Yeji Yun |
Το αίμα μας ήταν.
Τα μάτια μας ήταν.
Τα λευκά μας δάκτυλα ήταν.
Έτσι αργά, για ώρες, χρεώναμε τον κόσμο με το βάρος μας και παραδίναμε στο σύμπαν μια κοβάλτια σκόνη που γυάλιζε στο φρύδι του Θεού. Μας συγχώρεσαν έτσι ο Ιούλιος, ο Φλεβάρης, το διχαλωτό σταφύλι, ο τρεμάμενος άγγελος, το πρώτο ψέμα και το φως. Μόνο το φεγγάρι, αχ το φεγγάρι, αυτό δεν συγχώρεσε ποτέ κανέναν μας.
Αυγή Βυθούλκα, 4/4/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου