Βάλια και Νίκος ξεκινούν το οδοιπορικό τους χωρίς μονοπάτια |
βγήκαν οι γάτες να λιαστούν
και έπιασε να βρέχει
δύο πιτσιρίκια έστριβαν τσιγάρα στο διάλειμμα
ο Αναστάσης τους έντυσε θεούς
μικρούς, ισχνούς, ανήμπορους θεούς
ένα αδέσποτο σκυλί μου έγλειφε το χέρι
λάσπες στις αρβύλες μου
κλεμμένα λεμόνια στις τσέπες του μπουφάν
περιμένω ένα λεωφορείο να μοιάζει με πλοίο
να ανασαίνει σαν τρένο
κρυφακούω μια φοιτητριούλα να μιλάει στο κινητό
δίπλα μου στο παγκάκι
της τελειώνουν τα λεφτά
και το ελαιόλαδο
δεν θέλει φασολάκια
ποτέ δεν της άρεσαν τα φασολάκια
είδα στο όνειρο μου
ότι καταργήθηκε η ελληνική γλώσσα
και το κινέζικο φαγητό
ότι δεν χρησιμοποιείς
μαραίνεται και πέφτει
αν κουφαθώ θα μου λείψουν οι μελωδίες
του βιολοντσέλου
και οι φωνές της Ελένης
νόμιζα ότι μου αρέσει το βιολί
αλλά μου αρέσει περισσότερο το βιολοντσέλο
και οι φωνές της Ελένης.
ποτέ δεν θα μάθω ποιος έγραψε την Οδύσσεια
και πόση εσωτερική δύναμη πραγματικά έχω,
εσύ ποιο χαρακτηριστικό
των γονιών σου κληρονόμησες?
Γιώργος Τρίκερι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου