On K-PAX, when I'm gone, nobody misses me. There would be no reason to. And yet I sense that when I leave here... I will be missed. Yes. Strange feeling.
prot
ο prot (χωρίς κεφαλαίο για να τονίσει την ασημαντότητα ενός ατόμου στην απεραντοσύνη του σύμπαντος) είναι ίσως ο πιο ενδιαφέρων εξωγήινος στην ιστορία του σινεμά. ο λόγος είναι πως δεν είναι ξεκάθαρο αν είναι όντως εξωγήινος. όπως αυτό το φως που βλέπεις ένα βράδυ στον ουρανό όταν έχεις βγάλει τον σκύλο βόλτα.
είναι καρφωμένο στον ουράνιο θόλο, είναι μπλε ελεκτρίκ άρα δεν είναι αεροπλάνο. μετά εξαφανίζεται και μένεις με την απορία και την επιθυμία.
θέλεις, λαχταράς να είναι κάτι έξω από αυτόν τον κόσμο γιατί έτσι υπάρχει μια κάποια ελπίδα.
η ταινία K PAX είναι περισσότερο ένα θρίλερ μυστηρίου παρά επιστημονική φαντασία, βασίζεται στη σειρά βιβλίων του Gene Βrewer.
στην αρχή της ταινίας o prot εμφανίζεται σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό της Νέας Υόρκης μέσα από μια δέσμη φωτός φορώντας γυαλιά ηλίου.
-είχα ξεχάσει πόσο φωτεινός είναι πλανήτης σας, σχολιάζει με ένα σαρδόνιο ύφος στους αστυνόμους που τον συλλαμβάνουν και τον μεταφέρουν σε ένα ψυχιατρικό ινστιτούτο.
είναι ο prot ένας αναρχικός ουτοπιστής από το υπερπέραν ή απλώς ένας ένας πονεμένος άνθρωπος παγιδευμένος στις αυταπάτες του?
αυτό το μυστήριο καλείται να λύσει ο δόκτορ Μαρκ Πάουελ.
τον ψυχίατρο που αναλαμβάνει να θεραπεύσει τον ιδιόμορφο επισκέπτη υποδύεται ο Τζεφ Μπρίτζες ενώ τον prot ο απολαυστικός Κέβιν Σπέισι. η χημεία μεταξύ τους είναι άριστη και οι συνεδρίες τους πολλές φορές θυμίζουν τις μυθικές λεκτικές μονομαχίες του κάπτεν Κερκ με τον μίστερ Σποκ.
η απολαυστική αυτή ταινία στηρίζεται στις τεράστιες υποκριτικές δυνατότητες των δυο αυτών ηθοποιών , την σκηνοθεσία του Βρετανού Iain Softley και την υπέροχη φωτογραφία του John Mathieson.
είναι μια ταινία που θέτει πολλά υπαρξιακά ερωτήματα και επιλύει κάποια άλλα όπως π.χ. γιατί είναι στρογγυλές οι σαπουνόφουσκες.
Γιώργος Τρίκερι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου