το χρώμα ως ποινικό αδίκημα

Σήμερα με κυνηγούσαν απο το πρωί
επειδή είπαν πως έκλεψα ένα χαμόγελο.
Με είδαν στο τοιχο είπαν, γκράφιτι με 
τεράστια πολύχρωμα γράμματα - ευτυχώς
δεν ημουν ασπρόμαυρη. Με είδαν έπειτα
στον ουρανό δεκάδες μπαλόνια- πάλι πολύχρωμα.
Στο τέλος με βρήκαν σε μια υπόγεια διάβαση
να γεννώ από τις χούφτες μου πεταλούδες 
πολύχρωμες πάντα, και να τις αφήνω στα 
σκοτάδια των υγρών δαπέδων. Πετούσαν 
πανω απο τα σώματα των άστεγων πειρασμών
και όλοι όσοι με έβλεπαν - όπου - απ' το πρωί,
χαμογελούσαν. Οι Ασπρόμαυροι συνάνθρωποι
μας ξέχασαν για λίγο τα αντικαταθλιπτικά και 
έζησαν χωρίς δηλητήρια. Μα η Αστυνομία της
Διάθεσης με συνέλαβε ως ένοχη ληστείας. Είπαν 
ακόμη πως εξαπάτησα τον κόσμο με το χρώμα.
Μάγισσα του Εικοστού Πρώτου Αιώνα ζητησαν,
παραδειγματικά να με κάψουν στην Πυρά της
Ελπίδας...Ακόμη γεννώ πεταλούδες.. Θές Μία;


Anna Tsekoura