Στην Αλκυόνη ανά πάσα στιγμή διατηρούμε εν ζωή περίπου 300 άγρια πουλιά όλων των ειδών. Ανάμεσά τους Αετοί, Γερακίνες, Κίρκοι, μικρόσωμα γεράκια, Πελεκάνοι Ερωδιοί, Κουκουβάγιες, Πελαργοί, Κύκνοι, Πάπιες, Χήνες κ.α.
Πρέπει να είμαστε ισχνή μειοψηφία στην Ευρώπη, τα Νοσηλευτήρια άγριων ζώων που επιμένουμε παρόλο το οικονομικό και χωροταξικό κόστος, να κρατάμε ζωντανά τα άγρια ζώα που περνώντας από τη διαδικασία της περίθαλψης, εφόσον παραμείνουν ανάπηρα, δεν τους κάνουμε ευθανασία.
Αν κάποιος επισπευτεί τις εγκαταστάσεις του νοσηλευτηρίου της RSPCA, (βασιλικής οργάνωσης για την προστασία των άγριων ζώων), θα αντικρίσει πολυτελείς κλωβούς για την περίθαλψη πουλιών που είναι άδειοι. Και πώς να μην είναι άδειοι, αφού και ένα νύχι να έχει κοπεί από μία υπό περίθαλψη Γερακίνα, απευθείας και χωρίς δεύτερη σκέψη της γίνεται ευθανασία.
Είναι μάλιστα τόσο πεισμένοι οι ευρωπαίοι συνάδελφοι για την καθολική αναγκαστική χρήση της ευθανασίας, που όταν κάποτε ζητήσαμε οικονομική βοήθεια, η απάντηση ήταν ότι θα σας βοηθήσουμε αποκλειστικά και μόνο για τον αριθμό των ζώων που είναι απελευθερώσημα.
Γιατί ωστόσο εμείς επιμένουμε να κρατάμε ζωντανά τα ανάπηρα ζώα;
Ο πρώτος και κυριότερος λόγος είναι ηθικός.
Αυτά τα ζώα που πριν να έρθουν σε μας τραυματισμένα, ζούσαν μόνα τους στη φύση χωρίς την ανάγκη της βοήθειας από τον άνθρωπο, τραυματίστηκαν στο σύνολό τους από ανθρωπογενείς αιτίες, (κυνήγι, πρόσκρουση σε αυτοκίνητο ή τζαμαρία, πρόσκρουση σε ηλεκτροφόρα καλώδια κ.α.)
Ο δικός μας ρόλος, είναι να απαλύνουμε τον πόνο και το άγχος τους και όπου είναι εφικτό να τα βοηθήσουμε να ξανά ζήσουν ελεύθερα.
Η δική μας ευθύνη είναι να εφαρμόσουμε μία αντίρροπη ανθρώπινη συμπεριφορά από εκείνη που ηθελημένα ή άθελα τα έκανε να υποφέρουν.
Πως είναι δυνατόν αντί για το χάδι και τη φροντίδα να τους προσφέρουμε μία θανατηφόρα ένεση; ΓΙΑΤΙ;
Τα άγρια ζώα έχουν το δικό τους αξιοπρεπή τρόπο να αντιμετωπίζουν τη μετάβαση από τη ζωή στο κατώφλι του θανάτου. Όταν αποφασίσουν ότι έφτασε ο χρόνος, παραμένουν ήρεμα σε ένα σημείο χωρίς να δέχονται τροφή ή νερό και πεθαίνουν.
Γιατί εμείς να παρέμβουμε σε αυτή την ηρεμία και να αποφασίσουμε νωρίτερα για αυτό το πέρασμα;
Επίσης ο ρόλος των ανάπηρων ζώων στη βοήθεια για την αποκατάσταση των απελευθερώσημων, είναι πολύ σημαντικός. Όταν έρχεται ένα τραυματισμένο απελευθερώσημο γεράκι, το πρώτο πράγμα από το οποίο κινδυνεύει να πεθάνει είναι το άγχος από την αιχμαλωσία. Η παρουσία σε ένα μεγάλο κλωβό ενός ανάπηρου πουλιού από το ίδιο είδος, θα το βοηθήσει να αισθανθεί πιο ήρεμο και να ξεκινήσει να τρώει μόνο του γρηγορότερα.
Θα αναφέρω εδώ μία απίστευτη ιστορία, από την οποία δυστυχώς δεν έχω φωτογραφική περιγραφή. Πριν από λίγα χρόνια μας ήρθε στην Αλκυόνη ένας θηλυκός Ροδοπελεκάνος από την Κρήτη ετοιμοθάνατος από αφυδάτωση, διότι το πουλί είχε εξημερωθεί σε κάποιο χωριό της νότιας Κρήτης και κάθε βράδυ «για πλάκα» οι ντόπιοι το πότιζαν ρακές.
Οι προσπάθειές μας για άμεση ενυδάτωση με καθετήρα στο στομάχι δεν ήταν επιτυχημένες, αφού το πουλί έκανε αμέσως εμετό τα υγρά που του δίναμε.
Το βάλαμε λοιπόν σε μία 20μετρη κλούβα μαζί με ένα νεαρό αρσενικό ανάπηρο Ροδοπελεκάνο, με τη σκέψη ότι η πρόγνωση είναι πολύ αρνητική.
Σε δύο μέρες είδαμε το θηλυκό πουλί να είναι καλύτερα και δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε πως αυτό είναι δυνατόν.
Κρυφοκοιτάζοντας στην κλούβα ανακαλύψαμε πως το ανάπηρο πουλί έπαιρνε νερό στον πρόλοβό του και έσταζε σταγόνα, σταγόνα, για ώρες ολόκληρες στο λαιμό του άρρωστου.
Η θηλυκή Πελεκάνα ανέκαμψε πλήρως σε ένα μήνα και απελευθερώθηκε μετά από λίγους μήνες στην Κερκίνη.
Ο μικρούλης ανάπηρος έμεινε σε μας και πέθανε μετά από τρία χρόνια, από τις επιπλοκές που προκάλεσε στο σώμα του η ηλεκτροπληξία από τα ηλεκτροφόρα καλώδια που τον είχαν ακρωτηριάσει.
Εννοείται πως η καλή πρόθεση και οι ηθικές αρχές, πρέπει πάντα να συνοδεύονται από εκείνους τους κατάλληλους σε ησυχία και μέγεθος χώρους, ώστε τα ανάπηρα ζώα να έχουν όσο το δυνατόν αξιοπρεπή και άνετη ζωή. Δεν μπορούν ποτέ να είναι επισκέψιμα στο κοινό αφού το άγχος της αιχμαλωσίας δεν το ξεπερνούν ποτέ και πρέπει να φροντίζουμε να τους παρέχουμε άριστης ποιότητας τροφή.
www.alkioni.gr
Phone & Fax: +30/22840/22931
Mobile: +30/6944/741616
Email: alkioniparos@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου