Δε θα πούμε αντίο.
Αν είναι Άνοιξη θα αποχαιρετιστούμε με μιά νιογέννητη μαργαρίτα,
το Φθινόπωρο θα βρώ ένα κατακόκκινο φύλλο και θα το παραχώσω στην τσέπη της ζακέτας σου,
το Χειμώνα θ' αφήσω να με παρασύρει ο Βοριάς που πάντα με παραφυλάει,
το Καλοκαίρι..
Το Καλοκαίρι θα σου κουνήσω το χέρι, θα σου φωνάξω:
Κοίτα με! κι έπειτα θα καβαλήσω ένα κύμα και δε θα με ξαναδείς..
Μα είναι αστείο.
Δε χωρίζουν οι άνθρωποι το Καλοκαίρι.
Γύρνα.
Για τον αγαπημένο μου Νίκο Βουτσινά
Jazzmine in a pot
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου