Ευχή.
Ευχή και κατάρα.
Η φωνή σου στο τηλέφωνο, η ζεστή σου ανάσα στο σβέρκο μου.
Κι αυτή τη λάμψη που κρύβεται στα μάτια σου σαν με κοιτάς, πόσο θέλω να την αρπάξω και να την κάνω φυλαχτό.
Κάθε λέξη σου, κάθε στεναγμός σου με καίει τις νύχτες.
Και όλο αυτό είναι τόσο όμορφο που δε θέλω να το μοιραστώ με κανέναν. Φοβάμαι μην το λερώσω. Το κρατώ σαν μικρό θησαυρό στο σκοτάδι.
Κάτσε ήρεμος, κοίτα το φακό, χαμογέλα, και μείνε για λίγο ακόμα στο ψέμα της παγωμένη εικόνας. Το ψέμα ότι μπορούμε να ζήσουμε μια αγάπη ελεγχόμενη. Συγκαταβατική στα πρέπει και στα μη.
Σε κοιτάω, γελάς. Δεν καταλαβαίνεις.
Θα μπορούσες απλά να στροβιλιστείς στην παραφροσύνη μαζί μου.
Κλικ.
Αφιερωμένο στο στοιχειό που το μυαλό μου ταλανίζει κάθε βράδυ και που τόσο, μα τόσο πολύ με εμπνέει.
missA insanE
http://fragmentsofentropy.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου