Άραγε όλοι λατρεύουν τον ίδιο θεό; Βουδιστές, μουσουλμάνοι, ινδουιστές, χριστιανοί, χόμπιτ, ξωτικά, νάνοι και όρκς;
Αν δεν έχουν συνεχώς το μυαλό τους στο συμφέρον του λαού τότε η δουλειά τους δεν είναι άχρηστη;
Γιατί να μην μπορώ να κάνω και' γω μαγικά; Πως οι Εκατομμυριούχοι γίνονται Εκατομμυριούχοι; Στη Σαχάρα και τις πυραμίδες της Αιγύπτου κοντά σε σοφούς βασιλιάδες και αλχημιστές αναζήτησα την μοίρα μου. Μοιράστηκα τον ίδιο φόβο και πόνο με την μικρή Αννούλα όταν εκείνη έβλεπε μια μπότα να συντρίβει ένα ανθρώπινο πρόσωπο για πάντα. “Η Γή θα τρέμει όταν ξαναγυρίσουμε”, φώναξε μέσα στη βροχή κάποιος άγνωστος στρατιώτης.
Στον εμφύλιο χάθηκε μια αγάπη, υπήρχε ένα κομμάτι της και δεν ήξερα πόσο μπορεί να υπερίσχυε αυτό το κομμάτι, που διψούσε για αίμα και κάπου ' κει στη μέση η Μόνα Λίζα να με κοιτά. Σημασία έχει αν γελάει αυτή ή αν γελάω εγώ;
Πόσο δύσκολο είναι να γνωρίζει κανείς τον ευατό του;
Αν οι “πόρτες”της αντίληψης καθορίζονταν, το καθετί θα παρουσιαζόταν όπως είναι, άπειρο.
Π. Πόντικας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου