 |
| Violinista, Napoli, 1955 by Vittorio Pandolfi |
έφαγα όλες τις πεταλούδες
για πρωινό
ξεκίνησα γυμνός να πάω στη δουλειά
τα ρούχα με βαραίνουν
στις τσέπες χάνω τα όνειρα
η γειτόνισσα στο ασανσέρ
με κοιτούσε περίεργα
ήθελα να της πω
"είναι οχτώ το πρωί
κι η ανάσα σου μυρίζει
σοκοφρέτα και φτηνό κρασί"
κανείς δεν μου δίδαξε
αυτοεκτίμηση
αυτοπεποίθηση
μόνο αυτοκίνητα προσπάθησαν να μου πουλήσουν
στις σκουριασμένες τους τηλεοράσεις
ο αδελφός μου έγινε
συγγραφέας αστρολόγος
τα βράδια τα σπάει σε σκοτεινά μπαράκια
με ανάδρομες ξανθιές
εμένα οι γονείς μου
με θεωρούν άχρηστο
όταν ήμουν μικρός
σε όλες τις φωτογραφίες έβγαινα κουνημένος
και ποτέ δεν φτάνω στη δουλειά
κάθομαι στη στάση του λεωφορείου
και γράφω στιχάκια.
Γιώργος Τρίκερι
Αυτό το "κανείς δε μου δίδαξε"... Πονάει. Αλλά μάθαμε, ναι; Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο... μάθαμε...
ΑπάντησηΔιαγραφή@Εύα, όλοι ερασιτέχνες είμαστε σε αυτή τη ζωή. μάθαμε και όσο συνεχίζουμε να μαθαίνουμε βρισκόμαστε σε καλό δρόμο :)
ΑπάντησηΔιαγραφή