έβαλα σε τρία ποτήρια κρασί να πιω
και σε ένα μικρό έβαλα τσίπουρο
χωρίς γλυκάνισο
έτριψα ένα φύλλο ευκάλυπτου
με εκστασιάζει η μυρωδιά του
άδειασα το πρώτο το ποτήρι
το δεύτερο το έχυσα στο χώμα
σπονδή στον αλχημιστή θεό
που σε έφερε εδώ
δεν ήξερα τι σημαίνει
σεβντάς
είχα την τύχη να με μάθεις
τώρα κάθε Σάββατο
στρώνω το καλό τραπεζομάντηλο
και περιμένω τη βροχή
να σε φέρει στη πόρτα μου
θα κλέψω τα δροσερά φιλιά σου
είναι ο καλύτερος θάνατος
όταν η παρουσία σου
είναι το μόνο ποίημα
στίχοι υγροί που ξεπηδούν
από τον αφαλό σου
που κυλούν σε γυαλιστερούς γλουτούς
σε πεινασμένα ακροδάχτυλα που ταξιδεύουν
στις οδύσσειες της σάρκας
είμαι μεγάλο παιδί
ξέρω να επιβιώνω
στο μοιρασμένο μας ποτό
Γιώργος Τρίκερι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου