την αρχή... Παιδί σχεδόν φαινόταν κι ας ήταν τριάντα
και κάτι.... Τόσα νιάτα ξόδεψε στην χρησιμοποιημένη της ηδονή.


"Πάμε να φύγουμε μαζί.. τώρα... σε αγαπάω στο ορκίζομαι σε αγαπώ...
ως το θάνατο και πέρα απο αυτον θα σε αγαπώ! πάμε, έλα, ας φύγουμε..."
"Η πόρνη ξέρει να γλεντά και να υποκλίνεται στον έρωτα τον αυθεντικο,
μα ξέρει και να φεύγει στον μεγάλο πόθο όχι απο φόβο, μα απο σεβασμό..
ζήσε ότι σου προσφέρεται και μη ζητάς παραπάνω..." του ειχε πει.

Σταμάτησε να γελά. Άρχισε να κλαίει. Έκλαψε πολύ ώρα. Επειτα κοίταξε
το ρολόι του τοίχου και μπήκε στο μπάνιο. Σε λίγη ώρα θα ερχόταν ένας από τους τακτικούς της...
"η ζωή ειναι η χειρότερη πόρνη από όλες μας" σκέφτηκε.




[Ενταφιάζω όνειρα
αγνώστων στοιχείων.
Τόσα χρόνια στη
δημόσια χρήση,
έμαθα να αποφεύγω
τους ομαδικούς τάφους.]

(Από το ημερολόγιο μιας ανοχής - ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΜΙΑΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ)


Αννα Τσεκούρα


κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή της Άννας.
βρείτε την εδώ: http://bookstars.gr/User/BookDetails.aspx?Id=khbmeRCRjUI%3D&CId=bMX9q1QqstY%3D#.T1Z75Q7SHNg.facebook

«12 ιστορίες που ονειρεύονται να γίνουν παραμύθια»

«Ποιός αναρωτιέται πραγματικά για τις παράλογες φοβίες αυτού του κόσμου, για τα κλουβιά μέσα στα οποία ζει;

Ποιος έρχεται αντιμέτωπος με τα δικά του ψεύδη, ποιος τολμά να φανταστεί μια άλλη ζωή; 
Ποιος επαναστατεί στον κοινό τόπο της καθημερινότητας; Ποιος κοιτά τον ουρανό και όχι το ρολόι του; Ποιος προσέχει τις λεπτομέρειες;
Η ζωή είναι οι λεπτομέρειές της.

Ενώστε αυτά τα δώδεκα κομμάτια, τα φαινομενικά αταίριαστα μεταξύ τους. Θα δείτε πως είναι τα δώδεκα βήματα του ίδιου ταξιδιού. Οι δώδεκα διαφορετικές αφηγήσεις μιας ιστορίας παρηγορητικής σε καιρούς δύσκολους ― μα πάντοτε οι καιροί είναι δύσκολοι.
 
Δώδεκα ιστορίες.
Δώδεκα ιστορίες, που είναι ζωντανές. 
Και γι’ αυτό ονειρεύονται.
Ονειρεύονται να γίνουν παραμύθια».
 
«Είναι η πρώτη παρουσίαση ενός βιβλίου που αφιέρωσα
σε κάποιον που δεν ξέρω καν το όνομά του και μάλλον
δε θα ξαναδώ ποτέ. Αλλά μου έμαθε όλα όσα ήθελα να ξέρω
στη ζωή».
 
Πέτρος Κουμπλής

H «Άνεμος εκδοτική» και o Πέτρος Κουμπλής, σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου του βιβλίου, με τίτλο «12 ιστορίες που ονειρεύονται να γίνουν παραμύθια».

Για τον συγγραφέα και το έργο του θα μιλήσουν η συγγραφέας Λεία Βιτάλη,
η δημοσιογράφος – ραδιοφωνική παραγωγός Έφη Γαλώνη, και ο συγγραφέας – υπεύθυνος εκδόσεων στον «Άνεμο», Γιάννης Φιλιππίδης.

Αποσπάσματα από το βιβλίο θα αποδώσουν οι ηθοποιοί:
Γρηγόρης Βαλτινός και ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης.

Τη βραδιά ντύνουν μουσικά η Ερωφίλη και ο Γιώργος Πενταράκος από το «Τρίφωνο.

Σας περιμένουμε την Δευτέρα, 19 Μαρτίου, στις 7:30 μ.μ.
Βacaro, Σοφοκλέους 1 & Αριστείδου 11 • τηλ.: 210 32 11 882

Για περισσότερες πληροφορίες: Άνεμος εκδοτική • Αιγίνης 14 • 11 362 • Αθήνα • τηλ.: 210 82 23 574 
 
•www.anemosekdotiki.gr

Cine 7

Στοίχιζε 200 δραχμούλες, κάτι σαν σχεδόν 0,50 Ευρώ.
To Cine 7 υπήρξε ένα ιστορικό περιοδικό που κυκλοφόρησε
σε διάφορες μορφές (μεταξύ περιοδικού και fanzine)
στο διάστημα 1987 μέχρι το 1996, σε διάφορα σχήματα,
με διαφορετικό αριθμό σελίδων, αλλά σχεδόν πάντα
με την ίδια κεντρική ομάδα φίλων και με έντονη δράση
όλη εκείνη την εποχή (μεταμεσονύκτιες προβολές
στο ΙΝΤΕΑΛ, ΟΠΕΡΑ, ΑΛΚΥΟΝΙΔΑ, ΕΣΠΕΡΟ Θεσ/κης, ΦΑΡΓΚΑΝΗ Θεσ/κης
και δεκάδες ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΥΣ και κινηματογραφικά αφιερώματα) .
Επηρέασε μια ολόκληρη εποχή κι αγαπήθηκε
από τουλάχιστον 3 διαφορετικές γενιές σινεφίλ…
Και επειδή τίποτα δεν πάει χαμένο σε αυτή τη ζωή
ξεκινάμε σήμερα μια καινούργια διαδικτιακή περιπέτεια,
σίγουροι για το μέλλον του σινεμά, το μέλλον της εικόνας,
της επικοινωνίας και με ακόμα μεγαλύτερη φιλοδοξία και πάθος για…
Συμμετοχή στο όνειρο…
Αυτό που έχει σημασία σήμερα δεν είναι να διακρίνει κανείς τάσεις,
αλλά να αναρωτηθεί τι ακριβώς συμβαίνει με το σινεμά σήμερα;
Το μέλλον του σινεμά είναι σκοτεινό, όπως και η εποχή μας γενικότερα,
επειδή είναι άγνωστο, επειδή κανείς δεν μπορεί να το φανταστεί αυτή τη στιγμή.
Οι κινηματογραφικές αίθουσες μοιάζουν ξεπερασμένες, παρωχημένες,
δεν διαθέτουν ούτε άνεση, ούτε πολυτέλεια
και το χειρότερο οι πιο πολλές είναι κακόγουστες.
Ο τρόπος διανομής μοιάζει κι αυτός ξεπερασμένος.
Και το σινεμά ακολουθεί τον δρόμο της μουσικής.
Το πνευματικό έργο κυκλοφορεί στο διαδίκτυο
κι ο καθένας έχει πρόσβαση χωρίς την υποχρέωση αντιτίμου,
αυτό που μέχρι σήμερα λέγαμε εισιτήριο…
Η μόνη διαφορά είναι ότι για να γίνει μια ταινία χρειάζονται,
απείρως περισσότερα χρήματα, από όσα χρειάζεται ένα μουσικό έργο.
Όμως δεν παύει και η αξία (υλική, τιμή DVD, τιμή εισιτηρίου)
μιας κινηματογραφικής ταινίας να είναι υπερεκτιμημένη στις μέρες μας,
όπως και τόσα άλλα πράγματα..
Και το σινεμά θα ακολουθήσει τη μοίρα των εξελίξεων οικονομικών,
κοινωνικών και κυρίως τεχνολογικών.


Είναι σίγουρο ότι δεν θα παύσει να υπάρχει ανάγκη
για παραγωγή εικόνων, αφού το σινεμά περιέχει και πληροφορία,
και ψυχαγωγία και επικοινωνία.
Είναι μια διεθνής ανθρώπινη γλώσσα,
ένα ημερολόγιο της ανθρωπότητας κι ως τέτοιο θα επιζήσει…
Νέα εποχή λοιπόν, νέα δεδομένα, νέα δεκαετία
και πολύ ενθουσιασμός και πάθος για το σινεμά
και ό,τι αυτό αντιπροσωπεύει, παρά τη γενικότερη κατήφεια…
Κάπως έτσι θεωρούμε το Cine7.gr ,
στη νέα του αρχή, “το πρώτο θεαματικό (ιντερνετικό) περιοδικό
μετά την καταστροφή”…
την απόλυτη καταστροφή..


επισκεφθείτε μας εδώ: http://cine7.gr/

peto de la mort

ένα περίεργο δέρμα καλύπτει το σώμα μου τα βράδια
δεν με αφήνει να κοιμηθώ
κομματάκια σοκολάτας
λιώνουν στο σεντόνι δίπλα σε σταγόνες αίμα 
ενός φόνου
που δεν διέπραξα

το φάντασμα μιας γριάς
με κίτρινο φακιόλι στο κεφάλι 
ζωσμένη με σφαίρες και λεπίδια
στέκεται φρουρός στο προσκεφάλι μου
καπνίζει άφιλτρα που μυρίζουν
Άνοιξη και θλίψη
-τα γηρατειά είναι αρρώστια, μου λεν τα μάτια της
-κι ο έρωτας αρρώστια είναι, της απαντούν τα δικά μου


στο κομοδίνο μικρές πυραμίδες φτιαγμένες από νάτσος
ένα πικ απ που έχει να τραγουδήσει από το 78 
κι ένα ξυπνητήρι που δεν ξέρει την ώρα
μόνο την μοίρα


δεν έχω γνωρίσει πόλεμο
δεν έχω φοβηθεί θεό
το άψυχο σώμα σου
το πέταξα στη θάλασσα
χωρίς να κάνω ούτε μια ευχή


κι αργεί να ξημερώσει 

Γιώργος Τρίκερι

Θα σου κάνω μια προσφορά που δεν μπορείς να αρνηθείς...

Τι και αν ο Κινηματογράφος είναι η πιο όμορφη απάτη του κόσμου; Τι και αν η ζωή έχει περισσότερη φαντασία; 
Φαντάσου, για μια στιγμή, έναν κόσμο χωρίς Κινηματογράφο. Έναν κόσμο πεζό και αβάσταχτα πραγματικό, χωρίς πολύχρωμα φανταστικά ταξίδια σε άγνωστα μέρη, χωρίς ειδυλλιακά ρομάντζα να μας γεμίζουν ελπίδα ή να μας ραγίζουν την καρδιά γιατί..."Πάντα θα έχεις το Παρίσι"...., χωρίς ξέφρενες καταδιώξεις να μας ανεβάζουν την αδρεναλίνη...."Εμπρός φτιάξε μου τη μέρα", χωρίς ξεκαρδιστικές γκάφες να μας χαρίζουν γέλιο.."Τσίτσο το λιμάνι φεύγει", χωρίς ανατριχίλες και ξαφνιάσματα για να σφίγγουμε το χέρι του διπλανού μας..."Ένας απογραφέας κάποτε προσπάθησε να με δοκιμάσει. Έφαγα το συκώτι του με λίγη φάβα και ένα καλό κιάντι. "φρσρλουπ"..!!
Ένα κόσμο χωρίς κινηματογραφικά φιλιά.."Γεννήθηκα όταν με φίλησες. Πέθανα όταν με παράτησες. Έζησα για λίγες βδομάδες, όσο με αγάπησες..", χωρίς εκρήξεις, πλεκτάνες, κυνηγητά...."Θα χρειαστείς μεγαλύτερη βάρκα...", επικές πολεμικές σκηνές γιατί..."σου αρέσει η μυρωδιά των Ναπάλμ το πρωί. Μυρίζουν νίκη" ,μεγαλεπήβολα μουσικοχορευτικά θεάματα,χωρίς τη μαγεία του αδύνατου,χωρίς την αναζήτηση του άπιαστου, χωρίς επισκέψεις στο άπειρο...."Στο Άπειρο...Και ακόμα παραπέρα!". Έναν κόσμο που τα όνειρα μας δεν θα μπορούσαν να αποτυπωθούν στο "σελιλόιντ".
Μετά απο ένα τέτοιο ταξίδι, μπορείς να φανταστείς έναν κόσμο χωρίς σινεμά; Χωρίς τον αγαπημένο σου σκηνοθέτη, χωρίς την αγαπημένη σου ταινία, χωρίς την αγαπημένη σου κινηματογραφική στιγμή; Έναν κόσμο χωρίς σκοτεινές αίθουσες, χωρίς ονειροπόλους στα καθίσματα και χωρίς φανταστικά ταξίδια στο πανί;
Καλά θα κάνεις λοιπόν να αναρωτηθείς: "Αίσθανομαι τυχερος? "Λοιπόν,αλήτη, αισθάνεσαι? Νομίζω ότι αυτή είναι η αρχη μια ωραίας φιλίας.... Πραγματικά θα 'θελα να κουβεντιάζαμε κι άλλο, αλλά έχω έναν παλιό φιλο για δείπνο...


Π. Πόντικας...

Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Ανεξάρτητων Ταινιών

Το Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Ανεξάρτητων Ταινιών (ÉCU) συνεχίζει να αποτελεί το κέντρο της ανακάλυψης, προώθησης και προβολής των καλύτερων ανεξάρτητων κινηματογραφικών ταλέντων σε όλο τον κόσμο.
Το ÉCU θα προβάλει κινηματογραφιστές των οποίων οι ταινίες ξεχωρίζουν για την  ποιότητα, καινοτομία και ανεξαρτησία τόσο σε μορφή όσο και σε περιεχόμενο. Υπάρχουν δεκατρείς κατηγορίες ταινιών σε αυτό το ιδιαίτερως ανταγωνιστικό Φεστιβάλ.
Παρ΄ότι  ο στόχος του ÉCU είναι να στρέψει την παγκόσμια προσοχή στους ανεξάρτητους Ευρωπαίους κινηματογραφιστές, υπάρχουν και πέντε κατηγορίες ανοιχτές σε ανεξάρτητους σκηνοθέτες από την Αμερική, την Αφρική και την Ασία.
Το Φεστιβαλ θα πραγματοποιηθεί στο Παρίσι στις 30, 31 Μαρτίου και 1η απριλίου 2012.
Το Ευρωπαικό Φεστιβάλ Ανεξάρτητων Ταινιών (ÉCU) έχει καθιερωθεί ως ένας χώρος ιδανικός για ανεξάρτητους κινηματογραφιστές που επιθυμούν να προβάλουν τις ταινίες τους σε ένα ευρύ κοινό αποτελούμενο από σινεφιλ θεατές που αναζητούν εναλλακτικές σε αυτά που έχουν να προσφέρουν τα μεγάλα στούντιο, αλλά και σε ατζέντηδες, κυνηγούς ταλέντων, αντιπροσώπους εταιριών παραγωγής και καθιερωμένους παραγωγούς που αναζητούν νέα έργα και ακατέργαστο ταλέντο. Φυσικά εκατοντάδες ανεξάρτητοι κινηματογραφιστές από όλο τον κόσμο θα είναι στο Παρίσι για να συμμετάσχουν στο ÉCU.
Με το ενδιαφέρον από μεγάλα τμήματα του Ευρωπαϊκού και του Διεθνούς Τύπου να αυξάνεται το φεστιβάλ  είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για τους ανεξάρτητους κινηματογραφιστές να λάβουν αναγνώριση για τις ταινίες τους. Παρόντες σκηνοθέτες θα έχουν την ευκαιρία να μιλήσουν για τις ταινίες στις εκδηλώσεις «Μιλήστε με τους σκηνοθέτες» που θα πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ.


«Το Ευρωπαικό Ανεξάρτητο φεστιβάλ έχει αποδειχτεί μια πραγματική επανάσταση για τους ανεξάρτητους κινηματογραφιστές στην Ευρώπη. Το ÉCU 2012, προσφέρει στους ανεξάρτητους Ευρωπαίους κινηματογραφιστές την ευκαιρία να προβληθούν σε ένα κοινό διψασμένο για ανεξάρτητες  ταινίες υψηλής ποιότητας , τους φέρνει σε επαφή με τη δουλειά άλλων ανεξάρτητων κινηματογραφιστών και τους δίνει την ευκαιρία να ανταλλάξουν ιδέες με εκείνους. Πιστεύω ότι όλο αυτό θα τους βοηθήσει πάρα πολύ σε μελλοντικά κινηματογραφικά εγχειρήματα.» δήλωσε ο Scott Hillier, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού φεστιβάλ Ανεξάρτητων Ταινιών.


για περισσότερες πληροφορίες και το πρόγραμμα του φεστιβάλ επισκεφτείτε το: http://www.ecufilmfestival.com

μετάφραση-επιμέλεια κειμένου Μιχάλης Καραπιπέρης

sports update: εντυπωσιάζει ο Παναγιώτης Αλεξανδρόπουλος

Μεγάλες εμφανίσεις πραγματοποιεί κάθε εβδομάδα ο τερματοφύλακας του Οrion Γλυφάδας Παναγιώτης Αλεξανδρόπουλος.

Ο 13χρονος Παναγιώτης αγωνίζεται στο τουρνουά ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ στο οποίο συμμετέχουν 12 ομάδες. Δεν είναι τυχαίο οτι χάρη στις μεγάλες εμφανίσεις του, η ομάδα του ειναι πρώτη, με την καλύτερη άμυνα του τουρνουά!!Ο Παναγιώτης έχει στόχο του κάποια στιγμή και μετά απο πολύ δουλειά να φτάσει το ποδοσφαιρικό του ίνδαλμα  τον Αντώνη Νικοπολίδη! Εμείς του ευχόμαστε υγεία και πρόοδο στα μαθήματα του.

Tρικεριώτικο Oscar 2012

το Τρικεριώτικο Oscar είναι ένας θεσμός που μόλις καθιέρωσα. κάθε χρόνο θα απονέμω ένα προσωπικό Oscar στην ταινία που με αγγίζει, που με κάνει να γελάω, που με κάνει να κλαίω (χωρίς να το προσέξει κανείς), στη ταινία που γουστάρω με άλλα λόγια.
   το φετινό  Τρικεριώτικο Oscar απονέμεται στον συμπατριώτη μας Αλεξάντερ Πέιν για την ταινία "The Descendants" (Ελληνικός τίτλος Οι Απόγονοι), μια διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος της Κάουι Χαρτ Χαμινγκς.
   ο Τζορτζ Κλούνι υποδύεται έναν οικογενειάρχη, πατέρα δύο κοριτσιών ο οποίος αναγκάζεται να δει τη ζωή με διαφορετική ματιά όταν η γυναίκα του πέφτει σε κώμα. η ιστορία ενός ελαττωματικού άντρα (όπως όλοι μας) που ακροβατεί στο υπαρξιακό του σχοινί προσπαθώντας να μην φάει τα μούτρα του. η ταινία είναι γεμάτη γλυκόπικρες ανθρώπινες στιγμές χωρίς ίχνος μελοδραματισμού κι αυτό ακριβώς είναι που την κάνει να διαφέρει. όλες οι ερμηνείες είναι άψογες, ειδική μνεία στον πιτσιρίκο ηθοποιό που υποδύεται τον Sid (Nick Krause) ανυπομονώ να τον ξαναδώ. 


 Γιώργος Τρίκερι

έρως

Salvador Dali

τρέλα ρε!
ο έρωτας θέλει τρέλα,
και γω έρωτα ψάχνω.
ΤΡΕΛΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΡΑΞΕΙΣ
όχι λόγια...απ αυτά έχω ακούσει τα ωραιότερα του κόσμου
θα προτιμούσα να τα διάβαζα σ'ενα λεύκωμα ή σ'ενα μυθιστόρημα.
πάντα θα βαριέσαι τα ίδια και τα ίδια
σαν να τρως το ίδιο φαΐ κάθε μέρα.
μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια που κάθε δύο-τρία χρόνια άλλαζα άθλημα
γιατί κανένα δεν με έκανε να το ερωτευτώ αρκετά.
θέλει κίνηση, χαρά, θράσος για να νιώσεις τις πεταλούδες...

αφιερωμένο


 Άννα Τσαμ Αναστο.
(18 και κάτι μηνών)

Jazzmine says.....Half Moon

κι αν κατέβηκα τότε κάτω ήταν επειδή ξεφώνιζαν οι γάτες και επειδή η νύχτα άφηνε μια μακριά σκοτεινή γυαλάδα που έφτανε ίσαμε το παράθυρο μου και με στράβωνε, το λοιπόν μύριζε μπελάδες η βραδιά κι ουδέποτε είπα όχι στους μπελάδες, 
τώρα το ξέρεις.

κι έτσι σε γνώρισα, ντυμένο με κείνο το τριμμένο μισοφέγγαρο φορεμένο κατάσαρκα, αυτό το ίδιο που κρατώ στα χέρια μου και παλεύω να βγάλω τους λεκέδες ώρα τώρα, μα τούτοι οι λεκέδες δε βγαίνουν, το αίμα δε σβήνεται μήτε απ το φεγγάρι, παράξενο πράμα και το αίμα και το φεγγάρι κι ο έρωτας.



Jazzmine in a pot

Post Love

James Ensor Intrigue

Εσύ εγώ και όλοι οι άλλοι που ξέρουμε.
Εσύ εγώ και όλοι οι άλλοι που δε γνωρίζουμε.
Εσύ εγώ και όλοι οι άλλοι που δε θα μάθουμε ποτέ.
Εσύ εγώ και όλοι οι άλλοι που νομίζουμε ότι ξέρουμε.
Είναι πάντα ένα εσύ
είναι πάντα ένα εγώ
είναι πάντα αυτό το οι άλλοι.
Και βγαίνουμε έξω, μας λούζουν κίτρινα φώτα
χορεύουμε μεθυσμένα
γελάμε ακόμα πιο μεθυσμένα
βλέπουμε όλα να τρέχουν πιο μπροστά απο εμάς
δε μας νοιάζει.
Σε νοιάζει αλήθεια;
Κουβαλάμε πάνω μας θραύσματα αγάπης
και όλοι οι άλλοι τρέχουν να πάνε κάπου.
Όταν τρέχουν για να πάνε κάπου, που πάνε;
Δε μας νοιάζει.
Σε νοιάζει, αλήθεια;


Katerina Kozi

γνωρίστε την Katerina στο : http://frenitis2010.blogspot.com/ 

Η Δολοφονία του Ραμόν Μαρτίνεζ

Μια νύφη, δεξί χέρι του Καμίνη, που ετοιμάζεται να παντρευετεί τον φούρναρη των ονείρων της.
Η καταπιεστική μητέρα της που δεν της ξεφεύγει τίποτα.
Η κολλητή της φίλη, ιδιοκτήτρια μπαρ και εργένισα εκ πεποιθήσεως.
Η λαντζιέρισα του μπαρ που την έχουν ταράξει στις αποκρύψεις.
Η ξαδέρφη της νύφης από τα Τρίκαλα που από μπροστά είναι παρθένα κι από πίσω... μακαρένα.
Και η νεόπλουτη κουμπάρα της νύφης που αλλάζει τους άντρες σαν τις σερβιέτες κι ας είναι παντρεμένη.
Όλες μαζί θα βρεθούν στο ίδιο μπάτσελορ πάρτυ. Θα κληθούν να διασκεδάσουν κι ας μισεί η μία την άλλη. Μέχρι που το μίσος τους θα προκαλέσει τον τυχαίο θάνατο ενός Ισπανού στρίπερ που έμμελε να πιει το δηλητηριασμένο κρασί που προοριζότανε για άλλη.
Ποιά έπρεπε να είναι το θύμα;
Ποιά το έκανε;
Τι είναι αποκέντρωση;
Σ' αυτά τα ερωτήματα και σε άλλα πολλά καλείται να δώσει απάντηση ο δαιμόνιος σερβιτόρος και φανατικός θαυμαστής της Αγκάθα Κρίστι, Ηλίας Καραλιόλιος.


Κείμενο- Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Δουκουτσέλης
Κοστούμια: Κατερίνα Σάπαρη
Hairstyling: Γιάννης Τσούκας
Φωτογραφίες: CP Marinakis
G.Marinakis ,G.Siettou, Penelope K.


ΔΙΑΝΟΜΗ (με σειρά εμφάνισης)


ΑΝΝΑ: Πηνελόπη Σύρρου
ΕΛΕΝΗ: Χριστίνα Καλατζή
ΒΕΤΑ: Μαρία Κοκολάκη
ΝΤΙΝΑ: Μαρία Μουζάκη
ΗΛΙΑΣ: Βαγγέλης Δουκουτσέλης
ΤΟΥΛΑ: Βίκυ Μιχαλοπούλου
ΦΑΝΗ: Κωνσταντίνα Σάννη
ΡΑΜΟΝ: Γιάννης Τσούκας
ΝΙΚΟΣ: Ευθύμης Κανέτσης


Από 19 Φεβρουαρίου, Κυριακή στις 20:00
CABARET VOLTAIRE
Μαραθώνος 30, Μεταξουργείο
Τηλέφωνο κρατήσεων: 2105227046


Είσοδος με ποτό: 10 ευρώ

επίσκεψη

βρήκα το θάρρος που χρειαζόμουν 
φόρεσα το λευκό πουκάμισο
και το άρωμα που σου αρέσει
έκοψα δύο λεμόνια από τον κήπο
κι αγόρασα ένα βαζάκι μαρμελάδα
να σου κρατώ
περπάτησα ως το σπίτι σου
για να σε φιλήσω
στα χέρια 
στο λαιμό
στο στέρνο 


Γιώργος Τρίκερι

ηλιαχτίδα του Μάρτη

Κοιτώντας έξω απ’ το παράθυρο του λεωφορείου, γελώ με το τους γρήγορους ρυθμούς που έχει πάρει η καθημερινότητα μας. 


Κάποιος, κάποτε είπε ότι κανείς άνθρωπος δεν είναι νησί .
Φυσικά και δεν είναι. Οι άνθρωποι είναι κόσμοι ολόκληροι.


Ένα πράγμα που μαθαίνω καθημερινά, είναι ότι οι άνθρωποι είναι πολυδιάστατοι. Έχουν πολλά διαφορετικά πρόσωπα, που φαινομενικά αντιφάσκουν, αλλά στο βάθος έχουν μια φυσική και λογική συνέχεια. Ζήτησε μου να σου περιγράψω τον καλύτερο μου φίλο, δεν θα το καταφέρω. Ζήτησε μου να περιγράψω εμένα και δεν θα τα καταφέρω. 
Ξέρω ότι ακόμη και οι άνθρωποι που δε συμπαθώ, κρύβουν μέσα τους ένα κόσμο ο οποίος θα με εκπλήξει.
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύπλοκες. Από τη σχέση με του γονείς μας, μέχρι τη σχέση με τον περιπτερά.
Το μεγαλύτερο λάθος που θα κάνεις ποτέ, είναι να θεωρήσεις ότι ξέρεις τον άλλον. Να του στερήσεις την ευκαιρία να σε εκπλήξει. Οι άνθρωποι αλλάζουν μέρα με τη μέρα, λεπτό με λεπτό. Κανείς δεν είναι αυτό που ήταν πριν δύο χρόνια. Και δυστυχώς λίγοι το συνειδητοποιούν. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απ’ το να είσαι στάσιμος. Διόρθωση. Να πιστεύεις ότι είσαι στάσιμος.
Όλα έχουν να κάνουν με την οπτική γωνία. Όταν κλειδώνεις, δεν βλέπεις. Μένεις στην επιφάνεια. Στην επιφάνεια κάποιος μόνο επιφανειακός μπορεί είναι. Κανείς δεν είναι βαρετός, κανείς δεν είναι ηλίθιος. Η προσωπικότητα έχει αστείρευτες πτυχές που ούτε εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να καταλάβουμε. 


Σήμερα έχει καλό καιρό. Λατρεύω το συνδυασμό κρύου χωρίς υγρασία, και λιακάδας. Σπάνιος. Σαν αποτέλεσμα, δυσκολεύομαι να συγκεντρωθώ και να εκφράσω σωστά αυτά που θέλω να πω. Άλλωστε ανέκαθεν δεν είχα αυτή την ευχέρεια λόγου. 


Αν είχα μια συμβουλή πάντως να δώσω για σήμερα, θα ήταν αυτή :
Πάρε τη μέρα και κανε την υπέροχη


missA insanE


visit missA΄s world: http://fragmentsofentropy.blogspot.com/