το σπίτι που ζήσαμε
το σκέπασαν οι πασιφλόρες
ο καφές με κάρδαμο που έφερες από το χωριό
ξεχασμένος στο μοβ βαζάκι
τον έψηνες αργά και βασανιστικά
άφηνες δυο καρύδια να μουλιάζουν στο νερό αποβραδίς
μου έδινες το καρυδόνερο να πιώ
πριν ανάψω τσιγάρο το πρωί
ήθελες να με φροντίζεις
σου άρεσε να διαβάζεις δυνατά
σαν να είναι η ζωή θέατρο
τώρα ο έρωτας που έζησε σ αυτό το σπίτι
είναι μια δωρική ανάμνηση
ένα σπασμένο κεραμίδι
μια απαλή μυρωδιά
η γειτόνισσα ρίχνει δενδρολίβανο
στη κατσαρόλα
σκύβω να πιω νερό στη βρύση της αυλής
νίψονπάθηκαιπαθήματα ...
θα αφήσω την εξώπορτα
ακλείδωτη
Γιώργος Τρίκερι
το σκέπασαν οι πασιφλόρες
ο καφές με κάρδαμο που έφερες από το χωριό
ξεχασμένος στο μοβ βαζάκι
τον έψηνες αργά και βασανιστικά
άφηνες δυο καρύδια να μουλιάζουν στο νερό αποβραδίς
μου έδινες το καρυδόνερο να πιώ
πριν ανάψω τσιγάρο το πρωί
ήθελες να με φροντίζεις
σου άρεσε να διαβάζεις δυνατά
σαν να είναι η ζωή θέατρο
τώρα ο έρωτας που έζησε σ αυτό το σπίτι
είναι μια δωρική ανάμνηση
ένα σπασμένο κεραμίδι
μια απαλή μυρωδιά
η γειτόνισσα ρίχνει δενδρολίβανο
στη κατσαρόλα
σκύβω να πιω νερό στη βρύση της αυλής
νίψονπάθηκαιπαθήματα ...
θα αφήσω την εξώπορτα
ακλείδωτη
Γιώργος Τρίκερι
photo: Ιωάννα Τζίμα |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου