Κάτι από ομορφιά

Το να είσαι ωραία γυναίκα είναι ετσιθελικό προσδοκώμενο, επιρρεπές αυτονόητο. Πρέπει να είσαι… είσαι, δεν είσαι ή θες, δεν θες. Καθημερινά, ανεξαρτήτως, ασχέτως, απαραιτήτως, αφιλοκερδώς.
Αλτρουιστικά, γεφυρωτικά, καθησυχαστικά, να είσαι όμορφη (αφού και σαν) γυναίκα.

Και ενώ εριστικά απαραιτήτως πρέπει να είσαι και να φαίνεσαι ωραία, οι αντιδράσεις των υπολοίπων είναι εκ διαμέτρου αντίθετες από επιβραβευτικές με αυτές τις κοινωνικές αξιώσεις. Από την ασθενή πια κριτική ότι είσαι κοκορόμυαλη φλύαρη εως τις μεγαλύτερες χοντράδες της επιδερμικής ανηθικότητας, που σου προσάπτει μια κοντή φούστα ή ένα βαθύ ντεκολτέ. Αλλά το χείριστο είναι ότι η ομορφιά είναι συνυφασμένη με την διαφθορά, την σεξουαλική διαστροφή, το ακόλαστο κυνήγι των χρημάτων και του υλισμού. Δηλαδή βγάζεις το εσώρουχό σου κάτω από το τραπέζι, τρίβεσαι σε ένα συνεπιβάτη στο λεωφορείο, κάνεις τα γλυκά μάτια, είσαι μια σαχλαμάρα και μισή.

Η ομορφιά δε σου προσφέρει παρά αναξιοπρεπείς προτάσεις, κεντρίζει τα κουτσομπολιά, ενθουσιάζει μα και προτρέπει αντιπάθειες. Σου προσδίδει μετριότητα στις δεξιότητες στον εργασιακό ανταγωνισμό με το ίδιο ή το άλλο φύλο. Και πρέπει να προσπαθήσεις διπλά για να αποδείξεις την υπόστασή σου και να την προσδώσεις λίγη ουσία κι βαρύτητα.

Η ωραιότητα σου δίνει ένα προβάδισμα απατηλό, γιατί από την πρώτη μέρα πρέπει να το κατανοήσεις τόσο βαθειά και στοχαστικά, ώστε να το χρησιμοποιήσεις με τακτική και προσοχή. Και κανείς δεν σε προετοιμάζει για αυτήν την καλοστημένη παγίδα, ενώ σε σπρώχνουν σε αυτή με έναν κορβανά από κολακείες. Και πέφτεις στη λασπώδη λούμπα των κοσμητικών επιθέτων και ξεχνιέσαι μέσα στη θεοποιημένη νεανικότητα και φτάνεις να μην έχεις τίποτα παρά δυο φωτογραφίες με ένα εκπληκτικό προφίλ. Μα φταις; Σε μαγνητίζει η δύναμη της εικόνας σου στους άλλους. Ναι! Σε διαφθείρει πιο εύκολα από μια πλούσια κληρονομιά ενός μεγιστάνα θείου. Σε κάνει να ψηλαρμενίζεσαι και μόλις οι άλλοι το καταλάβουν αρχίζουν το δούλεμα, την πιάτσα στον υπέρμετρο εγωισμό σου.

Αν είσαι τυχερή γυναίκα με μια ισορροπία παράδοξη και ήσυχη, θα καταλάβεις γρήγορα πως για να αποδείξεις τι τελικά είσαι, πρέπει να προσπαθήσεις τόσο όπως ονειρεύεσαι έντονα ένα βράδυ με πανσέληνο μια ερωτική χίμαιρα. Πόση διαύγεια πνεύματος χρειάζεται να βγεις από μια τέτοια δικτατορία!

Αν είσαι τυχερή γυναίκα, θα παρεκτραπείς… μα θα αφυδατώσεις τις ρίζες των κακών κειμένων, για τα ωφέλιμα, τα χλωρά.

Δεν είναι αφελή όσα γράφω. Ούτε φεμινιστικό ντελίριο. Είναι ένα σενάριο που παίζεται ξανά και ξανά σε ένα κόσμο που η ομορφιά δημιουργεί μόνο καύλα. Όμως, η ομορφιά είναι τέχνη και το έχουμε ξεχάσει.

Βέρα J. Φραντζή

για να επισκεφτείς το blog της Βέρας πάτησε εδώ.