Το υποθαλάσσιο πάρκο γλυπτών Molinere είναι μία συλλογή οικολογικής υποθαλάσσιας σύγχρονης τέχνης που βρίσκεται στην Καραϊβική στα ανοικτά της δυτικής ακτής της Γρανάδας, στις Δυτικές Ινδίες και δημιουργήθηκε από τον Βρετανό γλύπτη Jason deCaires Taylor. Τον Μάιο του 2006 το πρώτο υποθαλάσσιο πάρκο γλυπτικής άνοιξε τις πύλες του στο κοινό. Ο βασικός στόχος του Taylor ήταν να κάνει τους ντόπιους να ενδιαφερθούν ενεργά για το υποθαλάσσιο περιβάλλον που τους περιτριγυρίζει με αφορμή τα έργα του, τα οποία απορρέουν από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της τοπικής κοινωνίας. Τοποθέτησε τσιμεντένιες φιγούρες στον πάτο του ωκεανού, οι περισσότερες εκ των οποίων αποτελούνταν από μία γκάμα ανθρώπινων μορφών, από μοναχικές φιγούρες μέχρι και μία κυκλική αλυσίδα παιδιών που κρατιούνται από τα χέρια, στραμμένα στα ωκεάνια ρεύματα.
Το πάρκο γλυπτικής, η κατασκευή του οποίου ξεκίνησε το 2006, βρίσκεται στον αμμώδη βυθό του ωκεανού του άγονου Κόλπου Molinere και πλέον λειτουργεί ως βοήθημα σε μια προσπάθεια εκτόνωσης της πίεσης που ασκείται στους κοραλλιογενείς υφάλους, οι οποίοι έχουν γίνει εξαιρετικά δημοφιλείς ανάμεσα στους φανατικούς με τα θαλάσσια σπορ, ιδιαιτέρως στον κοντινό Κόλπο Flamingo, ο οποίος είναι και αυτός που δέχεται τον μεγαλύτερο αριθμό επισκεπτών που αρέσκονται στην εξερεύνηση του θαλάσσιου βυθού. Υπάρχουν πάνω από 65 γλυπτά που αναπαριστούν ανθρώπινες φιγούρες,τα οποία καλύπτουν μία έκταση συνολικού χώρου 800 τετραγωνικών μέτρων και ζυγίζουν συνολικά γύρω στους 15 τόννους υγρού τσιμέντου. Έχει προκύψει κάποια σχετική αντιπαράθεση όσων αφορά τον αντικειμενικό σκοπό δημιουργίας του πάρκου και ειδικότερα το αν και κατά πόσο αποτελεί κάποιου είδους φόρο τιμής στους σκλάβους που πετάχτηκαν στη θάλασσα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους από την Δυτική Αφρική στα σκλαβοπάζαρα της Αμερικής. Η απάντηση του καλλιτέχνη σε αυτό είναι ότι δεν υπήρξε ποτέ στις προθέσεις του να δημιουργήσει κάποιου είδους συσχετισμό με το εν λόγω απάνθρωπο ταξίδι των σκλάβων που φέρει την ονομασία Middle Passage. Σπεύδει, όμως να διευκρινίσει ότι,αν και δεν ήταν αυτή η αρχική του πρόθεση, βρίσκει εξαιρετικά ενθαρρυντικό το γεγονός ότι έφτασε στο σημείο να έχει διαφορετική απήχηση στις διαφορετικές τοπικές κοινότητες και νιώθει ότι λειτουργεί ως ένα έργο τέχνης το οποίο θέτει υπό αμφισβήτηση την ίδια μας την ταυτότητα και την ιστορία μας και εγείρει συζητήσεις.
Το υποθαλάσσιο πάρκο είναι εύκολα προσβάσιμο ακτοπλοικώς από το βασικό λιμάνι του St Georges(2 μίλια /3 χλμ βόρια της πρωτεύουσας) ή τον κόλπο του Grand Anse στην δυτική ακτογραμμή.Τα γλυπτά είναι τοποθετημένα σε διαφορετικά βάθη, με μέγιστο τα 12 μέτρα και το πάρκο δέχεται καθημερινές επισκέψεις από δύτες με πλήρως επαγγελματικό εξοπλισμό, απλούς δύτες με μάσκες και αναπνευστήρες και βάρκες με γυάλινους πάτους που επιτρέπουν την εξερεύνηση χωρίς να βρέξεις ούτε το δάχτυλό σου.
Πρόσφατα, ένας ντόπιος καλλιτέχνης έχει προσθέσει καινούργια έργα στα ήδη υπάρχοντα. Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι γύρω από την περιοχή της Γρανάδας υπέστησαν σοβαρές ζημιές κατά τη διάρκεια του τυφώνα Ivan το 2004 και του αντίστοιχου Emily το 2005. Έχει καταγραφεί ότι μόνο το 10-15% του θαλάσσιου βυθού έχει αρκετά συμπαγές υπόστρωμα, απαραίτητο για την ανάπτυξη των φυσικών κοραλλιών και μπορεί να χρειαστούν από 10 έως 80 χρόνια για την ανάπτυξη σκληρών κοραλλιών. Σύμφωνα με τις προβλέψεις, το 60% του συνολικού πληθυσμού των κοραλλιών αναμένεται να έχει μειωθεί δραματικά μέχρι το 2050. Τα γλυπτά έχουν σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να προάγουν την ανάπτυξη των κοραλλιών, χρησιμοποιώντας τεχνικές που συμβάλλουν στη μείωση του pΗ του τσιμέντου και στη δημιουργία μιας πιο τραχείας επιφάνειας.Αυτό με τη σειρά του θα διευκολύνει τους πολύποδες των κοραλλιών στην προσπάθειά τους να προσκολληθούν στην επιφάνεια, γεγονός που θα συμβάλλει στη δημιουργία ενός καταφυγίου για τις μικρότερες μορφές θαλάσσιας ζωής.
Με την πάροδο του χρόνου,τα κοράλλια θα αλλάξουν εμφάνιση και τα θαλάσσια ρεύματα θα εμπλουτίσουν το υποθαλάσσιο υπόστρωμα, φέρνοντας μαζί τους νέους κατοίκους. Τα γλυπτά του Taylor έχουν ήδη αποδείξει ότι μπορούν εξαιρετικά να αποτελέσουν το σπίτι για μια μεγάλη ποικιλία θαλάσσιας ζωής, όπως πλευρονήκτες, παπαγαλόψαρα, γαρίδες και θαλάσσια σκουλήκια.
Η κατασκευή τεχνικών κοραλλιών, όπως αυτή του Taylor και μιας Αμερικανικής εταιρείας με την επωνυμία Reef Ball πραγματοποιείται με την χρήση ανθεκτικών και σταθερών υλικών που επιπλέον αντιδρούν σωστά στο περιβάλλον. Τοποθετούνται μέσα στον ωκεανό τη σωστή χρονική στιγμή, έτσι ώστε να συμπέσουν με την περίοδο ωοτοκίας των κοραλλιών, σε μια περιοχή που έχει προηγουμένως υποστεί σημαντική εξόντωση λόγω της ζημιάς που έχουν επιφέρει οι καταιγίδες. Τα έργα του έχουν ως σκοπό την ανακούφιση από την καταπόνηση που έχουν υποστεί οι φυσικοί κοραλλιογενείς ύφαλοι εξαιτίας της μόλυνσης, της οξείδωσης και της υπεραλιείας, επιχειρώντας να κατευθύνουν τους τουρίστες μακριά από τους φυσικούς υφάλους έτσι ώστε να τους δώσουν την ευκαιρία να ανακάμψουν και να αναγεννηθούν.
Σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Symposium, ο Taylor αναφέρει χαρακτηριστικά ''Η υποθαλάσσια γκαλερί γλυπτών είναι ένα έργο που ως αντικειμενικό σκοπό έχει τη δημιουργία ενός μοναδικού χώρου,ο οποίος θα επισημαίνει τις περιβαντολογικές διαδικασίες και θα εξερευνά την πολυπλοκότητα της σχέσης τέχνης και περιβάλλοντος. Αυτό το μοναδικό έργο θα παρέχει την απαράμιλλη δυνατότητα στον επισκέπτη να εξερευνήσει ένα δυναμικό θαλάσσιο περιβάλλον και παράλληλα να εκτιμήσει την ομορφιά και ποικιλομορφία του νησιού.''
πηγή πληροφοριών Wikipedia
μετάφραση και επιμέλεια κειμένου
Φίλη Λίτσα.
Το πάρκο γλυπτικής, η κατασκευή του οποίου ξεκίνησε το 2006, βρίσκεται στον αμμώδη βυθό του ωκεανού του άγονου Κόλπου Molinere και πλέον λειτουργεί ως βοήθημα σε μια προσπάθεια εκτόνωσης της πίεσης που ασκείται στους κοραλλιογενείς υφάλους, οι οποίοι έχουν γίνει εξαιρετικά δημοφιλείς ανάμεσα στους φανατικούς με τα θαλάσσια σπορ, ιδιαιτέρως στον κοντινό Κόλπο Flamingo, ο οποίος είναι και αυτός που δέχεται τον μεγαλύτερο αριθμό επισκεπτών που αρέσκονται στην εξερεύνηση του θαλάσσιου βυθού. Υπάρχουν πάνω από 65 γλυπτά που αναπαριστούν ανθρώπινες φιγούρες,τα οποία καλύπτουν μία έκταση συνολικού χώρου 800 τετραγωνικών μέτρων και ζυγίζουν συνολικά γύρω στους 15 τόννους υγρού τσιμέντου. Έχει προκύψει κάποια σχετική αντιπαράθεση όσων αφορά τον αντικειμενικό σκοπό δημιουργίας του πάρκου και ειδικότερα το αν και κατά πόσο αποτελεί κάποιου είδους φόρο τιμής στους σκλάβους που πετάχτηκαν στη θάλασσα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους από την Δυτική Αφρική στα σκλαβοπάζαρα της Αμερικής. Η απάντηση του καλλιτέχνη σε αυτό είναι ότι δεν υπήρξε ποτέ στις προθέσεις του να δημιουργήσει κάποιου είδους συσχετισμό με το εν λόγω απάνθρωπο ταξίδι των σκλάβων που φέρει την ονομασία Middle Passage. Σπεύδει, όμως να διευκρινίσει ότι,αν και δεν ήταν αυτή η αρχική του πρόθεση, βρίσκει εξαιρετικά ενθαρρυντικό το γεγονός ότι έφτασε στο σημείο να έχει διαφορετική απήχηση στις διαφορετικές τοπικές κοινότητες και νιώθει ότι λειτουργεί ως ένα έργο τέχνης το οποίο θέτει υπό αμφισβήτηση την ίδια μας την ταυτότητα και την ιστορία μας και εγείρει συζητήσεις.
Το υποθαλάσσιο πάρκο είναι εύκολα προσβάσιμο ακτοπλοικώς από το βασικό λιμάνι του St Georges(2 μίλια /3 χλμ βόρια της πρωτεύουσας) ή τον κόλπο του Grand Anse στην δυτική ακτογραμμή.Τα γλυπτά είναι τοποθετημένα σε διαφορετικά βάθη, με μέγιστο τα 12 μέτρα και το πάρκο δέχεται καθημερινές επισκέψεις από δύτες με πλήρως επαγγελματικό εξοπλισμό, απλούς δύτες με μάσκες και αναπνευστήρες και βάρκες με γυάλινους πάτους που επιτρέπουν την εξερεύνηση χωρίς να βρέξεις ούτε το δάχτυλό σου.
