 |
| Picasso Matador |
μπήκα και κρύφτηκα σ ένα καλοκαίρι
βάδιζα αργά
η σπασμένη μου ράχη
κροτάλιζε σαν τζιτζίκι
ο αέρας μύριζε λιωμένα σύκα
σταμάτησα σ ένα βράχο
με θέα το γαλάζιο
τραβούσα την ίδια φωτογραφία
ξανά και ξανά
με την ελπίδα
πως θα εμφανιστείς στο καρέ
παρεό
αλατισμένα μαλλιά
κι αυτό το αγιάτρευτο χαμόγελο
που τόσο έχω λαχταρήσει.
Ήταν η εποχή
που οι τηλεοράσεις ήταν ασπρόμαυρες
και δεν έσταζαν δηλητήριο
τηλέφωνο είχε μόνο το καφενείο στη πλατεία
ένστικτο αυτοσυντήρησης
συναισθηματική ισορρόπια
ήταν λέξεις που δεν είχα γνωρίσει
ο θάνατος δεν με πολιορκούσε
ακόμα
ή απλώς δεν είχα μάθει
την ανάσα του.
Τώρα
που εκείνος ο Αύγουστος
ανήκει πια στο παρελθόν,
βουτάω στο πηγάδι των ευχών
θα βρίσκομαι στον πυθμένα
και θα ονειρεύομαι
φοινικόδενδρα
και φεγγαρόλουστες ερωτοτροπίες
Έλα να δροσιστούμε
Γιώργος Τρίκερι
Αφιερωμένο στον Έλληνα Robert Hovey (σύμφωνα με τον Ισοκράτη Έλληνας είναι αυτός που συμμετέχει στην ελληνική παιδεία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου