Τετάρτη 20 Ιουνίου 2018

καφές στα χείλη σου


Στιλπνή φόρμα το κορμί σου
πάντα δραπετεύει
στα κύματα σε δένω
με αδύναμη κλωστή
κι εσύ γλιστράς
σε βυθούς που δεν σε φτάνω
οι σιωπές έγιναν φωτιές
όνειρα εκμηδενισμένων αποστάσεων
παίρνω ανάσα πύρινη
βρίσκω τ' ανάκαρα
να σε κυνηγήσω
κι όλα τα αστέρια
ξοπίσω σου τρέχουν
φοράς ακέραιη φορεσιά
χωρίς νήματα
χωρίς σύνορα
μπλε σαν τετράδιο
κανείς δεν θα πρεπε να ζει για πάντα
μέχρι να βρω τις λέξεις
θα καταπίνω
αδιευκρίνιστους
σπάνιους
ρομαντικούς
κόκκους αραβικού κρασιού. 

Γιώργος Τρίκερι





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου