θυμάμαι το μελετηρό κορίτσι που ντυνόταν πεταλουδίτσα τις αποκριές και γω την φώναζα κάμπια. είχα κρυφά γράψει στο θρανίο της θάμαι στη γούρνα του αγγέλου έλα να με βρεις.
πήγα και στήθηκα στον απέναντι λόφο. μόλις την είδα κατηφόρισα με το ποδήλατο σε αργή κίνηση. όταν έφτασα πατούσε ξυπόλητη τις λάσπες σαν να ζωγράφιζε με τις πατούσες.
-τι φτιάχνεις?
-τούρτα για τον Ποσειδώνα. θες λίγη?
-αν μου χαρίσεις ένα φιλί, θα σου χαρίσω δέκα.
-τι μεγαλόψυχος!
-θα σου δώσω και το ποδήλατο για βόλτα.
-αν σε άφηνα να με φιλήσεις, που θα με φιλούσες?
εκείνο το απόγευμα γύρισα με τα πόδια. το σαγόνι μου είχε μουδιάσει από το χαμόγελο που δεν έλεγε να φύγει.
Γιώργος Τρίκερι
αφιερωμένο στα craftόπουλα
Πάντα έχει Γιώργο και να που η Craft έγινε η καλύτερη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔ.Δεληγιαννιδου