οι ζωές μας είναι μόνο αυτό
ζωές
χωρίς νόημα
χωρίς αρχή
εκτός αν πιστεύεις στον κήπο της Εδέμ
ο εφευρέτης του τηλεφώνου
δεν είχε ιδέα τι είναι
οι αναπάντητες
τα μηνύματα μέσα στη νύχτα
λίγο νερό
δεν μπορώ να γράψω όταν είμαι διψασμένος
θα έπρεπε να υπάρχουν κούνιες
και τσουλήθρες
στα νεκροταφεία
να εξοικειωνόμαστε με τον θάνατο
απο μικροί
ξέχασε αυτά που μας έμαθαν
στο σχολείο
ξέχασε τα
Όλα
η γεωγραφία ήταν σύνορα
η ιστορία ήταν σύνορα με αίμα
στα σκοτάδια της πόλης
εκεί που αλυχτούν οι αδέσποτες ψυχές
εκεί κρύβεται η φιλοσοφία
η ποίηση
κι οι τέχνες όλες οι αληθινές
ποτέ δεν κάθισα να περιμένω την έμπνευση
την πιάνω από τα μαλλιά
και την πασαλείβω στο χαρτί
ποτέ δεν περίμενα μια γυναίκα
της χάιδευα τη μύτη
και την αγαπούσα
όπως με έμαθε ο πατέρας μου
ο κινηματογράφος
κι ο γάτος της αυλής
με νύχια και με δόντια
Γιώργος Τρίκερι
για την Κατ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου