χωρίς εισιτήριο σε σκοτεινές ατραπούς

έχω δύο κλειδιά
ένα χρυσό κι ένα ασημένιο
όλο μπερδευώ που μπαίνει το καθένα.
ελευθερία είναι
να μην έχεις κλειδιά.

Γιάννης Λιάτσικας

δεν έμαθα  να παίζω θάρρος ή αλήθεια
αλήθεια ή αλήθεια παίζω
με θάρρος
δεν έχω κερδίσει ακόμα
δεν έχω χάσει ποτέ.
κάθομαι στο μπαλκόνι
με το τηλέφωνο στο χέρι
η εικόνα που βλέπω
δεν μοιάζει  με εκείνη του κάρτ-ποστάλ
ένας φάρος λάμπει
σαν αστέρι μέσα στο νερό
εδώ που στέκομαι δεν μπόρω να διακρίνω
αν η ζωή είναι μικρή
μια γάτα παίζει στο χορταρι
θυμάμαι τους ερωδιούς
που πετούσαν προς την Εύβοια
πηγαίνουν και μου φέρνουν καινούργιες νοσταλγίες
ακούω μια φωνή από τη μικρή συσκευή
-θέλω να έρθω να σε δω.
χτες ήταν νωρίς, αύριο θα είναι αργά
δεν ξέρω αν το είπα
ή το σκέφτηκα μόνο.
άρχισε να φθινοπωριάζει
η θάλασσα ολόμαυρη
ένας διαλογισμός αφαίρεσε κάθε μου σκέψη
έχω τη συνείδηση μου ήσυχη
σύννεφα πάνω από το κεφάλι μου
και χρήματα στη τσέπη
το πρωί θα επιβιβαστώ στο καράβι
που περιμένει στη προκυμαία
η ζωή δεν είναι αγκυροβόλι 
αν θέλεις να την ζήσεις.
πάντα πιστεύω τις αλήθειες του ουρανου.

Γιώργος Τρίκερι