Physics

Η έλξη. Δύσκολη λέξη. Η γη έλκει την καρέκλα, η καρέκλα εμένα κι εγώ την καρέκλα, το αστέρι ο ήλιος και ο ήλιος το αστέρι. Τελοσπάντων στο τέλος όλα αλληλοέλκονται, εξουδετερώνονται και εξοντώνονται για να έχουμε το λαμπρό αποτέλεσμα της ισορροπίας δηλαδή το αστέρι να μην μου πέφτει κατακέφαλα κι εγώ να κάθομαι ήσυχη – ήσυχη στην καρέκλα μου. Αυτά έλεγε η Nelly απόψε τα ξημερώματα. Εξάλλου η Nelly δεν κοιμάται ποτέ, πάντα κάτι τυχαίνει που της κλέβει τον πολύτιμο ύπνο. Η Nelly, βέβαια, πώς να κοιμηθεί; Χρόνια τώρα προσπαθεί να αποδείξει ότι το μέλλον του κόσμου βρίσκεται στα βατόμουρα. Ναι, στα μικρά και επικίνδυνα βατόμουρα που βάφουν τα χείλη, αφήνουν λεκέδες στα ρούχα, κάνουν τη γεύση επείγουσα και το δάγκωμα απαραίτητο. Αχ, όλος ο κόσμος βατόμουρα, σκέφτεται, κάποιοι θα δάγκωναν, κάποιοι θα λερώνονταν και κάποιοι άλλοι θα τα καλλιεργούσαν, θα τα μάζευαν και τέλος κάποιοι θα καθάριζαν τους λεκέδες που θα άφηναν. Ούτε λεφτά, ούτε φασαρία, όλοι θα είχαν εργασία, όλοι θα έτρωγαν και θα λερώνονταν ελεύθερα. Αυτά λέει η Nelly και την ακούει ο Mallow και κάθε μήνα χάνει 10 τρίχες από τα μαλλιά του. O Mallow ζει με την ελπίδα ότι η Nelly θα πάψει να ονειρεύεται το βατομουρόκοσμο και έτσι δεν θα μείνει στο τέλος φαλακρός. Ο Mallow εξάλλου είναι πολύ σοβαρός, είναι επιστήμονας και χρόνια τώρα μελετάει μια φοβερή ανακάλυψη το «αείσπιρτο», το σπίρτο πολλαπλών εφαρμογών που σε κάνει να εξοικονομείς χρόνο, χρήμα, χώρο, δέντρα, μόλυνση. Ως εκ τούτου και ο Mallow είναι πολύ απασχολημένος και έτσι τα βράδια κάτι του κλέβει τον πολύτιμο ύπνο. Καμιά φορά μέσα στην παραζάλη της σκέψης και τη νύστα τυχαίνει να κοιταχτούν φευγαλέα στα μάτια. Για κλάσματα του δευτερολέπτου παύουν στον κόσμο να υπάρχουν τα όνειρα, οι κοσμοθεωρίες και η επιστήμη. Και είναι όλα ένας βαθύς και γλυκός θάνατος με γεύση βατόμουρου και με μια άσβεστη φλόγα. Ναι, η Nelly και ο Mallow συμπεριφέρονται σαν αιώνιοι γιατί αυτόν τον βαθύ, γλυκό θάνατο τον τρέμουν … ίσως γιατί οι νόμοι της φυσικής που ο καθένας έχει φτιάξει βγάζουν στο ίδιο αποτέλεσμα: ότι αργά ή γρήγορα ή σε εκατό χρόνια ο ένας μέσα στον άλλον θα καταλήξει να ζει …

Αυγή Βυθούλκα, 8/6/2015