Ξύλινος συλλογισμός

..και έτσι δεν θα σκοτουριάζω πια
τον ξύλινο νου μου
μ'ερωτοπάλες


Δέντρο θα'μαι,
μ'όλες τις αισθήσεις μα δέντρο.


Ακίνητο, όρθιο.


Πολέμους και μάχες
θα δω
κι οχι πως αιώνια θα'μαι.
Ξέρω πως κι εμένα
κάτι σκληρά χέρια
θα με τσεκουρώσουν,
όπως τίποτα
δεν μένει όρθιο στη γη.


Δυό σύννεφα μεγάλα
θα λαχταρώ κάθε μέρα
από πάνω μου
και κάτι στάλες
τους,
να
ζω.


Έτσι,
για να δίνω σκιά
σε κάτι της στιγμής αιώνιους όρκους
που σαν νότες χαζές
θα διαπερνούν τα φύλλα μου
ερχόμενες καυτές σχεδόν υγρές
απο τις ρίζες μου
κατάχαμα."



Katia  Tornay