μετείκασμα

Σαν μπογιά εν βρασμώ των εξάψεών μου αντίκρυ σου, χυμένη στον αφυδατωμένο ερωτισμό μου, κάνεις την καρδιά μου να χτυπάει με έναν ρυθμό που δεν διάλεξα. Δεν ξέρω τι φταίει, ο καφές, η αϋπνία μου, η αγωνία μου, εσύ; Δεν υπάρχει καμιά συνοχή στις σκέψεις μου. Συνυφασμένη η ασπρόμαυρη λογική με το χρώμα του αγνώστου. Τι χρώματα έχει ο έρωτας; Αυτό που διαστέλλει τις κόρες των ματιών μου στην όψη σου; Τι χρώμα έχει το πάθος; Αυτό που κάνει το αίμα μου να τρέχει πιο γρήγορα στα κενά της καρδιάς μου όταν σε βλέπω; Ερωτεύομαι εικόνες γιατί φοβάμαι να αγγίξω. Εσένα που δεν θα γνωρίσω ποτέ. Δεν θέλω τίποτα να σε απομυθοποιήσει στον νου μου. Θέλω να αγγίζομαι με το φανταστικό και να φαντασιωθώ το αφύσικο του έρωτά μας το αβίωτο. Να μην ποτέ γνωρίσω την αφή του δέρματός σου μην τύχει και εξατμιστώ μη γίνω δεύτερο δέρμα σου και κάθε που αγγίζεσαι να σε χαϊδεύω. Δεν θέλω ούτε μια σταγόνα από το φιλί σου μη γίνει το ισχυρότερο ναρκωτικό της ψυχής μου κι από υπερβολική δόση αποπνεύσω. Ούτε το άρωμά σου να αφουγκραστώ θα θέλω. Πως θα χαρώ  τις μυρωδιές της φύσης αν μείνεις στα ρουθούνια μου μέσα όλη εσύ; Πως θα γιατρέψω όλες τις άρρωστές μου αισθήσεις όταν τις αναισθητοποιήσει ο λυρικός ρεαλισμός της επαφής μου μαζί σου; Μόνο να εξυμνώ την εικόνα σου δύναμαι. Να σε συναντήσω φοβάμαι. Να σε αγγίξω, διαλύομαι. Δεν συζητώ την σκέψη της γεύσης που θα έχει το φιλί σου. Θα φανώ αδύναμη να συγκρατήσω την δύναμη μου. Αδύναμη και μικρή στα μεγάλα μου αισθήματα εμπρός σου.
Πέρα από την ανωτερότητα του πολυδιάστατου εγωισμού μου, δεν σου κρύβω πως θέλω με μια κίνηση να σπάσω ό, τι υπάρχει μπροστά μου, να μπω στην οθόνη και να σε πιάσω στα χέρια μου. Θα ορκιζόμουν στον ανάμεσά μας καθρέφτη πως σε θέλω. Να σε μυρίσω από τον λαιμό έως τα λεπτά σου γόνατα κι από τα στήθη μέχρι το μαλακό των δακτύλων σου να πάρω αποτυπώματά σου, να τα φορέσω στο σώμα μου και ποτέ ξανά ας μην ντυθώ. Μου φτάνεις πάνω μου εσύ. Τι κατάλαβα τόσο καιρό που προσπαθούσα να μην τρομάξω τους ανθρώπους; Δεν με νοιάζει αν τρομάζεις. Έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να σε πλησιάσω ποτέ. Κι αυτή είναι η μεγαλύτερη μαγεία και έξαρση των αισθήσεών μου. Αυτή η εντύπωση που έχω πως όλα επάνω σου θα είναι τέλεια με την κάθε ατέλεια να ολοκληρώνει την εντυπωσιακή ομορφιά σου.


Δ.Π.Β.