κάθε φορά που σε συναντώ το αυτοκίνητό σου αλλάζει χρώμα, ώσπου κατάλαβα ότι ταξιδεύουμε στην κοιλιά ενός χαμαιλέοντα κι είμαστε η επόμενη εκσπερμάτιση του.
μια νοικοκυρά χαμαιλεόντισσα θα μας αναθρέψει σε μεγαλοαστική μεζονέτα στη Νέα Σμύρνη. στον τοίχο σου θα έχεις αφίσες του Τζεφ Μπρίτζες και εγώ του Γιόχαν Κρόϊφ και του Ντέιβιντ Μπόουι (μην τον ξαναπείς Μπάουι)
στο τρόλεϊ που θα μας πηγαίνει στο κέντρο για να δώσουμε το lower θα φιληθούμε για πρώτη φορά.
με τον μπικ θα μου ζωγραφίσεις ένα τατού στο μπράτσο και θα πεις σε όλες σου τις φίλες τα χείλη μου είχαν τη γεύση θάλασσας
στο άλσος τον Ιούνιο θα με αφήσεις να εξερευνήσω το σουτιέν σου. θα αγγίξω για πρώτη φορά σατέν και γυναικεία ρώγα.
ο έρωτάς σου σιγά σιγά θα με αφυδατώσει σαν αλκοόλ. θα μάθω να λατρεύω το σκοτάδι, να ψάχνω συμβολισμούς σε άδειες μητροπόλεις. σε σώματα πολλά θα γράψω τις ιστορίες μου, τα φουστάνια θα είναι η έμπνευσή μου και οι καμπύλες τους, εξάρτησή μου. μα μόνο ένα όνομα θα ψιθυρίζω στις πρόστυχες προσευχές μου.
όταν πια αποκρυπτογραφήσω τον χάρτη που άφησες πίσω για να έρθω να σε βρω στον ερημωμένο φάρο θα έχει φτάσει το φθινόπωρο. τα περιοδικά θα βρέχονται στα περίπτερα της πλατείας.
άργησα μα κατάλαβα.
δεν θα πιστέψω ξανά σε ατελέστατους θεούς.
θα κάτσω δίπλα σου στο παγκάκι. χωρίς εισαγωγή, χωρίς φιλί στο μάγουλο θα σου μιλήσω για τα χρόνια που μεσολάβησαν. αυτή τη φορά θα είμαστε μαζί.
Γιώργος Τρίκερι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου