Σάββατο 2 Απριλίου 2016

Ναγραφωγιασενα

Robert Longo

Θα θελα να μπορώ σαν άντρας να γράφω.
Για σένα, μα με λόγια όχι απλά κοριτσίστικα.
Με υπερβολή και συναίσθημα βαρύ κι ύστερα από μποτίλιες ουίσκι κι αφού μ έχω σιχαθεί απ' την αδυναμία που σου δείχνω.
Να μπορούσα να μαι με το στριφτό μισοκολλημένο ανάμεσα στα χείλια, να πικρίζει και να τινάζω μ ένα νεύμα τις στάχτες.
Τότε θ άξιζαν κάτι όλα αυτά.
Τώρα φλυαρώ μόνο.
Κλαψιάρικα μουνιά με διάτρητες καρδιές θέλουν να μοιάζουν οι γυναίκες κι είναι άδικο αφού δεν είμαστε μόνο αυτό.
Κ όσο φαντάζει γοητευτικός ο πεσιμισμός άλλο τόσο είναι σίχαμα.
Κι ο ρομαντισμός επίσης άμα το παρακάνεις.
Λίγα λόγια σταράτα. Όπως,..."σε γουστάρω", ας πούμε.
Κι άμα χόρευα θα το έκανα για πάρτη σου.
Να με θαυμάσεις!
Μ αναμμένα μάγουλα, ανάκατα μαλλιά και φτεροπόδαρα.
Θα πέταγα για σένα. Για όσο..

Μαρία Μαντά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου