άναψα το πρώτο μου τσιγάρο
όταν ήμουν εφτά
στη δεύτερη ρουφηξιά
άκουσα την μάνα μου να έρχεται
και το πέταξα κάτω από τις κουβέρτες
βγήκα στον κήπο
και άρχισα να ποτίζω τα λουλούδια
παραλίγο να κάψω το σπίτι
εκείνη τη μέρα.
τώρα μετά από χρόνια ξεχνάω να καπνίζω
και μαθαίνω να αναπνέω.
προσπαθώ να σου πω ότι δεν είμαι τέλειος
ούτε καν αλάνθαστος
είμαι λιγάκι ανισόρροπος
που σημαίνει ότι έχω αρκετή ισορροπία να σταθώ όρθιος.
ήξερα ότι θα με αντιπαθούσες τη στιγμή που συναντηθήκαμε
ήξερα ότι σιγά-σιγά θα σε γοητεύσω
δεν έχει συμβεί ακόμα
παράξενο.
δεν πιστεύω να φταίνε τα ψέμματα που σου έχω πει
ούτε οι αλήθειες.
έπρεπε να ήμασταν χάρτινοι ήρωες
εσύ κι εγώ
θα μας έφτιαχνα την πιο ωραία ιστορία
ρομαντική αλλά όχι γλυκανάλατη
θα είχα λευκά ίσια δόντια
την σωστή ηλικία
το σωστό ύψος
θα έλεγα τα σωστά λόγια
θα ακουγόταν μουσική όταν φιλιόμαστε
θα κάναμε σεξ στην αμμουδιά
χωρίς να γεμίζουμε άμμο
θα ερχόμουν στο αεροδρόμιο να σε πάρω
και θα έπεφτες στην αγκαλιά μου
θα σε στριφογύριζα στον αέρα
θα γλιστρούσαμε και θα πέφταμε, γελώντας
το κουτί με τα σοκολατάκια θα άνοιγε
και θα σκορπίζονταν παντού
κάποιος περαστικός σκηνοθέτης θα έβλεπε την σκηνή
και θα την έβαζε στη επόμενη ταινία του.
θα πηγαίναμε σινεμά
θα σηκωνόμουν όρθιος
θα φώναζα σε όλους ότι στην οθόνη έπρεπε να είσαι εσύ
γιατί εσύ γύρισες από διακοπές
και μου ψιθύρισες ότι σου είχα λείψει
και είσαι πολύ πιο όμορφη από τη πρωταγωνίστρια
εσύ δεν θα θύμωνες εκείνη τη στιγμή
θα γοητευόσουν από μένα.
Γιώργος Τρίκερι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου