στις φλέβες του καλοκαιριού
μια πόλη γεμάτη αποσιωπητικά
έξω από το παράθυρό μας
να είναι ό άνεμος απλός
θρίαμβος μυρωδιών,
γήτευτής φεγγαριών
που περίσσεψαν
από τα όνειρα της νύχτας
να σε ξαφνιάσω όταν κοιμάσαι
και στο πρώτο μας φιλί
να κυρτώνεται το σώμα σου
όπως τα λυγίσματα
ανάρμοστων κυμάτων.
Κάποιο πρωινό δεν θα βρίσκω άλλο τρόπο να σου πω πόσο όμορφη είσαι
τότε η σιωπή μου με τα δάχτυλα σφιχτά
θα σε λικνίζει.
Γιώργος Τρίκερι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου