she’s like the weather

   Κατάρα είναι κάθε ανάσα του πληγωμένου του εγωισμού. Εγωισμός είναι έρωτας. Έρωτας για τη ζωή που δεν τον αφήνει αυτή να ζήσει. Ζωή είναι τα πάντα. 
  
   Ζωή είναι αυτό που απαρνιέσαι κάθε βράδυ, όταν αυτοκτονείς στα μπαρ και στα πάρκινγκ, καθώς βουτάς στην κόλαση των συναισθημάτων σου. 
  
   Ακροβατώντας καθημερινά μεταξύ λογικής και παράνοιας. Δεν σε νοιάζει να πέσεις. Πάντα πέρναγες τις καταστάσεις αγγίζοντας τες φευγαλέα. Τώρα όμως κινδυνεύεις πραγματικά. Τώρα σε νοιάζει. Γιατί οι φράσεις που σε πονούν περισσότερο, είναι αυτές που δεν περιέχουν ίχνος προσβολής. 


    Η υστερία σου γίνεται σκόνη και κάθεται στα μαλλιά της. Δεν την νοιάζει. Υπομένει. Σε ενοχλεί η απάθεια της. Και η σκόνη όμως κάποια στιγμή βαραίνει.


   Κοιτάς το πρόσωπο της μα δεν μπορείς να δεις. Τα μάτια της δεν σου μαρτυρούν την απάντηση. Ειρωνία όταν πρόκειται για τόσο εκφραστικά μάτια. Εσύ εξαπολύεις φωτιές και συγγνώμες. Την καις και την πνίγεις. Την ανεβάζεις και τη σπρώχνεις πάλι κάτω. Τη μισείς και τη λατρεύεις.


    Είσαι σαν τον ήλιο. Αν συρικνωθείς κι άλλο θα εκραγείς. Δεν χωράς στην αγκαλιά της. 


And she’s like the weather.




Υ.Γ : Σου δίνω όσο χρόνο μπορώ, και πέντε λεπτά ακόμα.


missA insanE


visit missA΄s world: http://fragmentsofentropy.blogspot.com/