Πρόσφατα, ένας ντόπιος καλλιτέχνης έχει προσθέσει καινούργια έργα στα ήδη υπάρχοντα. Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι γύρω από την περιοχή της Γρανάδας υπέστησαν σοβαρές ζημιές κατά τη διάρκεια του τυφώνα Ivan το 2004 και του αντίστοιχου Emily το 2005. Έχει καταγραφεί ότι μόνο το 10-15% του θαλάσσιου βυθού έχει αρκετά συμπαγές υπόστρωμα, απαραίτητο για την ανάπτυξη των φυσικών κοραλλιών και μπορεί να χρειαστούν από 10 έως 80 χρόνια για την ανάπτυξη σκληρών κοραλλιών. Σύμφωνα με τις προβλέψεις, το 60% του συνολικού πληθυσμού των κοραλλιών αναμένεται να έχει μειωθεί δραματικά μέχρι το 2050. Τα γλυπτά έχουν σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να προάγουν την ανάπτυξη των κοραλλιών, χρησιμοποιώντας τεχνικές που συμβάλλουν στη μείωση του pΗ του τσιμέντου και στη δημιουργία μιας πιο τραχείας επιφάνειας.Αυτό με τη σειρά του θα διευκολύνει τους πολύποδες των κοραλλιών στην προσπάθειά τους να προσκολληθούν στην επιφάνεια, γεγονός που θα συμβάλλει στη δημιουργία ενός καταφυγίου για τις μικρότερες μορφές θαλάσσιας ζωής.
Με την πάροδο του χρόνου,τα κοράλλια θα αλλάξουν εμφάνιση και τα θαλάσσια ρεύματα θα εμπλουτίσουν το υποθαλάσσιο υπόστρωμα, φέρνοντας μαζί τους νέους κατοίκους. Τα γλυπτά του Taylor έχουν ήδη αποδείξει ότι μπορούν εξαιρετικά να αποτελέσουν το σπίτι για μια μεγάλη ποικιλία θαλάσσιας ζωής, όπως πλευρονήκτες, παπαγαλόψαρα, γαρίδες και θαλάσσια σκουλήκια.
Η κατασκευή τεχνικών κοραλλιών, όπως αυτή του Taylor και μιας Αμερικανικής εταιρείας με την επωνυμία Reef Ball πραγματοποιείται με την χρήση ανθεκτικών και σταθερών υλικών που επιπλέον αντιδρούν σωστά στο περιβάλλον. Τοποθετούνται μέσα στον ωκεανό τη σωστή χρονική στιγμή, έτσι ώστε να συμπέσουν με την περίοδο ωοτοκίας των κοραλλιών, σε μια περιοχή που έχει προηγουμένως υποστεί σημαντική εξόντωση λόγω της ζημιάς που έχουν επιφέρει οι καταιγίδες. Τα έργα του έχουν ως σκοπό την ανακούφιση από την καταπόνηση που έχουν υποστεί οι φυσικοί κοραλλιογενείς ύφαλοι εξαιτίας της μόλυνσης, της οξείδωσης και της υπεραλιείας, επιχειρώντας να κατευθύνουν τους τουρίστες μακριά από τους φυσικούς υφάλους έτσι ώστε να τους δώσουν την ευκαιρία να ανακάμψουν και να αναγεννηθούν.
Σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Symposium, ο Taylor αναφέρει χαρακτηριστικά ''Η υποθαλάσσια γκαλερί γλυπτών είναι ένα έργο που ως αντικειμενικό σκοπό έχει τη δημιουργία ενός μοναδικού χώρου,ο οποίος θα επισημαίνει τις περιβαντολογικές διαδικασίες και θα εξερευνά την πολυπλοκότητα της σχέσης τέχνης και περιβάλλοντος. Αυτό το μοναδικό έργο θα παρέχει την απαράμιλλη δυνατότητα στον επισκέπτη να εξερευνήσει ένα δυναμικό θαλάσσιο περιβάλλον και παράλληλα να εκτιμήσει την ομορφιά και ποικιλομορφία του νησιού.''
πηγή πληροφοριών Wikipedia
μετάφραση και επιμέλεια κειμένου
Φίλη Λίτσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου