φθηνο-πωρινό ρομάντζο

Κι αν αυτό ήταν έρωτας, τότε πράγματι καρδιά μου, σε ερωτεύτηκα για λίγο, τότε το φθηνό-πωρο. 
Ήταν ο έρωτας για τον οποίο μιλούν οι ποιητές. 
Ψεύτικος, 
εφήμερος, 
καταδικασμένος να γίνει απλά εργαλείο έμπνευσης.


Και με σκότωνε, 
ώ πώς με σκότωνε! 
Μέρα με τη μέρα, 
και τον σκότωνα κι εγώ. 
Στο τέλος κέρδισα.
Ή μήπως δεν ήταν νίκη αυτό?


Και σε ήθελα πίσω,
πόσο σε ήθελα πίσω!
Δεν τόλμησα ποτέ να το ξεστομίσω.


Εκείνο το δευτερόλεπτο, που τόσο βίαια μου κοψες την ανάσα
εκείνο το δευτερόλεπτο σ’αγάπησα καρδιά μου.
Σ’αγάπησα με εκείνη την αγάπη που τη στιγμή που γεννιέται εκρήγνυται και εκτοξεύεται στο σύμπαν και χάνεται για πάντα. 


Θα ξαναγράψω για σένα. Κι ας είσαι πλέον μόνο μια ανάμνηση. Άλλωστε οι μεγαλύτεροι έρωτες είναι οι ανεκπλήρωτοι.


missA insanE
http://fragmentsofentropy.blogspot.com/